چکیده : می‌گویند چرا قبل از انتخابات نامه را دادم. این سؤال دیگر سفسطه است چون مگر ایشان هدفی غیر از انتخابات در طرح آن مباحث خلاف واقع داشت؟ ... می‌خواستم جواب آن حرف‌ها را بدهم. در کنار آن کارها، در رفت و آمد و اخبار موثق، شور و اشتیاق مردم را می‌دیدم. از برنامه‌های محافل مجریان انتخابات هم خبر داشتم.
کلمه: آیت الله هاشمی رفسنجانی یک سال پس از انتشار نامه معروفش به رهبری، که در واکنش به صحبت های محمود احمدی نژاد در مناظره تلویزیونی نوشته شده بود، ماجرای نگارش و نشر آن نامه را بازگو کرده و گفته است: «انتظار من و همه دلسوزان واقعی نظام این بود که رهبری عکس‌العمل نشان دهند.»
وی همچنین اشاره می کند که رهبری این انتظار را «به حق» دانسته بوده و گفته بوده که «به [آقای احمدی نژاد] گفتم که حرف‌های ناحقی زدید و جواب شما را می‌دهم… اما پس از انتخابات تا روی حضور مردم تاثیر نگذارد.»
در گفتگوی مفصلی که در آخرین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات چاپ شده، رئیس مجلس خبرگان می گوید: «دیدم کار بسیار زشتی انجام شد. همه می‌دانستند که نسبت به دیگر نامزدها بی‌طرف هستم کاری نداشتم که مردم به چه کسی رأی می‌دهند. ولی همه می‌دانستند که روحیه کاری من با این شیوه اداره جامعه سازگار نیست. متأسفانه در مناظره، [آقای احمدی نژاد] حرف‌هایی را زده بود که غیرواقعی بود. تأسف بیشتر از این بود که همان حرف‌های دروغ را پایه تبلیغات خویش قرار دادند و در اجتماعات از آنها سوءاستفاده می‌کردند.»
وی می افزاید: «انتظار من و همه دلسوزان واقعی نظام این بود که رهبری عکس‌العمل نشان دهند. چون من تنها نبودم. در آن مناظره شما نوعی ستیز با روحانیت را مشاهده کردید که به بهانه مخالفت با من، آقای خاتمی، آقای ناطق نوری و آقای کروبی که رؤسای جمهوری و رؤسای مجلس بودیم، همه دستاوردهای انقلاب را حراج گذاشت و اینگونه القا کرد که روحانیت در اداره جامعه کارایی ندارد.»
آیت الله هاشمی رفسنجانی سپس توضیح می دهد که در مراسم رحلت امام از آقای احمدی نژاد می خواهد که صحبت هایش را اصلاح کند، اما چون خبری نمی شود آن نامه را می نویسد و در آخرین فرصت پیش از پایان تبلیغات برای رهبری می فرستد. وی می گوید: «در آن فاصله ۲ ساعته باقیمانده نامه به ایشان نرسیده بود. چون جوابی به من نرسیده بود، در آخرین لحظاتی که می‌خواستم خدمت ایشان بروم، منتشر کردم. وقتی رفتم، ایشان گفتند داشتم نامه شما را از روی کامپیوتر می‌خواندم. یعنی پس از اینکه پخش شده بود هم، هنوز متن اصلی را ندیده بودند.»
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنین به انتقاد کسانی که گفته بودند چرا برای انتشار نامه تا پایان انتخابات صبر نکرده بوده، پاسخ می دهد: «می‌گویند چرا قبل از انتخابات نامه را دادم. این سؤال دیگر سفسطه است چون مگر ایشان هدفی غیر از انتخابات در طرح آن مباحث خلاف واقع داشت؟ … می‌خواستم جواب آن حرف‌ها را بدهم. در کنار آن کارها، در رفت و آمد و اخبار موثق، شور و اشتیاق مردم را می‌دیدم. از برنامه‌های محافل مجریان انتخابات هم خبر داشتم.»
در این مصاحبه آیت الله هاشمی اذعان می کند که روزهای کاری اش به شلوغی گذشته نیست و در توضیح آن می گوید: «مقداری اجبار شد و مقداری خودم خواستم.» وی همچنین در پاسخ به خبرنگار مدیریت ارتباطات که از بازنشستگی پرسیده، می گوید: «مایلم. الان سن من در حدی است که مایلم اینگونه شود. ولی هنوز می‌ترسم عوارض بد سیاسی داشته باشد و به نوعی قهر تلقی شود که نمی‌خواهم انجام دهم.»
