به روش خلاقانه شعارنویسی فوق، eiron می گویند.
مخاطب هر اجرای آیرونیکی امر حاکم است. مولف به گونه ای شوخ طبعانه "وضعیت" را شرح می دهد؛ وضعیتی که در آن نمی توان وضعیت را شرح داد. او با ارائه فرمی دلخواه حاکم، محتوا را به گونه ای رادیکال یادآوری می کند. یک خلع سلاح هنرمندانه. آیرونی در زبان یونانی به معنی پنهان داشتن و کتمان است. اولین بارافلاطون در کتاب "جمهور" از آن به معنای زبان بازی و زیرجلکی رفتار کردن یاد کرده است. در مکالمات سقراطی ، سقراط خود نقش یک متظاهر یا eiron را بازی می کند و در حالت آدمی نادان ظاهر می شود. از نظر نیچه آیرونی سقراط، نشانه قیام او بر ضد والاتباران است. در واقع آیرونی برگزیدن یک ژست است. انتخاب آگاهانه ژست یک ابله/ نادان/ یا عنصری از سیستم بودن. تنها از این طریق است که می توان موضوع را توصیف کرد. آیرونیست اهمیت واژگان را دست می اندازد. او به ما نشان می دهد که واژگان همواره در معرض تغییرند وتنها آنچه مهم است بهبود زندگی است. مردم لهستان در جنبش خود شعار می دانند :ما خواهان نظام زور و وحشت هستیم. آنها واژگان حاکم را برای حفظ تضاد با او و نشان دادن عمق این شکاف به کار می بردند.
پس، زنده باد دیکتاتور/ مرگ بر موسوی
0 comments:
ارسال یک نظر