ادوارنیوز: امروز دومین سالگرد بازداشت علی ملیحی، مسوول روابط عمومی سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) است.
گزارشی از آنچه در این مدت بر علی ملیحی گذشت به شرح زیر است:
بیوگرافی
علی ملیحی روزنامه‌نگار و فعال دانشجویی، متولد ۱۳۶۱ است. او در رشته مهندسی برق در دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب تحصیل کرده و مسوول روابط عمومی سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) است.
او در سال‌های گذشته با روزنامه‌های اعتماد و اعتمادملی و همچنین با مجله‌های شهروند امروز و ایران دخت همکاری کرده است. آخرین فعالیت مطبوعاتی ملیحی قبل از بازداشت با ماهنامه مهرنامه بود. گفتگوهای تحلیلی وی با شخصیت‌های سیاسی و فعالان مدنی ایران در حوزه تاریخ، وی را به عنوان یکی از مطرح‌ترین روزنامه‌نگاران این حوزه تبدیل کرده است.
ملیحی به همراه سازمان دانش آموختگان ایران از کاندیداتوری مهدی کروبی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ حمایت کرد و عضو ستاد شهروند آزاد(حامیان مهدی کروبی) نیز بود.
بازداشت
بعد از کودتای انتخاباتی ۱۳۸۸، علی ملیحی ملیحی صبح روز ۲۰ بهمن ۱۳۸۸ با برخورد خشونت آمیز و نامناسب ماموران امنیتی در منزل دستگیر شد و به سلول‌های انفرادی ۲۴۰ زندان اوین منتقل شد. خانواده‌ی ملیحی در شرح چگونگی بازداشت فرزندشان می‌گویند: «ماموران امنیتی به اشتباه برادر وی را در خیابان دستگیر كرده و به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. آنها سپس با انتقال او به خانه، ضمن تفتیش منزل و ضبط لپ‌تاپ و وسایل شخصی علی، وی را بازداشت كردند».
شکنجه
علی ملیحی بیش از یك ماه را در سلول‌های انفرادی بند ۲۴۰ می‌گذراند و در این مدت، در برابر اصرار غیرقانونی بازجویان جهت قبول اتهامات واهی، مقاومت می‌کند و به همین علت توسط بازجویانش به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گیرد. او در اعتراض به این روند غیرقانونی و شکنجه جسمی و روحی، چهار روز را دست به اعتصاب غذا می‌زند.
پدر علی ملیحی در آستانه‌ی سال نو و پس از اطلاع از ضرب‌وشتم فرزندش در زندان و اعتصاب غذای او، با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به دادستان تهران ضمن تاکید بر نقض حقوق فرزندش تصریح کرده بود: «سی سال پیش قرار نبود فرزندان‌مان را در سلول انفرادی زیر مشت و لگد بگیرند و پدران و مادران کهنسال را گریان و نالان در پای دیوارهای لرزان اوین به نظاره نشینیم، دسته دسته دانشجویان را از سر کلاس درس به سلول انفرادی ببریم و وکلای ایشان را از پشت در زندان برانیم و بازجو آن کند که می‌خواهد؛ آن گوید که دیوار از شرم فرو ریزد و برای فرزندان‌مان که دربند وامانده‌اند راهی نماند جز اعتصاب غذا؛ و خود نیک می‌دانید این نیست همه آنچه که هست و نباید باشد».
او در ادامه این نامه ضمن اشاره به فعالیت‌های شفاف و قانونی علی آورده بود: «در وجود نحیف و چشمان کم‌سوی فرزندم چه دیده‌اید؟ مجرمی خطرناک و جانی بالفطره که شرارت سرتاپای او را فراگرفته و دهها و صدها نفر را به خاک سیاه نشانده و یا اینکه مادران بسیاری را داغدار کرده و پدران بی‌شماری را سیاه‌پوش؟ و یا اینکه صدها قبضه سلاح سرد و گرم و اسناد طبقه‌بندی شده و محرمانه و اسناد جعلی از او کشف شده و زخم‌خوردگان از ترس او شهامت شکایت ندارند؟ و این چنین است که می‌بایست او در سلول نمور انفرادی بماند تا شاکیانش شهامت شکایت یابند و جرایمش یکی پس از دیگری کشف و افشا شوند».
