افتخار می کنیم به مردانگی ات

جرس: خانواده امیرخسرو دلیرثانی در سالروز تولدش در دلنوشته ای برای وی می نویسند: مي دانيم که چه مرارتي برخود روا داشتي در روزهايي که لب از خوردن فرو بستي تا فرياد خاموشت را از اين همه حق کشي به کساني برساني که گوش دارند ولي نمي شنوند و چشم دارند ولي اين همه ناراستي را نمي بينند ؛ در آن روزها طعم غذا به مذاق بسياري از فرزندان آزاديخواه اين سرزمين تلخ شده بود.

متن این دلنوشته که نسخه ای از آن در اختیار جرس قرار گرفت به شرح زیر است:

 

تولد هر کس بهانه  اي است براي به ياد آوردن ياري و عزيزي و فرزندي که شايد در مشغله  زندگي ، گاه يادش کمرنگ  شده باشد ولي براي کسي که رنج فراق ياري را کشيده باشد و براي عزيزي که به هر دليل دور است از مسکن و ماواي خود و يادش ناخود آگاه ، هر لحظه در جان و ضمير ياران حک مي شود ، اين مثال صادق نيست ؛ چه رسد به اينکه  ديوارهايي بلند به بعد مسافت اضافه شده باشد ، آنگاه ديگر هر آن، در هر لقمه اي که به دهان مي گذاري هر جرعه اي که مي نوشي ، هر لبخندي که از اين طنز تلخ زندگي بر لب مي آوري ، حضور او احساس مي شود. در دل مي گويي  که آيا  امروز آب گوارايي از گلوي او پايين رفته ، آيا لبهاي او نيز به لبخندي شکفته شده ، يا غم در دلش لانه کرده است؟! و اين حضور پررنگ  تر مي شود آنگاه که بداني و بدانند آنان که اين رنج را بر او روا داشته اند که اين عزيز تنها به جرم حق طلبي و آزاد منشي در بند اين اسارت  است!

امير جان ! تولدت را گرامي مي داريم در حاليکه امسال اين روزها رنگ و بوی ديگري دارد ؛ مي دانيم که اين روزها قامتت در سنگيني بار غم "صابري" از تبار "هدايت کنندگان" خم شده است که چه سخت است وداع با ياري که در اين سختي ها - به جاي همه کساني که به اجبار از آنان جدا ماندي - همراهت بوده است ؛ وقتي لحظه لحظه زندگيت را با کسي همراه شوي ، چه بخواهي چه نخواهي ، او مي شود هم سفره ، همدم ، همدوش ، همسنگر، همرزم و در نهایت همه کس! مي دانيم که چه مرارتي برخود روا داشتي در روزهايي که لب از خوردن فرو بستي تا فرياد خاموشت را از اين همه حق کشي به کساني برساني که گوش دارند ولي نمي شنوند و چشم دارند ولي اين همه ناراستي را نمي بينند ؛ در آن روزها طعم غذا به مذاق بسياري از فرزندان آزاديخواه اين سرزمين تلخ شده بود.

با اين همه خرسنديم که اين زخمها روح بلندت را که تشنه آزادي است صيقل داده ، بي آنکه در عزم راسخت خللي وارد آورده باشد ، بر خود مي باليم که تو فرزندي از خاندان بزرگ آزادمردان اين سرزميني ؛ افتخارمي کنيم به مردانگي ات که  چه کمياب است در اين روزهاي سياهتر و طولانی تر از شب يلدا ، ولي آنچه به دلهاي خسته خانواده بزرگ زندانيان سياسي آرامش مي بخشد اين باور سبز است که گرچه گذر از اين شب سياه ، به غايت سخت و جانکاه است ولي  سياهي با نخستين تابش سحري محکوم است به فنا و حتي شب يلدا را پايان سپيدي در انتظار است.

پس  اين روزها را که به قول خودت ايمان به باورهايت تو را به "تحولي " بزرگ رسانده است صميمانه به تو تبریک مي گوييم :

 " امير جان تحولت  مبارک "

خانواده دليرثاني

تير ماه 90