محکم ایستاده ایم

مادر احسان مهرابی

جرس: احسان مهرابی روزنامه نگار اصلاح طلبی که در اواخر دوران محکومیتش بسر می برد هنوز نتوانسته حتی از یک ساعت مرخصی استفاده کند و با آزادی مشروط وی نیز مخالفت بعمل آمده است.

 
صغری باقری مادر این روزنامه نگار دربند در این خصوص به "جرس" می گوید: "احسان بر اساس حکمی که گرفت به یکسال زندان محکوم شد و الان در اواخر دوران محکومیتش است. در این مدت نه توانسته از حق مرخصی خود استفاده کند و نه با آزادی مشروطش موافقت شده است. سه بار همسرش به دادستانی برای گرفتن مرخصی ایشان مراجعه کرده اما با پاسخ منفی آنها روبرو شده است، بدون اینکه علتی برای این مخالفت بیان کنند. عید امسال دومین سالی بود که احسان در کنار ما نبود. این در حالی است که پارسال در شرایط بسیار سخت انفرادی هفتاد روز را گذراند... متاسفانه من و پدرش به علت دوری مسافت و مشکلات جسمانی نمی توانیم هر هفته به دیدنش برویم و این خیلی دردآور است اما همسرش هر هفته بطور منظم به ملاقات کابینی با او می رود. "

احسان مهرابی سال‌ها با نشریات اصلاح طلب از جمله روزنامه اعتماد همکاری داشت و  در زمان بازداشت خبرنگار پارلمانی روزنامه فرهیختگان بود. بازداشت وی که از خبرنگاران پارلمانی مجلس بود با واکنش اقلیت مجلس شورای اسلامی مواجه شد و این نمایندگان جلسه‌ای را در این زمینه تشکیل دادند.

احسان مهرابی اولین بار در 18 بهمن ماه 88 در ادامه‌ی بازداشت روزنامه‌نگاران و فعالان حوزه‌ای رسانه‌ای بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. وی در هفت اسفند ماه 88 برای اولین بار بعد از دستگیری با خانواده‌ی خود ملاقات کرد و یک روز پس از آن در تماسی با خانواده از تعیین وثیقه 30 میلیونی برای خود خبر داد. با وجود تودیع وثیقه از سوی خانواده مهرابی از زندان آزاد نشد و عید نوروز را در زندان سپری کرد. سرانجام در 12 اردیبهشت ماه 89 از زندان آزاد و در  دوم بهمن 89 جهت گذراندن یک سال محکومیت خود بار دیگر بازداشت و به بند 350 زندان اوین منتقل شد.

مهرابی پس از آزادی به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق گفت و گو با بی بی سی فارسی در دادگاه انقلاب به ریاست مقیسه محاکمه و به یک سال حبس تعزیری محکوم شد. در فرآیندی کم نظیر، ابتدا دادگاه تجدید نظر حکم او را به فوریت تایید کرد و تنها چند هفته پس از تایید حکم، شعبه اجرای احکام اوین، مستقر در دادسرای این زندان، احسان مهرابی را برای اجرای حکم فرا خوانده شد.

مادر احسان در خصوص اتهام وی می افزاید: "شهریور ماه دادگاه او برگزار و به جرم تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه با بی بی سی به یکسال حبس تعزیری محکوم شد. بعد به سرعت حدود بیست روز دیگر دادگاه تجدید نظر حکم او را تایید کرد و بعد از ده روز این حکم اجرا شد. از دوم بهمن ماه پارسال هم بدون حتی یکروز مرخصی در زندان بسر می برد."

لازم به ذکر است، در آخرین بازجویی، کارشناس پرونده به احسان مهرابی گفته بود که من هنوز قانع نشده ام  و مهرابی هم به وی پاسخ داده بود: "آیا وجدان شما می پذیرد که من کاری را که نکرده ام بر عهده بگیرم."

خانم باقری با بیان اینکه بعد از دو سال هنوز نتوانسته ایم وسایل توقیف شده را پس بگیریم بیان می کند: "متاسفانه بعد از گذشت یکسال و نیم که  لپ تاپ، تلفن همراه، مدارک شناسایی و دیگر وسایل شخصی احسان مهرابی به همراه برخی از مدارک شناسایی و موبایل و پاسپورت برادر وی، در جریان بازداشت احسان توقیف شده می گذرد اما هنوز به ما بازگردانده نشده است. هر چه که پیگیری می کنیم تا وسایل را برگردانند، می گویند بازجو ممانعت می کند. خود احسان هم در این خصوص نامه نوشته، ما هم به دادستانی مراجعه کردیم و حتی نامه دادستان را داشتیم و بردیم اوین تا وسایلش را بگیریم که تا این لحظه خبری از بازگرداندن این وسایل نشده است."