جواد ملیحی در انتهای نامه‌ی خویش، با تاکید بر اینکه "سلاح و ادوات جرم" فرزندش "همین یک قلم است" و "آثار جرمش همه در صفحات روزنامه‌ها و تارنماها با نام زیبایش هویدا" نوشته بود: «من نیز در جرم فرزندم شریک هستم و همان را می‌اندیشم که او می‌اندیشد و اگر او را به این جرم بازداشت نموده‌اید من را نیز همراه او به بند بکشید».
وی ایام عید را نیز در سلولی چندنفره در بند ۲۴۰ محبوس بود و در روز ۱۸ فروردین، به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد.
دادگاه
در روز ۲۳ فروردین، روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد که پرونده علی ملیحی، عضو شورای سیاستگذاری سازمان ادوار تحکیم وحدت با صدور کیفرخواست به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه ارسال شده است. مطابق کیفرخواست صادره از سوی دادسرای انقلاب تهران، علی ملیحی به "اجتماع و تبانی علیه امنیت نظام"، "نشر اکاذیب"، "تبلیغ علیه نظام" و "توهین به رییس‌جمهور" متهم شده بود.
به گفته وکلای علی ملیحی، پرونده‌ی او ابتدا به شعبه ۳۰ دادگاه انقلاب ارجاع شده بود اما بعدن بنا به دلایل نامعلوم پرونده به شعبه ۲۸ منتقل شده است. شعبه‌ای که به ریاست قاضی مقیسه، به صدور احکام سنگین زندان برای زندانیان سیاسی و به ویژه فعالین دانشجویی، شهرت پیدا کرده است.
در جلسه اول دادگاه وی، نماینده دادستان متن کیفرخواست آقای ملیحی را در حضور وی و وکیل مدافع قرائت کرد و سپس علی ملیحی و آقای رضا زارعی وکیل مدافع به طرح برخی دفاعیات پرداختند. علی ملیحی با رد آنچه در پرونده تحت عنوان اقرار آمده بود، هرگونه اتهامی را رد کرد، که بر این اساس با رد قابلیت استناد گزارش ضابطان قضایی از سوی وکیل مدافع و علی ملیحی، ادامه رسیدگی به اتهامات این عضو سازمان دانش آموختگان ایران به جلسه دیگری موکول شد.
صدور حکم
در نهایت شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۸۹ با ابلاغ رای به علی ملیحی بر اساس ماده ۶۱۰ و ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی رای به محکومیت این عضو سازمان ادوار تحکیم وحدت داد. بر اساس این حکم چهار سال حبس تعزیری به دلیل آنچه ارتکاب جرایمی علیه امنیت ملی عنوان شده صادر و یکصدهزارتومان جزای نقدی نیز به دلیل توهین به رییس جمهور (احمدی‌نژاد) تعیین شده است. دادگاه همچنین اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام و اخلال در نظم عمومی را نیز با اتهام اجتماع و تبانی علیه نظام تجمیع کرده است. دادگاه تجدید نظر تهران در تاریخ ۵ مهر ۱۳۸۹ حکم صادره از سوی شعبه ۲۸ دادگاه بدوی انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه را بر محکومیت علی ملیحی به تحمل ۴ سال حبس تعزیری را عینا تایید کرد.
گفتنی است محمد علی دادخواه از وکلای وی درخصوص صدور حکم چهار سال حبس تعزیزی برای موکلش علی ملیحی روزنامه نگارو فعال دانشجویی پیش تر و در زمان صدور حکم بدوی به کمپین بین المللی حقوق بشر گفته بود: «موکل ام را به چهار سال زندان محکوم کردند، اما مبادی استدلالی دادگاه از موضع موازین نظام حقوق ما مخدوش است؛ اشکالات عدیده شکلی و ماهوی بر این حکم وارد و این حکم فاقد پشتوانه استدلال و استنتاج است».
مرخصی
علی ملیحی عضو شورای سیاستگذاری و مسوول روابط عمومی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) پس از تحمل یک سال و سه ماه زندان ۱۴اردیبهشت ۱۳۹۰ به مدت ۵ روز به مرخصی آمد.
بیماری و درمان
وی در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۰ برای جراحی لثه به همراه چند مامور به درمانگاهی خارج از زندان اوین منتقل شد که بعد از اتمام مراحل جراحی مجددن به زندان اوین انتقال یافت. شایان ذکر هست وی همچنان نیاز به ادامه درمان دارد.
