بررسی روزنامه های صبح تهران - پنجشنبه ۲۳ دی

تیترهای اول

"رای مردم زینتی نیست" نقل قولی از آیت الله هاشمی رفسنجانی تیتر نخست مردم سالاری است، "چالش های جدید مجمع تشخیص مصلحت" با روتیتر "حدود اختیارات عالی ترین نهاد مشورتی کشور تا کجاست؟" در صفحه اول ابتکار خودنمایی می کند و آرمان هم در موضوعی مرتبط به نقل از محمدرضا باهنر نماینده مجلس و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشته "تصمیمات مجمع می تواند خلاف قانون اساسی باشد".

"دولت لبنان سقوط کرد"تیتر نخست جمهوری اسلامی و خراسان است، تهران امروز گزارشش در این باره را با تیتر "ضربه شست حزب الله" برجسته کرده و کیهان نوشته" زلزله سیاسی در لبنان، دولت حریری سقوط کرد".

"یارانه 89 به متاخرین تعلق نمی گیرد" تیتر اول جهان صنعت است، دنیای اقتصاد از "برنامه پولی آینده برای مسکن" خبرداده و تفاهم در گزارشی مرتبط به نقل از وزیر مسکن نوشته"سود تسهیلات مسکن مهر کاهش می یابد".

"جزییات پذیرش دانشجویان پولی در دانشگاه ها" در صدر گزارش های جام جم است، "مرحله جدید برخورد با شرکت های حرمی " تیتر اول حمایت است، رسالت همین موضوع را با تیتر"عملیات علیه هرمی ها با دستگیری 1000 سرشاخه" پررنگ کرده است.

"تولید روی مدار انحصار" گزارش اول سیاست روز است، "سرنوشت یک میلیون و 200 هزار سهام دار گمشده در ابهام" یکی از عناوین همشهری است، قدس هم از "انتقاد شدید 2 مرجع تقلید از بانک ها" به دلیل استفاده از راه های غیرشرعی در کسب درآمد خبرداده است.

گزیده مقالات

بداخلاقی ها؛ چاقوی دولبه

سید حسین موسوی تبریزی طی مقاله در آرمان موضع گیری های اخیر چهره ها و رسانه های جناح حاکم برعلیه اصلاح طلبان را بداخلاقی سیاسی دانسته و نوشته ما و اکثریت گروه‌های اصلاح‌طلب حرکت‌هایی که در چارچوب قانون اساسی است و اجازه می‌دهد احزاب و افراد در این چارچوب فعالیت کنند را انجام داده و خواهیم داد. فکر می‌کنیم باید در چارچوب قانون‌های شناخته شده اعمال خود را انجام دهیم. درباره وزن هر کدام از جریان‌های موجود سیاسی این مسأله به این بستگی دارد که این جریان‌ها چقدر در دل مردم جای داشته باشند و چقدر گفته‌های مردم را بازگو ‌کنند. گروه‌هایی که با مردم کاری نداشته باشند و فقط سخنگوی بخشی از جریان حاکم باشند روز به‌ روز جایگاه خود را در میان مردم از دست می‌دهند.

رییس مجمع محققین و مدرسین حوزه علیمه قم در ادامه این مقاله نوشته احزاب، ‌مطبوعات و رسانه ملی باید واسطه ‌ای بین مردم و حاکمیت باشند. این نهادها در درجه اول باید حرف مردم را به خوبی بفهمند و بعد از آن این حرف‌ها را به‌درستی به ‌گوش حاکمیت برسانند... رواج بداخلاقی‌ها در جامعه یک چاقوی دولبه است. بنا به فرموده قرآن کریم که می ‌فرماید از فتنه‌هایی بترسید که تنها ظالمانش ضرر نمی‌بینند بلکه طی آن همه ضرر خواهند کرد؛ لازم است تا به این نکته توجه شود، ظلم‌ به همه آسیب می‌رساند و در واقع با روا داشتن ظلم‌، تر و خشک با هم می‌سوزند در نتیجه باید از چنین روندی جلوگیری کرد.