این مادر دردمند همچون مادران دیگر زندانیان بعد از زندانی شدن فرزندش دچار مشکلات جسمی و روحی شدیدی شده است. او می گوید: "احسان از نظر شخصیتی خیلی تو دار است و در مورد مشکلاتش چیزی بر زبان نمی آورد و مخصوصا نمی خواهد با بیان مشکلاتش خانواده را ناراحت و نگران کند. خود من هم  الان از نظر روحی در شرایط خوبی نیستم و دستگیری احسان باعث شدت گرفتن بیماری قلبی من و پدرش شد. در این مدت که احسان در زندان بوده است یک لحظه آرام و قرار ندارم و ناخودآگاه گریه می کنم و دچار افسردگی حاد شده ام و معدود روزی است که به دکتر مراجعه نکنم. در این مدت هم که احسان در حبس بوده فقط سه بار توانسته ام به دیدنش بروم و بعد از هر ملاقات مریض شده ام و تحمل دیدن احسان در پشت میله ها و در آن شرایط سخت را ندارم."

مادر این روزنامه نگار با بیان بخشی از مشکلاتی که خانواده ها زندانیان با آن دست و پنجه نرم می کنند، بر روحیه قوی و محکم خانواده ها تاکید می کند و می گوید: "درکنار تمام مشکلات و سختی های خود زندانیان، شرایط خانواده ها هم بسیار بد است و از هر جهت بویژه از نظر روحی تحت فشار هستند. مثلا همین تماس تلفنی را در نظر بگیرید اگر زندانیان می توانستند با خانواده هایشان تلفنی صحبت کنند کمی آرامش خاطر پیدا می کردند. اما متاسفانه این حق از آنها و خانواده هایشان گرفته شده و خانواده ها تا دوشنبه هفته آینده باید برای نوبت ملاقات صبر کنند و خدا نکند که دوشنبه ای به تعطیلی بخورد که آنوقت دو هفته در بی خبری مطلق بسر می بریم. اما خانواده ها تمام این شرایط سخت را بخاطر عقاید عزیزان دربندشان تحمل می کنند. همانطور که آنها بخاطر عقایدشان این همه سختی را تحمل می کند همین به ما قوت قلب می دهد که این روزهای دشوار را پشت سر بگذاریم و هزینه اش را با جان و دل می پردازیم و مانند آنها "محکم" می ایستیم و لحظه ای کوتاه نمی آییم و خدا هم با ماست."

فعالان عرصه رسانه ای قشری هستند که در مقاطع حساس مورد حمله نیروهای امنیتی قرار گرفتند و از زمان حوادث پس از انتخابات تا کنون تعدادی از روزنامه نگاران ایرانی به دلیل همکاری با رسانه های خارجی بازداشت و در مواردی به حبس های طویل المدت محکوم شده اند. تعدادی از روزنامه نگاران نیز مجبور به جلای وطن شده اند.

هم اکنون احمد زیدآبادی، عیسی سحرخیز، مسعود باستانی، بهمن احمدی امویی، کیوان صمیمی، علی ملیحی، مهدی محمودیان و سیامک قادری از جمله روزنامه نگارانی هستند که به همراه تعدادی دیگر از روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان زندانی دوران محکومیت خود را می گذرانند.  برخی از روزنامه نگاران دیگر نیز در بازداشت موقت به سر می برند و برخی دیگر نیز با سپردن وثیقه های سنگین، دوران آزادی موقت خود را در انتظار اجرای حکم می گذرانند.

این در حالی است که طی روزهای گذشته موج جدیدی از بازداشت و تهدید فعالان رسانه ای شدت گرفته است. مهدی افشارنیک، روزنامه نگار حوزه نفت و انرژی، محمد حیدری و علی اکرمی روزنامه نگارانی هستند که طی دو روز گذشته دستگیر و خانواده های آنها از وضعیت آنها بی اطلاع هستند.  همچنین در شیراز چهار روزنامه نگار و عکاس خبرگزاری ایسنا به نامهای سعید نظری ، فرزاد صدری،علی نظام الملکی و هخامنش یونسی بازداشت شده اند.


مژگان مدرس علوم