پنج زندانی سیاسی در نامه‌ای خطاب به رییس جمهوری برزیل، خواستار تلاش وی برای آزادی زندانیان اتحادیه‌ای، کارگری، سیاسی و عقیدتی در ایران شده‌اند. آنها دفاع داسیلوا از سکینه آشتیانی را ملاک خود برای این درخواست دانسته‌اند.
منصور اسانلو، حشمت‌‌الله طبرزدی، رسول بداغی، رضا رفیعی و عیسی سحرخیز، نویسندگان نامه به لولا داسیلوا هستند. این پنج نفر با مرور سوابق سندیکایی و مبارزاتی رییس جمهور برزیل، دفاع وی از حقوق انسانی یک زن محکوم به سنگسار در ایران را ستوده‌اند. نویسندگان این نامه تاکید کرده‌اند که با دیدن برخورد بشردوستانه داسیلوا با سرنوشت سکینه محمدی آشتیانی، بر آن شده‌اند از وی بخواهند آزادی زندانیان صنفی و سیاسی در ایران را نیز پیگیری کند.
نویسندگان این نامه خود را بخشی از نمایندگان کارگری / روشنفکری صنوف و مشاغل گوناگون خوانده و از داسیلوا به‌عنوان یک عضو اتحادیه‌ها و فدراسیون‌های کارگری و یکی از رهبران آمریکای لاتین خواسته‌اند حقوق انسانی و آزادی زندانیان را در گفتگو با مقامات ایرانی طلب کند.
این پنج زندانی تاکید کرده‌اند که تلاش داسیلوا برای آزادی زندانیان صنفی و سیاسی در ایران، موجب می‌شود که وی شناخت بهتری از مقامات ایرانی پیدا کند. آنها بی‌اعتنایی مقامات دولتی به حمایت داسیلوا از سکینه آشتیانی و اتهام دخالت در امور داخلی ایران به وی را گویای وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی دانسته‌اند.
فرهاد شعبانی، فعال کارگری مقیم سوئد در گفتگو با دویچه‌وله از سنت‌شکنی فعالان مدنی و سیاسی می‌گوید که این بار بر خلاف معمول، به رییس یک دولت نامه نوشته‌اند. اما وی این تلاش را بدون حمایت نهادهای بین‌المللی، ناموفق و تاحدودی تبلیغاتی می‌خواند: «دولت‌ها در برخورد با دولت‌های دیگر، منافع خود را در نظر می‌گیرند. جمهوری اسلامی زمانی می‌تواند به این خواست‌ها پاسخ دهد که تحت فشار افکار عمومی قرار گیرد، نه فشار یک دولت. تشکل‌های بین‌المللی نیز منافع دولت‌های خود را در نظر دارند اما تفاوت در این است که آنها باید خواست اعضای خود را نیز رعایت کنند. خواست این اعضا هم این است که فشار را از جنبش کارگری ایران بردارند.»
فرهاد شعبانی کمپین‌های بین‌المللی در حمایت از زندانیان صنفی و سیاسی را موثرتر از وساطت رؤسای دولت‌ها میداند و از جمله به کارزار موفقی اشاره می‌کند که شش سال قبل در ایران به راه افتاد: « تلاش اتحادیه‌های کارگری، کنفدراسیون‌های بین‌المللی، عفو بین‌الملل و نهادهای دیگر در سال 1383 موجب شد که محمود صالحی، جلال حسینی، هادی برومند و محسن حکیمی از زندان آزاد شوند. البته خود این فعالان کارگری نیز در زندان دست به مقاومت زده و 11 روز اعتصاب غذا کردند.»
فرهاد شعبانی پیوند میان مبارزات داخلی و کمپین‌های بین‌المللی را راهی موثرتر برای خودداری جمهوری اسلامی از تعرض به فعالان سیاسی و صنفی میداند. وی از تلاش‌های بین‌المللی در دو هفته اخیر یاد می‌کند و تظاهرات کمپین اتحاد بین‌المللی و کمپین نهادهای همبستگی در لندن و پاریس در دفاع از رضا شهابی را نمونه‌ای موفق می‌نامد.
رضا شهابی، خزانه‌دار سندیکای واحد از 22 خرداد ماه بدون تفهیم اتهام در زندان به‌سر می‌برد.
نامه پنج زندانی سیاسی به رییس جمهوری برزیل با آرزوی همبستگی بین‌المللی زحمتکشان و آزادیخواهان به پایان رسیده است. منصور اسانلو عضو اتحادیه بین‌المللی کارگران حمل و نقل، حمشت‌الله طبرزدی، عضو اتحادیه دانشجویان و دانش‌آموختگان، رسول بداغی، عضو اتحادیه بین‌المللی معلمان و رضا رفیعی و عیسی سحرخیز اعضای اتحادیه بین‌المللی روزنامه‌نگاران هستند.
0 comments:
ارسال یک نظر