وی با این توضیحات در پایان یادآور شده متاسفانه در روزهای اخیر بداخلاقی ها یی شایع شد که نمونه بارز آن در جریان مقابل بود و بعضی تریبون ها موجبات برهم زدن فضا سیاسی را از طریق تخریب رقیب ایجاد می کند، ولی دود این رفتار به چشم همه می رود. نفع فضای تهمت و تخریب برای گروه‌هایی است که منتظر هستند هر کاری را که می‌خواهند، انجام دهند. ظاهرا برخی که منافعشان در حذف دیگران است به سخنان بزرگان هم توجه نمی کنند. امام خمینی (ره) جایی فرمودند؛ اگر علیه شخصی صحبت شد، آن شخص باید حق داشته باشد که از خود دفاع کند. در حالی که امروز چنین نیست.

مغالطه علیه مجمع

تهران امروز در سرمقاله امروزش نوشته به اظهارات حامیان دولت درباره جایگاه مجمع تشخیص مصلحت نظام پرداخته و ضمن آنکه این برخوردها را دارای ریشه ای سیاسی دانسته، نوشته مجمع تشخیص مصلحت نظام فارغ از اینکه رئیس آن چه فردی است و اعضای آن چه کسانی هستند – هرچند همگی محترم و مشاورمقام معظم رهبری محسوب می‌شوند- نهادی است قانونی و یادگار ابتکاری و اجتهادی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) و بالاترین نهاد مستشاری رهبری انقلاب در 20 سال گذشته که عملکرد درخشان و قابل دفاعی داشته و تقویت آن متضمن مصالح نظام و منافع ملی است.

احمد دبیری مهر در مقام دفاع از مجمع تشخیص افزوده در خصوص جایگاه این مجمع که این روزها متاسفانه از سوی برخی مقامات رسمی هم مورد تخفیف قرار می‌گیرد همین بس که درصدر اصل 110 قانون اساسی که به وظایف و اختیارات رهبری نظام اسلامی اختصاص دارد از "تعیین‏ سیاست‌های کلی‏ نظام‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ پس‏ از مشورت‏ با مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام" سخن آمده و در بند 8 همین اصل نیز از "حل‏ معضلات‏ نظام‏ که‏ از طرق‏ عادی‏ قابل‏ حل‏ نیست‏، از طریق‏ مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام‏" سخن گفته شده است که از جایگاه رفیع این نهاد عالی کشور خبر می‌دهد.

نویسنده این مقاله اضافه کرده، جالب اینجاست که چنین مجمعی که در واقع نهاد قانونی عینیت بخش به فقه جواهری و اجتهادی شیعه و مورد توصیه امام خمینی (ره) است و پاسدار مصلحت نظام است، مورد برخی هجمه‌ها قرار می‌گیرد. در حالی که قانون اساسی پس از بازنگری در سال 1368 خود چنین اجازه و جایگاهی را به مجمع تشخیص مصلحت نظام داده که فصل ‌الخطاب اختلافات مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان باشد و در تقابل معرفی کردن مجمع و قانون اساسی مغالطه‌ای با اهداف سیاسی است که در هرصورت طرح آن و ادامه آن حقیقتا زیبنده کشور به ‌ویژه از جانب مسئولان بلند مرتبه کشور نیست.

احمد دبیری مهر درپایان این مقاله نوشته اگر این عزیزان به ترکیب مجمع یا ریاست محترم مجمع نیز انتقاداتی یا حتی اعتراضاتی دارند بهتر است با تفکیک قائل شدن بین شأن حقوقی مجمع یا شخصیت حقیقی اعضای آن از مغالطه پرهیز کنند. زیرا همانطور که پیر فرزانه انقلاب فرمودند: "مصلحت نظام از مسائلی است که مقدم برهمه چیز است" و امروز نیز در نظام مبتنی بر ولایت فقیه این مجمع تشخیص مصلحت نظام است که مسئول این فراز هوشمندانه مدیریت اسلامی است.

