کمال شریفی زندانی کرد؛ ۱۵۰۰روز محروم از مرخصی

جرس: نقض حقوق اولیه زندانیان کرد در زندان ها بصورت امری متداول در آمده است. هم اکنون برخی از این زندانیان گمنام کرد در اعتراض به وضعیت اسف بار زندان ها در اعتصاب غذا بسر می برند. کمال شریفی، روزنامه‌نگار کرد، یکی از زندانیان سیاسی است که چندی پیش در اعتراض به وضع نامناسب زندان و عدم رعایت حقوق وی به عنوان یک زندانی سیاسی، به اعتصاب غذا دست زده بود. این زندانی کرد بعد از 55 روز اعتصاب غذا و کاهش 25 کیلو وزن به درخواست مادرش به اعتصاب خود پایان داد. اما وی همچنان ممنوع الملاقات مانده و از حقوق اولیه یک زندانی محروم است.

 

طه شریفی، برادر این زندانی سیاسی در خصوص آخرین وضعیت برادرش به "جرس" می گوید: "کمال شریفی ممنوع الملاقات است و بعد از اینکه نسبت به شرایط زندان اعتصاب غذا کرده بود و 55 روز در اعتصاب بود به ما ملاقات دادند. من و مادرم در این ملاقات از او خواستیم تا اعتصاب خود را بشکند که قبول کرد و اعتصاب خود را شکست. او فقط می تواند تماس کوتاه تلفنی بگیرد و بگوید حالش خوب است؛ وگرنه ما هیچ اطلاع دیگری از وضعیت او و شرایط نگهداری اش در زندان نداریم. چند روز پیش تماس گرفت و می گفت پایش به شدت ناراحت است و احتیاج به متخصص بیرون از زندان دارد. حالا نمی دانیم بگذارند یا نه؟ زمانی که به ملاقاتش رفتیم دست و پایش را با پابند و دستبند بسته بودند؛ حتی در زندان هم پابند به پایش داشته است. او با زندانیان قاچاقچی و مواد مخدر در یک بند نگهداری می شود..."

 

چندی پیش مهناز شریفی خواهر این زندانی کرد به خبرنگار جرس گفته بود: "ما می خواهیم به زندانیان سیاسی "احترام" بگذارند و به خواسته آنها توجه و "رسیدگی" کنند. زندانیان سیاسی که نیاز به رسیدگی پزشکی دارند امکانات پزشکی در اختیارشان قرار گیرد. بر زندان ها و وضعیت زندانیان سیاسی "نظارت" شود. حقوق اولیه زندانیان سیاسی از جمله ملاقات و مرخصی "رعایت" شود تا خانواده های آنان از این بدبختی در آیند. اما چه کنیم که صدایمان به جایی نمی رسد و کسی به داد ما نمی رسد!"

 

برادر کمال با اشاره به پیگیری های خانواده برای گرفتن ملاقات یا مرخصی می افزاید: " پدر و مادرم مسن هستند و می خواهند پسرشان را از نزدیک ببینند اما دریغ از یک ملاقات یا مرخصی! بارها هم برای تشریح این وضعیت به جاهای مختلف مراجعه کردیم و یک نامه هم به آقای خامنه ای و یک نامه دیگر به آقای احمدی نژاد نوشتیم که هیچ پاسخی به این نامه ها ندادند. فقط آقای شاهرودی نماینده آقای خامنه ای یک نامه دادند تا بتوانیم با او ملاقات کنیم و از او بخواهیم اعتصاب خود را بشکند. آن زمان وضعیت برادرم بسیار وخیم بود بطوری که 25 کیلو وزن کم کرده بود..."

 

طه شریفی با تاکید بر اینکه وکلا هیچ کاری نمی توانند انجام دهند می افزاید: "وکیل برادرم اول خانم شیرین عبادی بود که الان خارج از کشور است؛ آقای عبدالفتاح سلطانی هم بازداشت شد و در زندان است؛ و الان آقای شیخی که بنده خدا کاری نمی توانند بکند..."

کمال شریفی در سال ۱۳۸۷ در شهر سقز به اتهام محاربه در دادگاه انقلاب سقز محاکمه و به ۳۰ سال زندان در تبعید و ممنوعیت از ملاقات محکوم شد.

بایزید شریفی پدر کمال پیش از این گفته بود: "کمال می‌خواهد که در دادگاهی عادلانه محاکمه شود و از قاضی سئوال کند که به چه گناهی باید در زندان و در چنان شرایطی باشد."

 

طه شریفی در پایان با آرزوی آزادی همه زندانیان بی گناه دربند، خطاب به مسئولان حکومتی می گوید: " همانطور که بارها درخواست کردیم باز از این تریبون تکرار می کنم که پدر و مادر من خیلی مسن هستند؛ مسئولان بگذارند کمال از زندان میناب به منطقه کردستان منتقل شود، و ممنوع الملاقاتی را بردارند تا این پدر و مادر پیر بتوانند فرزند خود را ملاقات کنند. این درخواست ما از جمهوری اسلامی است."

 

گفتنی است، چندی پیش در پی تداوم اعتصاب غذای چند تن از زندانیان سیاسی کُرد در زندانهای مختلف ایران، گروهی از فعالان تحت عنوان "کمپین حمایت از اعتصاب زندانیان سیاسی کرد"، با صدور بیانیه ای خطاب به مجامع بین المللی، نهادهای حقوق بشری، سازمان ها و جریان های سیاسی، خواستار واکنش آنها و "شکستن سکوت" در برابر وضعیت زندانیان سیاسی کرد شدند.

 

*گفتگو: مژگان مدرس علوم