هدف وسیله را توجیه نمی کند

سارا زرتشت

از نگرانی سبزهاست شاید ، که بعضی از دوستان انتشار خبر حصر خانگی و تکذیب انتقال به بازداشتگاه حشمتیه را از سوی سایت کلمه برنتافته و ماجرا را از تکذیب به توبیخ و از توبیخ به تکفیر کشانده اند . 

نگرانی ها جای خود دارد ، اما انکار واقعیت که دردی را درمان نمی کند . واقعیت این است که میر حسین موسوی و زهرا رهنورد در خانه های خود حضور دارند و در حصر خانگی به سر می برند . 

به کجای این کار کلمه می توان ایراد گرفت : به اصل خبر ؟ به منبع خبر ؟ به زمان انتشار ؟ یا به تکذیب خبر قبلی و عذرخواهی از مخاطبان سایت؟

اگر بر گردانندگان سایت نادرست بودن خبر قبلی معلوم شده است، پس انتشار تکذیبیه به لحاظ حرفه ای و اخلاقی جایز و بل واجب است. عذرخواهی هم کمترین – و شاید تنها – کاری است که که یک سایت می تواند انجام دهد.

اصل خبر و منبع آن می تواند نزد سایت محفوظ باشد. نمی شود کلمه را سایت موسوی و یا نزدیکترین سایت به موسوی دانست اما برای انتشار یک مطلب در خصوص وضعیت موسوی از او منبع خواست. بماند که هیچ سایتی ملزم نیست منبع اصلی خبر را فاش کند. نمی شود کلمه را بازخواست کرد که چرا قبل از اظهارنظر فرزندان موسوی خبر حضور آنها را در خانه کار کرده است . کسی چه می داند، شاید همین خبر را هم فرزندان موسوی در اختیار سایت گذاشته اند که کلمه با این صراحت خبر قبلی خود را تکذیب می کند و از مخاطبان عذرخواهی می کند . راستی اگر همین فردا معلوم شود که فرزندان موسوی با پدر ومادر خود دیدار کرده اند و معلوم شده است که آنها این مدت را در خانه بوده اند باز هم می توان کلمه را بازخواست کرد که چرا قبل از تائیدفرزندان موسوی از بازداشت خانگی نوشته است ؟ ایا در آن بابت تضعیف یکی از موثرترین سایت های سبز پشیمان نخواهیم بود ؟

به نظر می رسد زمان انتشار این خبر و بی خبری محض از رهبران سبز ، گروهی را به تردید در اصالت سایت کلمه واداشته تا جایی که گفته اند سایت کلمه را هم وزارت اطلاعات در اختیار گرفته است . زهی توهم! مگر قرار است هر خبری که کلمه - و یا هر سایت دیگری - منتشر می کند، اگر مطلوب تاکتیک های ما نبود آن را تخطئه کنیم . گیرم فردای کار موفق شدیم بر مبنای خبر بازداشت سران سبز ، نهاد یا مقامی را به موضع گیری و واکنش وادار کردیم و پس از آن حکومت ایران ، مستندات محکمی ! را در خصوص حصر خانگی آنها و دیدار با فرزندان منتشر کرد ، آن وقت چه برای گفتن داریم ؟ آیا به هوای اصلاح ابرو ، چشم جنبش را هم کور نکرده ایم؟ آیا انتشار خبر کلمه این دام احتمالی را بی اثر نکرده است؟

گفته اند چرا درخصوص خبر فاطمه و مهدی کروبی سکوت کرده است .معلوم است که منبع خبری کلمه تنها درباره رهنورد و موسوی وجود داشته واگرنه چه دلیلی می تواند برای سکوت کلمه دراین باره وجود داشته باشد ؟ نکند می خواهیم کلمه را به تفرقه! انگیزی در محل بازداشت متهم کنیم . نگند می خواهیم رهبران سبز را به حصر خانگی و بازداشتی تقسیم کنیم . براستی پرسنده ی این سوال – که از قضا یکی از خوش فکرترین چهره های رسانه ای است – از این پرسش چه طرفه ای بسته است که ما بی خبریم ؟

قضیه ساده تر از این حرف هاست . یک منبع موثق، خبر انتقال به حشمتیه را به کلمه گفته است و شواهد امر و اظهار نظر نزدیکان موسوی و کروبی آن را تائید کرده است ، پس از مدتی یک منبع موثق با شواهد و مستندات کافی ، موضوع حصر خانگی را تائید کرده است . اهل رسانه پاسخ دهند : اگر جای گردانندگان سایت کلمه بودند با این دو خبر در آن دو زمان ، چه می کردند ؟

فراتر از این ها ، مگر قرارمان بر صداقت نیست؟ چرا از صداقت سایت کلمه رنجیده ایم و از فرط رنجش به صداقت کلمه شک کرده ایم؟ مگر قرارمان بر اعتماد نیست؟ پس چرا با تردید در اصالت کلمه از اعتمادها کاسته ایم؟ مگر میر حسین نگفته است " یادمان باشد برای ما هدف وسیله را توجیه نمی کند " ، آیا این کار سایت کلمه بیشتر از هرچیز یاداور این پیام میرحسین نیست ؟ ایا تضعیف و تخریب – ولو ناخواسته – نزدیکترین تریبون به موسوی همسو با حصر خانگی نیست ؟

می شود همه چیز را به حساب انتقاد سازنده و تقویت حوزه عمومی و رواج پرسشگری گذاشت اما آیا می شود تردید و بی اعتمادی و بی صداقتی را بذر سازندگی و اندیشیدن و پرسیدن دانست ؟ صداقت کلمه قابل تحسین و اعتماد زاست و همسو با خواسته های دروغ ستیز جنبش است یا تردیدی که ریشه در بی اعتمادی و بی صداقتی دارد ؟

بگذریم و باید گذشت از این تردیدِ در عمل . سوراخ دعا را گم نکنیم . حصر خانگی یا حشمتیه ، تاثیری در آنچه ایجاد محدودیت برای سران جنبش است ندارد . حقیقت این است که آنها به اسارت گرفته شده اند. حبس بدون محکمه و قاضی که غیر از اسارت نامی دیگر برنمی دارد .