گزارشی از آنچه در این مدت بر علی ملیحی گذشت به شرح زیر است:
بیوگرافی
علی ملیحی روزنامه‌نگار و فعال دانشجویی، متولد ۱۳۶۱ است. او در رشته مهندسی برق در دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب تحصیل کرده و مسوول روابط عمومی سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) است.
او در سال‌های گذشته با روزنامه‌های اعتماد و اعتمادملی و همچنین با مجله‌های شهروند امروز و ایران دخت همکاری کرده است. آخرین فعالیت مطبوعاتی ملیحی قبل از بازداشت با ماهنامه مهرنامه بود. گفتگوهای تحلیلی وی با شخصیت‌های سیاسی و فعالان مدنی ایران در حوزه تاریخ، وی را به عنوان یکی از مطرح‌ترین روزنامه‌نگاران این حوزه تبدیل کرده است.
ملیحی به همراه سازمان دانش آموختگان ایران از کاندیداتوری مهدی کروبی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ حمایت کرد و عضو ستاد شهروند آزاد(حامیان مهدی کروبی) نیز بود.
بازداشت
بعد از کودتای انتخاباتی ۱۳۸۸، علی ملیحی ملیحی صبح روز ۲۰ بهمن ۱۳۸۸ با برخورد خشونت آمیز و نامناسب ماموران امنیتی در منزل دستگیر شد و به سلول‌های انفرادی ۲۴۰ زندان اوین منتقل شد. خانواده‌ی ملیحی در شرح چگونگی بازداشت فرزندشان می‌گویند: «ماموران امنیتی به اشتباه برادر وی را در خیابان دستگیر كرده و به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. آنها سپس با انتقال او به خانه، ضمن تفتیش منزل و ضبط لپ‌تاپ و وسایل شخصی علی، وی را بازداشت كردند».
شکنجه
علی ملیحی بیش از یك ماه را در سلول‌های انفرادی بند ۲۴۰ می‌گذراند و در این مدت، در برابر اصرار غیرقانونی بازجویان جهت قبول اتهامات واهی، مقاومت می‌کند و به همین علت توسط بازجویانش به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گیرد. او در اعتراض به این روند غیرقانونی و شکنجه جسمی و روحی، چهار روز را دست به اعتصاب غذا می‌زند.
پدر علی ملیحی در آستانه‌ی سال نو و پس از اطلاع از ضرب‌وشتم فرزندش در زندان و اعتصاب غذای او، با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به دادستان تهران ضمن تاکید بر نقض حقوق فرزندش تصریح کرده بود: «سی سال پیش قرار نبود فرزندان‌مان را در سلول انفرادی زیر مشت و لگد بگیرند و پدران و مادران کهنسال را گریان و نالان در پای دیوارهای لرزان اوین به نظاره نشینیم، دسته دسته دانشجویان را از سر کلاس درس به سلول انفرادی ببریم و وکلای ایشان را از پشت در زندان برانیم و بازجو آن کند که می‌خواهد؛ آن گوید که دیوار از شرم فرو ریزد و برای فرزندان‌مان که دربند وامانده‌اند راهی نماند جز اعتصاب غذا؛ و خود نیک می‌دانید این نیست همه آنچه که هست و نباید باشد».
او در ادامه این نامه ضمن اشاره به فعالیت‌های شفاف و قانونی علی آورده بود: «در وجود نحیف و چشمان کم‌سوی فرزندم چه دیده‌اید؟ مجرمی خطرناک و جانی بالفطره که شرارت سرتاپای او را فراگرفته و دهها و صدها نفر را به خاک سیاه نشانده و یا اینکه مادران بسیاری را داغدار کرده و پدران بی‌شماری را سیاه‌پوش؟ و یا اینکه صدها قبضه سلاح سرد و گرم و اسناد طبقه‌بندی شده و محرمانه و اسناد جعلی از او کشف شده و زخم‌خوردگان از ترس او شهامت شکایت ندارند؟ و این چنین است که می‌بایست او در سلول نمور انفرادی بماند تا شاکیانش شهامت شکایت یابند و جرایمش یکی پس از دیگری کشف و افشا شوند».