ریاست اوپک و گسترش همکاری های نفتی

جمهوری اسلامی در مقاله ای بدست آوردن ریاست سازمان اوپک توسط ایران پس از 36 سال را یک فرصت برشمرده و نوشته ایران باید از این فرصت نهایت استفاده را بکند، البته این مسئولیت با دبیرکلی این سازمان تفاوت دارد و کار اصلی که ایران باید انجام دهد این است که موضوعاتی را که می‌خواهد، در دستور کار قرار دهد و روسای هیات‌های اوپک که همان وزرای اوپک کشورها هستند را برای حضور در ایران دعوت کند. به بیان دیگر می‌توان گفت این ریاست فرصت برای ارائه نقطه‌نظرهای ایران در اجلاس اوپک را بیشتر می‌کند.

منصور معظمی در این مقاله نوشته اگر ما دیپلماسی فعال نفتی و انرژی داشته باشیم، می‌توانیم حرکتی را در سازمان اوپک انجام دهیم. موضوع این است که در سازمان اوپک نقطه ‌نظرهای متفاوتی وجود دارد. بعضی معتقد به توسعه بازار و افزایش تولید هستند و برخی دیگر معتقد به افزایش تولید متناسب با نیاز بازار هستند. به بیان دیگر دو دستگی وجود دارد که در طول سالیان متمادی اتفاق افتاده و باعث شده که سهم اوپک در بازار تولید از 40 به حدود 30 درصد برسد.

نویسنده همچنین یادآور شده به بیان دیگر می‌توان گفت این ریاست فرصت برای ارائه نقطه‌نظرهای ایران در اجلاس اوپک را بیشتر می‌کند. بیرون از اوپک کشورهایی مثل کشورهای OECD یا کشورهای دیگر علاقه‌مند نیستند که نقش اوپک قوی، تاثیرگذار و مهم باشد. هرچه که این نقش پررنگ‌تر باشد، می‌تواند در قیمت، سیاست‌ها و استراتژی‌های نفتی بارزتر بروز کند. بنابراین با این تعریف، یک اوپک قوی مورد نظر مصرف کنندگان نیست و بیشتر به دنبال کم کردن این نقش هستند.در چنین شرایطی ایران می‌تواند از این فرصت استفاده کند و با توجه به روابط خوبی که با کشورهای عضو اوپک دارد این انسجام را بیشتر کند.

تکلیف دولت چیست؟

دنیای اقتصاد در مقاله ای با دفاع از طرح ادغام سازمان ها و نهادهای زیر مجموعه دولت که از سوی مجلس تصویب شده است نوشته تصویب طرح ادغام سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی و تشکیل "وزارت ورزش و جوانان" در کنار تصویب ماده 55 قانون برنامه پنجم توسعه مبنی بر تکلیف دولت بر کاهش 4 وزارتخانه‌از مجموع وزارتخانه‌های فعلی تا پایان سال دوم برنامه و نیز طرح‌هایی همچون خروج کارمندان از تهران، بازنشستگی پیش از موعد و دورکاری کارکنان دولت همه معطوف به تعیین "جایگاه و نقش دولت" است.

حسین حقگو با اشاره به لوایح و طرح های مختلف در این باره در سه دهه گذشته بویژه لایحه پنجم دولت در سال 1387 ادامه داده اگر بخواهیم به مبانی و چارچوب منطقی تحولات گذشته که در یک جمله عبارت بوده است از "کوچک کردن دولت" ضمن "کارآمدتر کردن" آن وفادار باشیم، به نظر می‌رسد ادغام‌های اخیر امری صحیح و در ادامه همان مسیر است. انجام این امر به‌خصوص با توجه به بند "الف" ابلاغیه سیاست‌های اصل 44 مبنی بر "جلوگیری از بزرگ شدن بخش دولتی و توسعه بخش‌های غیردولتی" صحیح‌تر نیز می‌نماید.

