بیش از 180 تن از فارغ التحصیلان دانشگاهی در نامه با عنوان به این روند ظالمانه پایان دهید، خواستار آزادی بی قید و شرط رهبران جنبش سبز و زندانیان سیاسی شده اند.
در بخشی از این نامه آمده است: بر ما روشن است که حصر و حبس این دو درجهت مصالح سیاسی حاکمیت، بدون طی روال قانونی، با دستور عالی‌ترین مقامات حکومت و در نقض آشکار اصل ۳۲ قانون اساسی صورت گرفته است. ما ضمن اعلام همراهی با ایشان، تذکر می‌دهیم که مهم‌ترین اثر این گونه برخوردها سست‌تر کردن بنیان حکومتی است که جاهلانه دوام خویش را در ایجاد رعب در دل‌های مردم و منتقدانش می‌بیند. به‌راستی آیا اصولا احتیاج به چنین تذکری هست این روزها که خواهران و برادرانمان در مصر، تونس و دیگر کشورهای منطقه، خود را از سایه ننگین حکومت‌ها و حکام خودکامه رها می‌سازند؟
متن کامل این نامه که در اختیار جرس قرار گرفت به شرح زیر است:
پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، شاهد اعتراضات مسالمت آمیز شمار زیادی از هموطنا‌ن‌مان بودیم که خواهان پاسخ‌گویی حاکمیت به تردیدهای‌شان درباره سلامت انتخابات بودند. با وجود این که حق برگزاری چنین اجتماعات و راه‌پیمایی‌هایی در اصل ۲۷ قانون اساسی تصریح شده، متاسفانه این اجتماعات با واکنش‌های سبعانه حاکمیت مواجه شدند. دیدیم که چگونه نیروهای نظامی و انتظامی و بدتر از آن‌ها نامردمانی که به عنوان نیروهای لباس شخصی و گاه بسیج می‌شناسیم، مادران و پدران و خواهران و برادرانمان را به تحقیر‌آمیزترین شکل زدند و راندند. ای کاش به این بسنده کرده بودند و نشنیده بودیم اخبار جان‌های بی‌گناهی که گرفته شد و روح‌های پاکی که در درد‌آوردترین شرایط در زندان‌های حکومت و توسط نیروهای اطلاعاتی، امنیتی و قضایی مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند.
آن چه در همه این روزها دلگرمی همه ما بود، حضور استوار آقایان موسوی و کروبی و همراهی‌شان با جنبشی بود که خود ایشان دایره شمولش را بسیار وسیع‌تر از «خودی»های نظام دانسته‌اند. برای بسیاری از ما که از یافتن صداقت، شجاعت، و خردمندی در کارگزاران این حکومت ناامید بودیم، این دو چراغ امیدی شده‌اند. از این روست که بر خود واجب می‌دانیم که نارضایتی و اعتراضمان را به بازداشت غیرقانونی این دو و همسران‌شان ابراز داریم. بر ما روشن است که حصر و حبس این دو درجهت مصالح سیاسی حاکمیت، بدون طی روال قانونی، با دستور عالی‌ترین مقامات حکومت و در نقض آشکار اصل ۳۲ قانون اساسی صورت گرفته است. ما ضمن اعلام همراهی با ایشان، تذکر می‌دهیم که مهم‌ترین اثر این گونه برخوردها سست‌تر کردن بنیان حکومتی است که جاهلانه دوام خویش را در ایجاد رعب در دل‌های مردم و منتقدانش می‌بیند. به‌راستی آیا اصولا احتیاج به چنین تذکری هست این روزها که خواهران و برادرانمان در مصر، تونس و دیگر کشورهای منطقه، خود را از سایه ننگین حکومت‌ها و حکام خودکامه رها می‌سازند؟
ما به صراحت اعلام می‌‌کنیم که خواستار تغییر این رویه ظالمانه در کشورمان هستیم. کم‌ترین خواست ما آزادی بی قید و شرط میرحسین موسوی، مهدی کروبی، زهرا رهنورد، فاطمه کروبی و جمع کثیری از هموطنان، نخبگان و عزیزان این مرز و بوم است که به بهانه‌های واهی و در شرایط غیر انسانی و غیر قانونی در زندان‌های حکومت گرفتارند. وظیفه ماست که نگرانی خود را از شیوه حکومت حاکمان فعلی بیان کنیم که با محدود کردن انواع آزادی‌ها، گسترش فساد اقتصادی و سیاسی، و ماجراجویی‌های پرهزینه بین‌المللی، روند رشد و پیشرفت کشور عزیزمان را کند و بی‌رمق کرده‌اند.
به امید روزهایی بهتر برای ایران عزیزمان
جمعی از دانش‌آموختگان ایرانی
برای دیدن اسامی امضاء کنندگان و امضای این نامه می توانید به این آدرس مراجعه نمایید:
0 comments:
ارسال یک نظر