جواد ملیحی در انتهای نامه‌ی خویش، با تاکید بر اینکه "سلاح و ادوات جرم" فرزندش "همین یک قلم است" و "آثار جرمش همه در صفحات روزنامه‌ها و تارنماها با نام زیبایش هویدا" نوشته بود: «من نیز در جرم فرزندم شریک هستم و همان را می‌اندیشم که او می‌اندیشد و اگر او را به این جرم بازداشت نموده‌اید من را نیز همراه او به بند بکشید».
وی ایام عید را نیز در سلولی چندنفره در بند ۲۴۰ محبوس بود و در روز ۱۸ فروردین، به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد.
دادگاه
در روز ۲۳ فروردین، روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد که پرونده علی ملیحی، عضو شورای سیاستگذاری سازمان ادوار تحکیم وحدت با صدور کیفرخواست به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه ارسال شده است. مطابق کیفرخواست صادره از سوی دادسرای انقلاب تهران، علی ملیحی به "اجتماع و تبانی علیه امنیت نظام"، "نشر اکاذیب"، "تبلیغ علیه نظام" و "توهین به رییس‌جمهور" متهم شده بود.
به گفته وکلای علی ملیحی، پرونده‌ی او ابتدا به شعبه ۳۰ دادگاه انقلاب ارجاع شده بود اما بعدن بنا به دلایل نامعلوم پرونده به شعبه ۲۸ منتقل شده است. شعبه‌ای که به ریاست قاضی مقیسه، به صدور احکام سنگین زندان برای زندانیان سیاسی و به ویژه فعالین دانشجویی، شهرت پیدا کرده است.
در جلسه اول دادگاه وی، نماینده دادستان متن کیفرخواست آقای ملیحی را در حضور وی و وکیل مدافع قرائت کرد و سپس علی ملیحی و آقای رضا زارعی وکیل مدافع به طرح برخی دفاعیات پرداختند. علی ملیحی با رد آنچه در پرونده تحت عنوان اقرار آمده بود، هرگونه اتهامی را رد کرد، که بر این اساس با رد قابلیت استناد گزارش ضابطان قضایی از سوی وکیل مدافع و علی ملیحی، ادامه رسیدگی به اتهامات این عضو سازمان دانش آموختگان ایران به جلسه دیگری موکول شد.
صدور حکم
در نهایت شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۸۹ با ابلاغ رای به علی ملیحی بر اساس ماده ۶۱۰ و ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی رای به محکومیت این عضو سازمان ادوار تحکیم وحدت داد. بر اساس این حکم چهار سال حبس تعزیری به دلیل آنچه ارتکاب جرایمی علیه امنیت ملی عنوان شده صادر و یکصدهزارتومان جزای نقدی نیز به دلیل توهین به رییس جمهور (احمدی‌نژاد) تعیین شده است. دادگاه همچنین اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام و اخلال در نظم عمومی را نیز با اتهام اجتماع و تبانی علیه نظام تجمیع کرده است. دادگاه تجدید نظر تهران در تاریخ ۵ مهر ۱۳۸۹ حکم صادره از سوی شعبه ۲۸ دادگاه بدوی انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه را بر محکومیت علی ملیحی به تحمل ۴ سال حبس تعزیری را عینا تایید کرد.
گفتنی است محمد علی دادخواه از وکلای وی درخصوص صدور حکم چهار سال حبس تعزیزی برای موکلش علی ملیحی روزنامه نگارو فعال دانشجویی پیش تر و در زمان صدور حکم بدوی به کمپین بین المللی حقوق بشر گفته بود: «موکل ام را به چهار سال زندان محکوم کردند، اما مبادی استدلالی دادگاه از موضع موازین نظام حقوق ما مخدوش است؛ اشکالات عدیده شکلی و ماهوی بر این حکم وارد و این حکم فاقد پشتوانه استدلال و استنتاج است».
مرخصی
علی ملیحی عضو شورای سیاستگذاری و مسوول روابط عمومی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) پس از تحمل یک سال و سه ماه زندان ۱۴اردیبهشت ۱۳۹۰ به مدت ۵ روز به مرخصی آمد.
بیماری و درمان
وی در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۰ برای جراحی لثه به همراه چند مامور به درمانگاهی خارج از زندان اوین منتقل شد که بعد از اتمام مراحل جراحی مجددن به زندان اوین انتقال یافت. شایان ذکر هست وی همچنان نیاز به ادامه درمان دارد.
0 comments:
ارسال یک نظر