نویسنده همچنین خاطرنشان کرده اگر تعریفی از دولت در پارادایم فکری و نظام قانونی کشور تثبیت شود که بیانگر دولتی سیاستگذار و نه تصدی‌گرا است آنگاه می‌توان براساس این تعریف مکانیزم‌های متناسب با این نقش و جایگاه که دستگاه اداری و بوروکراتیک کوچک ‌تر، اما کارآمدتر را به ارمغان می‌آورد تصویب کرد و از اقدامات مقطعی و پراکنده و هزینه‌بر که موجب برهم‌خوردن تعادل و ته مانده‌های عقلانیت مدرن است، پرهیز نمود.

جنگ جدید

مردم سالاری در سرمقاله امروزش جنگ اقتصادی چین با کشورهایی نظیر فرانسه و آمریکا و تدابیر این کشورها برای مقابله با چین را دستمایه کرده و نوشته جهان امروز جنگ های تن به تن را تنها در نقاطی مانند عراق، افغانستان و آفریقا می بیند تا هزینه کارخانه های تسلیحات سازی به بهای خون سربازان وغیرنظامیان تامین شود. در اروپا و آمریکا و نقاطی که هزینه جنگ بازگشت مالی ندارد و نظم نوین جهانی با خطر مواجه می شود، نبردهایی از جنس اقتصاد و ارز پررنگ شده اند. گرچه رجزخوانی های سیاسی و نظامی هنوزهم عضو غیرقابل تفکیک از حکومت ها به شمار می رود.

علی وادیع با این توضیحات این موضوع را به ایران ربط داده و نوشته در سال هایی که همه نگاه ها متوجه تهاجم فرهنگی یا مقابله با تحریم غرب علیه ایران بوده است، شبیخون اقتصادی با چراغ خاموش ایران اسلامی را هدف گرفت. اگر تا یک دهه پیش فقط اسباب بازی و چند محصول انگشت شماردیگر ساخت چین بود امروز بخش اعظم کالا های مصرفی ایرانی ها چینی شده است. بازار محصولا ت چینی آنچنان داغ شده است که تولید کنندگان ایرانی را در خود می سوزاند. پا به هرصنفی که بگذارید اجناس چینی دیده می شود؛ صنعتی نیست در ایران که غول چینی را با قیمت ارزان در مقابل خود نبیند.

نویسنده این مقاله ادامه داده اوضاع فردای کارخانه ها و صنایع ایران با توجه به هدفمندسازی یارانه ها و مشخص کردن سیاست های حمایتی دولت در هاله ابهام است. اوضاع کشاورزان هم بهتر از صنایع نیست؛ واردات بی رویه محصولا ت کشاورزی باعث قربانی شدن محصولا ت ایرانی شده است. گرچه گاه خبرهایی برای وضع قوانین گمرکی شنیده می شود اما این اقدامات نیز پس از مدتی نقض می شود.

در پایان سرمقاله مردم سالاری همچنین آمده تنها چشم طمع غرب نیست که ایران اسلامی را نشانه رفته است. هر قدرت منطقه ای یا فرا منطقه ای برای تامین منافع خود سعی در تصاحب سرمایه های سرزمین پارس دارد. نه شرق و نه غرب هیچ یک از سردلسوزی در طول تاریخ برای پارسیان دست به کاری نزده اند. غرب اگر امروز برای ایران خط و نشان می کشد برای آن است که دیگر هر آنچه داشت از دست داده است اما پکن با جنگ اقتصادی خود علیه تهران چراغ صنایع ایران را یک به یک خاموش می کند تا کالاهای درجه چندمی که در غرب مشتری ندارد به فروش برساند...در این میدان نبرد، راه پیروزی تکیه بر غرب وشرق یا بازیگران منطقه ای نیست بلکه نیروهای داخلی هستند که می توانند پرچم ایران را همچون دوران پرفراز و نشیب گذشته در اهتزار نگه دارند.