عملکرد صدا و سیمای حکومت ایران در موارد بسیاری به قدری یک سویه و غیر واقعی است که صفت مفتضح کاملا به قامت آن برازنده است.
زمانی که در سوریه معترضین به خیابانها آمدند و ده ها نفر از آنان کشته شدند شاید حداقل انتظار مخاطب تلویزیون ایران این بود که اگر نام سوریه در کنار نامهای به ترتیب نوشته شده تونس ، مصر، لیبی ، یمن، بحرین و اردن ، که هر روز با آب و تاب تبلیغ می گردد دیده نمی شد لااقل اشاره ای کوتاه به این موضوع ، ضروری باشد. اما با کمال تعجب طی چندین روزی که از این حوادث می گذشت صدا و سیما حتی اشاره ای کوتاه به این خبر نداشت و آن را به طور کامل سانسور می کرد تا اینکه بالاخره با تاخیری چندین روزه در ضمن خبری از لغو حالت فوق العاده بوسیله بشار اسد مجبور شد اشاره ای کوتاه هم به ناآرامی های سوریه همراه با خبری از تجمع حکومتی طرفداران بشار اسد بنماید.
اما برای کسی که دیکتاتوری حاکم را می شناسد و پیشینه صدا و سیما را در خاطر دارد عجیب بودن این تاخیر خبری قدری کاهش می یابد زیرا حوادث عجیب تری را در این سالها از صدا وسیما دیده است. که کمتر نمونه ای را مانند آن می توان در جای دیگر سراغ گرفت.
قدری به عقب برگردیم به یاد بیاورید زمانی که در اواخر مجلس ششم جمع بزرگی از نمایندگان مردم در اعتراض به رد صلاحیت های گسترده ، روزهای متمادی در صحن مجلس تحصن کرده بودند و با کمال ناباوری ، صدا و سیما از پرداختن به آن (به جز پخش زنده مذاکرات علنی مجلس از رادیو که طبق قانون اساسی همواره انجام می گرفته و ناگزیر از انجام آن است)خود داری می کرد*. آیا می توان نمونه ای برای این موضوع در دنیا یافت مخصوصا اینکه آن زمان متحصنین جزئی از حاکمیت نیز بودند .
همین دو مثال برای نشان دادن ساقط شدن رسانه به اصطلاح ملی از اعتبار و حیثیت کافی است و نیازی به شمارش انبوهی از این مثالها نیست.
در سایت الف تحلیلی در مورد خبررسانی رویدادهای سوریه انتشار یافته که در آن بر منافع مشترک ایران و سوریه و همچنین غرض ورزی رسانه های غربی و قابل اتکا نبودن نبودن اخبار آنها تاکید شده و آنرا دلیلی برای نحوه برخورد صدا و سیما در مورد این وقایع دانسته است .
کاملا معلوم است که این دو دلیل به هیچ روی نمی تواند توجیهی برای اقدام صدا و سیما باشد. زیرا اولا اطلاع رسانی اصل خبر ، مخصوصا خبری که خود مقامات سوریه آن را قبول و اعلام کرده بودند ، به هیچ وجه موجب کدورت روابط بین دو کشور و یا ضربه زدن به منافع کشور سوریه نمی شود. در هیچ جای دنیا نیز خبر رسانی صحیح موجب صدمه زدن به روابط بین کشورها نمی گردد.
در مورد غرض ورزی رسانه های غربی و قابل اطمینان نبودن آن خبرها ، به فرض صحت این ادعا ، باید گفت که خبری که تصاویر آن در تمام دنیا منتشر شد ، مقامات آن کشور به این حوادث و حتی کشته شدگان آن اعتراف کردند ، هیچ شکی در مورد اصل آن رویداد وجود نداشت در صورتی که اخبار صدا و سیما ظرف چند روز گذشته اشاره ای هم به این رویدادها نمی کرد.از طرفی با توجه به روابط نزدیک ایران و سوریه نیازی نیست که اخبار این حوادث از رسانه های غربی نقل شود و مسلما خبرگزاری های ایران می توانستند به طور مستقل اخبار را گزارش کنند و صدا و سیما مسلما از حوادث سوریه به طور کافی مطلع بود .
بررسی چرایی عملکرد رسانه ملی آنهم به این شکل غیر معقول که تنها موجب بی آبرویی هرچه بیشتر صدا و سیما گردیده مجالی فراتر از این نوشتار می طلبد اما یک نکته را آشکار می سازد و آن اینکه حاکمیت کنونی از همه چیز وحشت دارد حتی اشاره ای کوتاه به خبری که همه از آن باخبرند.
*- بیانیه شماره 5 و 11 متحصنین
*نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.
0 comments:
ارسال یک نظر