احمد احمدپور،از طلبه های زندانی در نامه ای به رهبری با تبیین ستم و ظلمی که بر مردم می رود، از وی خواسته است تا این نهضت نامه نگاری های دادخواهانه و دلسوزانه واکنش مناسب نشان داده و آن را به فرصتی برای آشتی ملی استفاده کند.
به گزارش کلمه، وی در این نوشته که دومین نامه وی به رهبری است، خود را "ستمدیده" می خواند و برای ادای "تکلیف" می نویسد: زجرها دیده و خون دلها خورده است و معنی واقعی زور و تزویر و ستم را بدون هیچگونه فرصت قانونی برای دفاع از خود با پوست و گوشت و روح خود درک کرده و مزه تلخ بی عدالتی و قانون شکنی در حق خود و دیگران را چشیده است و هم اکنون که این نامه را می نویسد ، در حال گذران دوره در بندی در زندان سپیدار است که بخاطر نوشتن نامه به سازمان ملل متحد و انتقاد به یکی از دستگاههای تحت امر شما و احتمالاٌ به خاطر اشعاری که در پیش از دستگیری سروده ، متحمل این ستم ناروا شده است.
احمدرضا احمدپور که رئیس ستاد انتخاباتی کروبی در شهر قم و نویسنده وبلاگ «پژواک خاموش» بوده است، در ششم دی‌ماه سال گذشته توسط ماموران امنیتی بازداشت و به اتهام نشر اکاذیب، تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت ملی و هتک حیثیت روحانیت محاکمه و به یک سال حبس و خلع لباس روحانیت محکوم شد.
وی پس از آن بدنبال پرونده جدیدی تحت عنوان توطئه علیه نظام، نشر اکاذیب و تبلیغ علیه نظام در شعبه دوم دادگاه ویژه روحانیت ،علاوه بر محکومیت حبس در حوادث بعد از انتخابات، به ۱۰ سال اقامت اجباری پس از سپری شدن ۳ سال حبس (حدود ۹۰۰ کیلو متری دورتر از محل اقامت خود و خانواده) در شهرستان ایذه و خلع لباس مجدد و نیز محرومیت از مناصب طلبگی محکوم شده است.
این شاگرد آیت‌الله منتظری که هم اکنون در زندان اهواز است در نامه خود به انتظارات مردم اشاره کرده و می نویسد: رهبر گرامی ، مردم توقع دارند که بی خردان و تبهکاران امت ، حکومت را به دست نگیرند ، ثروت عمومی و ملی شان به عدالت توزیع شود و بین مختلسین و فربه گان متملق دست به دست نگردد.مردم خود را آزاد و رهبران و حاکمان خود را نیکوکار و به دور از فاسقان می خواهند.
احمدپور که این نامه را در فراخوان محمد نوری زاد نوشته است، ادامه می دهد: اینکه رهبر نظام حاکم بر ایران ، به نهضت نامه نگاری ها دل سوزانه ، دادخواهانه و تظلم خواهانه واکنش مناسب نشان داده و نامه ها را و این نهضت را به فال نیک گرفته و تبدیل به یک فرصت برای آشتی ملی نماید؛ خود رهبری محترم هم « نهضت نامه نگاری » را بر پا دارد و از ستم دیدگان بخواهد ، آنجا که جز خدا و او فریادرسی نیست ، نزد رهبری دادخواهی کنند تا احقاق حق شود.
در این نامه که به خطبه های حضرت علی (ع)استنادشده، به رهبری توصیه شده است: از ستم بر بندگان خدا و شهروندان ، توسط بی خردان حکومتی و دستگاههای متخلف پیش گیری کرده و اهتمام جدی به خرج داده ، از در افتادن با نیکوکاران و اهل علم ، منتقدان و حتی مخالفان فکری بر حذر دارد.
این روحانی با اشاره به ضرورت نقد و نقادی در جامعه افزوده است: در جامعه ای که ظلم در آن علم باشد و فرایض امر به معروف و نهی از منکر و بعبارتی نقد و نقادی به خصوص نقد عملکرد حاکمان و حاکمیت در آن سرکوب و خشکیده شده باشد، آن جامعه نه تنها جامعه ای با نشاط و با شور اجتماعی نیست ، بلکه جامعه و مملکتی مرده و آلوده به زشتی ها و کژی هاست.
