اعلام عفو برای دیکتاتورها و ایادی آنها!

مهدی خزعلی

جنبش جهانی دموکراسی خواهی به سرعت پیش می رود و هر روز دیکتاتوری سقوط خواهد کرد، برای کاهش هزینه مردم و تسریع سقوط دیکتاتورها و استقرار دموکراسی، باید عفو عمومی اعلام کرد، نه تنها به دیکتاتور تامین جانی داد، بلکه ایادی او رانیز باید عفو داد.

 اگر دیکتاتور روانی لیبی امنیت جانی داشته باشد، بر جرائم خویش نمی افزاید، سرنوشت سوهارتو - دیکتاتور اندو نزی - الگوی موفقی است، او نزدیک یک میلیون اندو نزیایی را به کام مرگ فرستاد، پس از 31 سال حکومت و جنایت، به راحتی سرنگون شد و 10 سال آخر عمرش را در جاکارتا با امنیت گذراند و پس از مرگ هم مردم اندونزی او را با احترام تشییع و به خاک سپردند، در واقع بخشی از تاریخ خویش را به عنوان موزه زنده - نگه داشتند و پس از مرگ با احترام بدرقه کردند، هنوز نماد یادبود موسیلینی - دیکتاتور ایتالیا - در روم محل بازدید گردشگران است!

 این روش، کار را تسهیل و هزینه جنبش های آزادیبخش را کم می کند. با وعده مرگ و اعدام، تنها مقاومت ایادی و مزدوران را زیاد می کنیم و بر فهرست جنایت جنایتکاران می افزاییم! اگر مزدوران حیات خویش را در بقای دیکتاتور ببینند، تا آخرین نفس و قطره خون می جنگند، ما باید با تدبیر این مقاومت را در هم بشکنیم، سیره پیامبر نیز چنین بود، او خانه دشمن نخست اسلام را خانه امن اعلام کرد و قاتل حمزه سید الشهداء و کسی که جگر حمزه را به دندان گرفته بود را بخشید! اگر می خواهیم، پیروزی جنبش های آزادیبخش را یکی پس از دیگری جشن بگیریم، باید به سیره رسول گرامی اسلام (ص) عمل کنیم.

باز هم تاکید می کنم، باید در این جنبش آزادیبخش جهانی برای نیل به دموکراسی، همه دیکتاتورها را عفو کرد، بگذارید این بخش تاریخ ملت ها را به عنوان موزه نگه داریم و پس از مرگ هم، این بخش تاریکِ تاریخ را تشییع و به خاک بسپاریم، مگر نه این است که اتومبیل متلاشی از تصادف خطرناک را در محل پلیس راه بر بلندی می گذارند تا همگان عبرت گیرند، ما نیز باید این بخش تاریک استبداد زده را بر بلندی قرار دهیم تا همگان عبرت گیرند، من با انهدام قبر رضا شاه هم مخالف بودم، این بخشی از تاریخ ما بود و درس عبرتی برای آیندگان، اگر آن را آیینه عبرت کرده بودیم، هرگز محمود خانی پیدا نمی شد که رضا خانی عمل کند! و اشتباهات او را تکرار کند!