دسترسی آسان/امنیت خوب/سادگی انتشار/قابلیت بازنشر/تیراژ گسترده...
منبع ش رو نمی‌دونم. البته این حسن‌هایی که ذکر شده، در عین حال عیب ش هم می‌تونه باشه. مثلن سادگی اسکناس‌نویسی، باعث می‌شه خیلی‌ها بی‌خیال ش بشند. بعضی‌ها تو فکر از بین بردن دوربین‌های ترافیکی اند :)
پیشنهاد شعارنویسی بر روی اسکناسها اولین بار در فضای اینترنت فارسی منتشر شد. این پیشنهاد به سرعت از جانب معترضان جدی گرفته شد و موج رسانه ای تازه ای از جانب معترضین بلند شد. حکومت در هفته‌ها و ماه‌های اول سعی کرد خود را نسبت به این رسانه جدید بی تفاوت جلوه دهد اما تاثیرگذاری این رسانه چنان گسترده بود که کمر انکارها و انکارکنندگان شکست و نمایندگان حکومت لب به اعتراض گشودند که اسکناس سرمایه ملی است و شعارنویسی بر روی آن جرم و شعارنویس مجرم محسوب می‌شود. به راستی این رسانه جدید چه ویژگی هایی دارد که حکومت را این چنین برآشفت و به تکاپو واداشت؟
اولین ویژگی اسکناس - این جوان ترین رسانه غیررسمی در دست معترضان – عمومی بودن آن است.
اسکناس ابزاری است که در دست تمام اقشار جامعه می‌چرخد؛ کودک و جوان و میانسال و کهنسال، فقیر و غنی، باسواد و بیسواد، بیکار و کارگر و کارمند و مدیر و کاسب و معلم و مهندس و پزشک، زن و مرد، شهری و روستایی، اصلاح طلب و اصولگرا، معترض و غیرمعترض، و خلاصه همه و همه، هر روز از اسکناس استفاده می‌کنند و عاملی موثر در چرخش آن در سطح جامعه هستند. به راستی کدام رسانۀ دیگر را می‌شناسید که چنین سطح دربرگیری بالایی داشته باشد؟ به جرات می‌توان گفت که صدا و سیما نیز چنین گستردگی مخاطبی ندارد.
دومین ویژگی اسکناس، غیرقابل حذف بودن آن است.
اسکناس ابزارِ داد و ستد است و دارای ارزش مادی می‌باشد؛ پس وقتی به دست کسی می‌رسد احتمال نابود کردن آن بسیار کم و در حد صفر است چراکه اگر کسی اسکناسی را نابود کند، دارایی خود را نابود کرده است. در این حالت اگر اسکناسی که روی آن شعارنویسی‌شده، به دست یکی از مخالفان جنبش مردمی بیافتد وی هیچ چاره ای جز دور کردن اسکناس از خود ندارد که همین مساله هم سرعت انتشار این رسانه را بیشتر می‌کند. حتی اگر دولت هم کمر به حذف این اسکناسهای شعارنویسی‌شده ببندد، نمی‌تواند به موفقیتی دست پیدا کند چراکه جمع کردن تمام اسکناسهای شعارنویسی‌شده، توسط سیستم بانکی کشور بسیار وقتگیر و البته غیرممکن است. ضمن اینکه حذف این اسکناسها و انتشار اسکناسهای جدید مستلزم صرف وقت و هزینه دوچندانی برای دولت است. حال این رسانه را، از لحاظ قابل حذف بودن با سایر رسانه‌ها مقایسه کنید؛ اسکناس نه توقیف می‌شود، نه پارازیت پذیر است، نه فیلتر می‌شود، نه با رنگ پاک می‌شود، نه قابل سرکوب شدن است.
سومین ویژگی بارز اسکناس، در دسترس بودن است.
این رسانه از لحاظ امکان تولید در مقایسه با سایر رسانه ها، در دسترس ترین و ساده ترین رسانه است. شعارنویسی روی اسکناس و تبدیل این ابزار داد و ستد به یک رسانۀ غیررسمی به هیچ چیز احتیاج ندارد؛ نه به برق، نه به اینترنت، نه به سرور ماهواره، نه به دیش، نه به دستگاه تکثیر و چاپگر، نه به فرستنده و نه حتی به کاغذ. فقط کافی است دست خود را در جیبتان کنید. در جیب ندارترین ایرانی‌ها هم حداقل یک اسکناس پنجاه یا صدتومانی پیدا می‌شود که برای نشان دادن اعتراضشان روی آن بنویسند: «رای من کجاست؟»
چهارمین خصوصیت این رسانه غیررسمی، امن بودن آن است.
