کلمه_فرزانه علوی :یک روز بیشتر به هفدهم اسفندماه، روز جهانی زن (هشت مارس) نمانده است و این بار قرار است بزرگداشت این روز همانند سالهای اول دولت اصلاحات در خیابان برگزار شود، هر چند با حضور گسترده نیروهای امنیتی و نظامی در شهر.
از زمان آغاز به کار دولت محمود احمدی نژاد، روز به روز فشارها بر فعالان حقوق زنان نیز افزایش یافت و آنها مجبور شدند تا برنامه های مخصوص این روز را از خیابان ابتدا به مکان های سربسته و در نهایت به خانه هایشان بکشانند، اما هرگز فعالان زن این روز را فراموش نکرده و در بزرگداشت آن همواره خواسته هایشان را طرح کرده اند .بزرگداشت این روز در کشورهای دیگر دنیا قدمتی بیش از صد سال دارد و مسائل زنان همه جا در این روزمطرح می شود. در این گزارش به تلاش های زنان ایرانی برای مطرح کردن مسائل شان در این روز و فراز و نشیب های بزرگداشت مراسم روز جهانی زن می پردازیم .
جنبش زنان مبارزه های خیابانی را آغاز کرد
در دوران اصلاحات و با بازتر شدن نسبی فضای سیاسی و اجتماعی ایران، زنان جزو اولین گروه هایی بودند که خواسته‌هایشان را به خیابان کشاندند. هفدهم اسفند(هشتم مارس) سال ۱۳۷۸ دومین بار بود که مراسم روز جهانی زن پس از انقلاب اسلامی، در یک فضای عمومی برگزار می شد. نخستین حضور خیابانی زنان به این مناسبت به هفدهم اسفندماه در سال ۵۷ و چند هفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی باز می گردد.
ساختمان " شهر کتاب" آن سال برای اولین بار میزبان زنانی بود که پس از سالها بزرگداشت این روز را با دیگران هم قسمت می کردندو دیگر مجبور نبودند این روز را در پستوی خانه ها برگزار کنند، آنها در این روز پیام شان را به گوش مردم رساندند .خیلی ها این فعالیتها و تحرکات را سر آغازی برای درخواستهای مردم در خیابانها می دانند و زنان را آغاز کننده این اعتراض ها .
در سالهای بعد هم بزرگداشت این روز در مکانهای عمومی برگزار شد، تا اینکه در سال ۱۳۸۱ ، ۸ مارس به جایگاه واقعی خود یعنی خیابان بازگشت .جایی که زنان دنیا این روز را معمولا در آن گرامی می دارند و مشکلات شان را با همه در میان می گذارند .این روز در آن سال درست همزمان با تدارک حمله آمریکا به عراق همزمان شد ه بود، روزی که فعالان جنبش زنان در پارک لاله با اخذ مجوز از استانداری تهران مراسم شان را برگزار کردند .هر چند این مراسم با حضور پررنگ نیروی انتظامی همراه بود اما زنان با پلاکاردهایی با مضمون "درخواست صلح برای همه جهان "، "برابری حقوق زنان و دموکراسی در ایران" این روز بزرگ را برای خود رقم زدند .
زنان بزرگداشت ۸ مارس را هرگز فراموش نکردند
۱۷ اسفند سال ۱۳۸۲ نیز دوباره پارک لاله میزبان زنان بود و این بار ، زنان با محور اعتراض به خشونت علیه زنان مراسم شان را شکل دادند. اما تنها چند ساعت از برگزاری این مراسم نمی گذشت که نیروی انتظامی اعلام کرد که زنان باید پارک لاله را ترک کنند، آن روز چند نفر از فعالان حوزه زنان بازداشت شدند .
در سالهای آینده نیز زنان در پارک دانشجو و دیگر مکانهای عمومی مراسم شان را برگزار کردند تا اینکه نوبت به دولت احمدی نژاد رسید و تقریبا برگزاری بزرگداشت این روز برای زنان در خیابان غیر ممکن شد، آنها اگر در فضاهای عمومی حضور می یافتند با برخورد خشن نیروهای امنیتی و لباس شخصی روبه رو می شدند . اما زنان این روز را در دیگر مکانها گرامی می داشتند و از هر فرصتی برای رساندن صدای شان به همه استفاده می کردند .مراکز دانشگاهی در این سالها به اصلی ترین مکان برای بزرگداشت این روز تبدیل شدند . هر چند در این سالها بارها مجوز برگزار ی این مراسم لغو می شد، سخنرانان ها رد صلاحیت می شدند و فیلم هایی که برای این روز در نظر گرفته شده بودند اجازه پخش نمی یافتند ، اما با این وجود همواره این روز ،با خلاقیت های زنانه بویژه توسط دانشجویان دختر به هرصورت در دانشگاههای سراسر ایران و دیگر مکانها برگزار می شد .
پیوند جنبش سبز و جنبش زنان
سال گذشته اما این روز در فضایی کاملا متفاوت و در حالی برگزار می شد که جنبش دمکراسی خواهی مردم با نام جنبش سبز نیز به خواسته های زنان و تساوی طلبی آنها پیوند خورده بود . سال ۸۸ سالی بود که تعداد زیادی از زنان این کشور به جرم خواستن "رای شان" در زندان به سر می بردند و دیگر فعالان جنبش زنان نیز یا مجبور به ترک اجباری وطن شده بودند و دیگران نیز تحت فشارهای زیاد به سر می بردند ، اما با این همه آنها این روز را با حضور زهرا رهنورد، که حالا بانوی سبز خوانده می شد برگزار کردند و بار دیگر بر خواسته های برحق شان پای فشردند .
آنها در این روز پیوند جنبش زنان ایران را با جنبش سبز بار دیگر یادآوری کرده و مطالبات زنان ایران را مطرح کردند.زنان بار دیگر در این روز تاکید کردند که گسترده شدن سطح مطالبات مردم توسط جنبش سبز، باعث گسترده شدن جنبش زنان نیز شده ،به قول این زنان این مطالبات از خواستههای دموکراسی خواهی، توسعه و … تا مطالباتی در زمینهی رد چندهمسری و رفع تبعیض های حقوقی را دربر گرفته و این بار زنان به همراه دیگر قشرهای جامعه این روز را بزرگ می دارند،
رهنورد در مراسم هشت مارس سال گذشته که در دفتر میرحسین موسوی برگزار شد، بار دیگر تاکید کرد : «جنبش سبز جنبشی متکثر است که علاوه بر قومیت ها و زبان های گوناگون شامل جنبش های مختلف کارگری، دانشجویی و زنان می شود. جنبش زنان ایران امروز سرشار از خرد و اندیشه است و به عنوان یکی از جنبش های سازنده ی جنبش سبز ایران، در پی دستیابی به آزادی، برابری و دمکراسی که از مشترکات این دو جنبش است؛ تلاش می کند. اما بخشی از خواسته ها متعلق به جنبش زنان است که خود باید آنها را پی گیری کند .»
آیا فردا نیز زنان بار دیگر پیوند پر رنگ جنبش زنان و جنبش سبز را به نمایش خواهند گذاشت ؟
0 comments:
ارسال یک نظر