این زندانی سیاسی نوشته است: متاسفانه اندک افرادی هستند که با تعصبات نابخردانه و با نادیده گرفتن قوانین بویژه با عدم توجه به قانون اساسی ایران پا را از محدوده وظایف خویش فراتر گذاشته و بر جامعه و حتی بر حاکمان وهمکاران و هم خدمتی های خود ستم روا می دارند و چهره خوبان و خدمتگزاران واقعی را نزد افکار عمومی و وجدان های بیدار لکه دار کرده اند، که با تاًسف باید پذیرفت ، این عده اندک مورد توجه حاکمیت هستند و بیشترین قدرت حکومتی را در دست دارند!؟
به گزارش کلمه، وی در این نوشته که دومین نامه وی به رهبری است، خود را "ستمدیده" می خواند و برای ادای "تکلیف" می نویسد: زجرها دیده و خون دلها خورده است و معنی واقعی زور و تزویر و ستم را بدون هیچگونه فرصت قانونی برای دفاع از خود با پوست و گوشت و روح خود درک کرده و مزه تلخ بی عدالتی و قانون شکنی در حق خود و دیگران را چشیده است و هم اکنون که این نامه را می نویسد ، در حال گذران دوره در بندی در زندان سپیدار است که بخاطر نوشتن نامه به سازمان ملل متحد و انتقاد به یکی از دستگاههای تحت امر شما و احتمالاٌ به خاطر اشعاری که در پیش از دستگیری سروده ، متحمل این ستم ناروا شده است.
احمدرضا احمدپور که رئیس ستاد انتخاباتی کروبی در شهر قم و نویسنده وبلاگ «پژواک خاموش» بوده است، در ششم دی‌ماه سال گذشته توسط ماموران امنیتی بازداشت و به اتهام نشر اکاذیب، تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت ملی و هتک حیثیت روحانیت محاکمه و به یک سال حبس و خلع لباس روحانیت محکوم شد.
وی پس از آن بدنبال پرونده جدیدی تحت عنوان توطئه علیه نظام، نشر اکاذیب و تبلیغ علیه نظام در شعبه دوم دادگاه ویژه روحانیت ،علاوه بر محکومیت حبس در حوادث بعد از انتخابات، به ۱۰ سال اقامت اجباری پس از سپری شدن ۳ سال حبس (حدود ۹۰۰ کیلو متری دورتر از محل اقامت خود و خانواده) در شهرستان ایذه و خلع لباس مجدد و نیز محرومیت از مناصب طلبگی محکوم شده است.
این شاگرد آیت‌الله منتظری که هم اکنون در زندان اهواز است در نامه خود به انتظارات مردم اشاره کرده و می نویسد: رهبر گرامی ، مردم توقع دارند که بی خردان و تبهکاران امت ، حکومت را به دست نگیرند ، ثروت عمومی و ملی شان به عدالت توزیع شود و بین مختلسین و فربه گان متملق دست به دست نگردد.مردم خود را آزاد و رهبران و حاکمان خود را نیکوکار و به دور از فاسقان می خواهند.
احمدپور که این نامه را در فراخوان محمد نوری زاد نوشته است، ادامه می دهد: اینکه رهبر نظام حاکم بر ایران ، به نهضت نامه نگاری ها دل سوزانه ، دادخواهانه و تظلم خواهانه واکنش مناسب نشان داده و نامه ها را و این نهضت را به فال نیک گرفته و تبدیل به یک فرصت برای آشتی ملی نماید؛ خود رهبری محترم هم « نهضت نامه نگاری » را بر پا دارد و از ستم دیدگان بخواهد ، آنجا که جز خدا و او فریادرسی نیست ، نزد رهبری دادخواهی کنند تا احقاق حق شود.
در این نامه که به خطبه های حضرت علی (ع)استنادشده، به رهبری توصیه شده است: از ستم بر بندگان خدا و شهروندان ، توسط بی خردان حکومتی و دستگاههای متخلف پیش گیری کرده و اهتمام جدی به خرج داده ، از در افتادن با نیکوکاران و اهل علم ، منتقدان و حتی مخالفان فکری بر حذر دارد.
این روحانی با اشاره به ضرورت نقد و نقادی در جامعه افزوده است: در جامعه ای که ظلم در آن علم باشد و فرایض امر به معروف و نهی از منکر و بعبارتی نقد و نقادی به خصوص نقد عملکرد حاکمان و حاکمیت در آن سرکوب و خشکیده شده باشد، آن جامعه نه تنها جامعه ای با نشاط و با شور اجتماعی نیست ، بلکه جامعه و مملکتی مرده و آلوده به زشتی ها و کژی هاست.
این زندانی سیاسی نوشته است: متاسفانه اندک افرادی هستند که با تعصبات نابخردانه و با نادیده گرفتن قوانین بویژه با عدم توجه به قانون اساسی ایران پا را از محدوده وظایف خویش فراتر گذاشته و بر جامعه و حتی بر حاکمان وهمکاران و هم خدمتی های خود ستم روا می دارند و چهره خوبان و خدمتگزاران واقعی را نزد افکار عمومی و وجدان های بیدار لکه دار کرده اند، که با تاًسف باید پذیرفت ، این عده اندک مورد توجه حاکمیت هستند و بیشترین قدرت حکومتی را در دست دارند!؟
0 comments:
ارسال یک نظر