شعارنویسی روی اسکناس کم خطرترین نوع فعالیت رسانه ای است، چراکه حکومت به هیچ وجه قادر به شناسایی شعارنویسان نیست؛ شعارنویسی در خانه‌ها انجام می‌شود و اسکناسها در مبادلات روزمره به چرخش در می‌آیند. حتی اگر کسی یک اسکناس شعارنویسی‌شده هم در میان سایر اسکناسهای جیب یا کیف پولش داشته باشد، به سادگی می‌تواند از وجود آن ابراز بی اطلاعی کند. البته واضح است که اگر تمام اسکناسهای موجود در یک کیف پول شعارنویسی‌شده باشد، صاحب کیف نمی‌تواند اظهار بی اطلاعی کند. با اندکی هوشمندی و درایت می‌تواند این فعالیت رسانه ای بدون هیچ خطری تا رسیدن به هدف نهایی دنبال کرد.
پنجمین ویژگی اسکناس، انتشار ساده آن است.
اسکناسهای شعارنویسی‌شده را می‌توان به سادگی در مبادلات کالا و خدمات روزانه پخش کرد؛ هنگام پیاده شدن از تاکسی، هنگام خرید یک ساندویچ یا روزنامه، هنگام پرداخت قبض آب و برق، هنگام واریز قسط بانک و حتی هنگام کمک به یک مستمند می‌توان به سادگی این رسانه را منتشر کرد و در معرض دید یک مخاطب تازه گذاشت. هیچ رسانه غیررسمی دیگری را نمی‌توان به این سادگی در جامعه پخش کرد. شاید کمی خنده دار باشد اما نمی‌توان به این سادگی از اعتراض خود با «یک غریبه» سخن گفت.
ششمین ویژگی اسکناس که منحصر به فرد می‌باشد، قابلیت بازنشر آن است.
هر اسکناس روزانه در دست چندین نفر رد و بدل می‌شود. هیچ فردی اسکناسهایش را قاب نمی‌کند و یا در پستوی خانه اش نگه نمی‌دارد. همه افراد جامعه، اسکناس را خرج می‌کنند و هر قطعه اسکناس در طول روز بارها خرج و خرج و خرج می‌شود. پس اسکناس شعارنویسی‌شده برخلاف سایر رسانه‌ها که یکبار (مثل یک برنامه رادیویی) و یا نهایتا چندبار مصرف هستند (مثل روزنامه ای که توسط چند نفر خوانده می‌شود)، رسانه ای «بی‌نهایت بار مصرف» است.
هفتمین خصوصیت اسکناس، تیراژ گسترده آن است.
اگر تنها ده هزار نفر از معترضان جنبش سبز تصمیم بگیرند روزانه فقط روی ۱۰ قطعه اسکناس شعار بنویسند، هر روز یکصدهزار اسکناس شعارنویسی‌شده وارد جامعه می‌شود. پس از یک ماه، حکومت با رسانه ای روبروست که با تیراژ ۳میلیون نسخه هر لحظه و هر روز، منتشر و توزیع می‌شود. جالب است که بدانید تیراژ کل روزنامه‌های کشور به زحمت به دو و نیم میلیون نسخه در روز می‌رسد.
هشتمین خصوصیت اسکناس، گریزناپذیر بودن آن است.
مخاطب این قدرت و اختیار را دارد که یک شبکه تلویزیونی را نبیند، یا صدای رادیو را در زمان پخش یک برنامه ببندد، یا از خرید یک روزنامه خودداری کند و یا به یک سایت خبری اصلا سر نزند. اما مخاطبِ «اسکناس شعارنویسی‌شده» چنین قدرتی را ندارد و به دلیل سرعت زیاد خرده‌مبادلات اقتصادی روزانه همیشه خود را در مقابل عمل انجام شده می‌بیند.
و در نهایت آخرین و مهمترین خصوصیت اسکناس، انگیزه بخش بودن آن است.
یک تکه سنگ بسیار کوچک، وقتی از روی دامنه شیب دار یک کوه بلند که پوشیده از برف است، به سمت پایین غل می‌خورد، فقط در همان لحظه اول یک تکه سنگ کوچک است. این ذره هرچه که پایین تر می‌آید بزرگ و بزرگتر می‌شود و از یک تکه سنگ بسیار کوچک به یک توده بزرگ برفی که توان ویران کردن یک روستا را دارد، تبدیل می‌شود. یک اسکناس شعارنویسی‌شده، همانند همین تکه سنگ کوچک است؛ وقتی این اسکناس به دست یکی دیگر از معترضین می‌رسد او هم به جریان شعارنویسی روی اسکناسها می‌پیوندد. چراکه او هم هنوز سئوال بی پاسخ دارد و نمی‌داند که «رأی اش کجاست؟» پس با دیدن این رسانۀ سادۀ غیررسمی، تصمیم می‌گیرد به همین شیوه سئوالش را مطرح کند و به گوش سایرین برساند.
و این چنین می‌شود که حکومت پس از چند هفته بی تفاوتی نسبت به اسکناسهای شعارنویسی‌شده، ناگهان خود را معرض یک بهمن ویران کننده می‌بیند؛ بهمنی که در ابتدا یک سئوال ساده بود اما امروز به توده ای غیرقابل مهار تبدیل شده است
» انواع اسکناس‌نویسی
0 comments:
ارسال یک نظر