کلمه: آیت الله هاشمی رفسنجانی یک سال پس از انتشار نامه معروفش به رهبری، که در واکنش به صحبت های محمود احمدی نژاد در مناظره تلویزیونی نوشته شده بود، ماجرای نگارش و نشر آن نامه را بازگو کرده و گفته است: «انتظار من و همه دلسوزان واقعی نظام این بود که رهبری عکس‌العمل نشان دهند.»
وی همچنین اشاره می کند که رهبری این انتظار را «به حق» دانسته بوده و گفته بوده که «به [آقای احمدی نژاد] گفتم که حرف‌های ناحقی زدید و جواب شما را می‌دهم… اما پس از انتخابات تا روی حضور مردم تاثیر نگذارد.»
در گفتگوی مفصلی که در آخرین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات چاپ شده، رئیس مجلس خبرگان می گوید: «دیدم کار بسیار زشتی انجام شد. همه می‌دانستند که نسبت به دیگر نامزدها بی‌طرف هستم کاری نداشتم که مردم به چه کسی رأی می‌دهند. ولی همه می‌دانستند که روحیه کاری من با این شیوه اداره جامعه سازگار نیست. متأسفانه در مناظره، [آقای احمدی نژاد] حرف‌هایی را زده بود که غیرواقعی بود. تأسف بیشتر از این بود که همان حرف‌های دروغ را پایه تبلیغات خویش قرار دادند و در اجتماعات از آنها سوءاستفاده می‌کردند.»
وی می افزاید: «انتظار من و همه دلسوزان واقعی نظام این بود که رهبری عکس‌العمل نشان دهند. چون من تنها نبودم. در آن مناظره شما نوعی ستیز با روحانیت را مشاهده کردید که به بهانه مخالفت با من، آقای خاتمی، آقای ناطق نوری و آقای کروبی که رؤسای جمهوری و رؤسای مجلس بودیم، همه دستاوردهای انقلاب را حراج گذاشت و اینگونه القا کرد که روحانیت در اداره جامعه کارایی ندارد.»
آیت الله هاشمی رفسنجانی سپس توضیح می دهد که در مراسم رحلت امام از آقای احمدی نژاد می خواهد که صحبت هایش را اصلاح کند، اما چون خبری نمی شود آن نامه را می نویسد و در آخرین فرصت پیش از پایان تبلیغات برای رهبری می فرستد. وی می گوید: «در آن فاصله ۲ ساعته باقیمانده نامه به ایشان نرسیده بود. چون جوابی به من نرسیده بود، در آخرین لحظاتی که می‌خواستم خدمت ایشان بروم، منتشر کردم. وقتی رفتم، ایشان گفتند داشتم نامه شما را از روی کامپیوتر می‌خواندم. یعنی پس از اینکه پخش شده بود هم، هنوز متن اصلی را ندیده بودند.»
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنین به انتقاد کسانی که گفته بودند چرا برای انتشار نامه تا پایان انتخابات صبر نکرده بوده، پاسخ می دهد: «می‌گویند چرا قبل از انتخابات نامه را دادم. این سؤال دیگر سفسطه است چون مگر ایشان هدفی غیر از انتخابات در طرح آن مباحث خلاف واقع داشت؟ … می‌خواستم جواب آن حرف‌ها را بدهم. در کنار آن کارها، در رفت و آمد و اخبار موثق، شور و اشتیاق مردم را می‌دیدم. از برنامه‌های محافل مجریان انتخابات هم خبر داشتم.»
در این مصاحبه آیت الله هاشمی اذعان می کند که روزهای کاری اش به شلوغی گذشته نیست و در توضیح آن می گوید: «مقداری اجبار شد و مقداری خودم خواستم.» وی همچنین در پاسخ به خبرنگار مدیریت ارتباطات که از بازنشستگی پرسیده، می گوید: «مایلم. الان سن من در حدی است که مایلم اینگونه شود. ولی هنوز می‌ترسم عوارض بد سیاسی داشته باشد و به نوعی قهر تلقی شود که نمی‌خواهم انجام دهم.»
0 comments:
ارسال یک نظر