مهدی محمودیان: در ایران مردم را به خاک و خون می کشند و دم از مدیریت جهانی می زنند

مهدی محمودیان از زندان رجایی شهر در روز جهانی حقوق بشر در نامه ای می نویسد: اینجا کسانی هستند که حقوق انسان ها را در بازداشتگاه ها و خیابانها نقص کردند، کسانی که شهروندان بی گناه وهموطنان را به خاک و خون کشیدند و در عین حال از مدیریت جهانی سخن می گویند و برای نقض حقوق بشر در اروپا و آمریکا اشک تمساح می ریزند.

 

در این نامه که در اختیار جرس قرار گرفت آمده است:  قصد داشتم روز جهانی حقوق بشر را به شما تبریک بگویم؛ اما وقتی اشکهای دختران و پسرانی که پدرانشان بخاطر فعالیت های بشردوستانه در زندان هستند را به یاد می آورم، وقتی غم همسران و پدران و مادران روزنامه نگار در بند را به یاد می آورم، وقتی ناله های زنان و مردان هموطنم را در زیر فشارهای جسمی و روحی سلول های انفرادی به یاد می آورم؛ به جای شادمانی برای فرا رسیدن این روز خجسته اشک در چشمانم حلقه می زند و درد سینه ام را می فشارد.

اشک به خاطر خون صدها نفری که در سال ۸۸، نهال آزادی را در ایران آبیاری کردند، اشک به خاطر هزاران نفری که روزها و حتی ماه های زیادی را دور از عزیزانشان در بازداشتگاه های وحشت آور گذراندند. اشک به خاطر صدها نفری که بیشتر از یک سال است که در زندان به سر می برند. اشک به خاطر جوانانی که طی سه سال اخیر در بازداشتگاه کهریزک و بازداشتگاه های غیر قانونی دیگر زیر وحشتناک ترین شکنجه های روحی، جسمی و حتی جنسی قرار داشته اند. اشک به خاطر جوانان برومندی که سال گذشته در بازداشتگاه کهریزک به شهادت رسیدند. اشک به خاطر مادران و پدرانی که ماه ها پس از شهادت فرزندانشان حتی نتوانستند بر سر قبر عزیزانشان بگریند.

محمودیان می افزاید: دوستان عزیز، فعالان حقوق بشر، اینجا کسانی هستند که حقوق انسان ها را در بازداشتگاه ها و خیابانها نقص کردند، کسانی که شهروندان بی گناه وهموطنان را به خاک و خون کشیدند و در عین حال از مدیریت جهانی سخن می گویند و برای نقض حقوق بشر در اروپا و آمریکا اشک تمساح می ریزند.

امسال کبوتران سفیدتان را به یاد شهدا و اسرای در بند با ربانهای مشکی به پرواز در آورید. باشد تا به پاس خونهای عزیزان در گذشته یمان، مردم ایران نیز طعم آزادی، دموکراسی، صلح و حقوق بشر را به معنای واقعی تجربه کنند.