هیلاری کلینتون، وزیر خارجه ایالات متحده، این هفته در زمان سفر ناگهانی خود به کشورهای عربی خلیج فارس (امارات متحده، قطر، یمن، عمان) اعلام کرد که جنگ با ایران ایده خوبی نیست.
کلینتون با بیان این نکته که از صدای طبل جنگ و اظهارات جنگ طلبانه ای که بیشتر از سوی اقلیت کوچکی از نومحافظه کاران تندرو شنیده می شود واقف است، اظهار داشت: "من فکر می کنم خیلی مهم است بدانیم چنین جنگی تا چه حد برای همه فاجعه آمیز خواهد بود. و البته هنوز با این واقعیت روبرو هستیم که هیچ رهیافتی برای مشکلاتی که منطقه را به سوی جنگ پیش می برد یافت نشده. بی شک جنگ نمی تواند نگرانی هایی را که از دیرباز وجود داشته برطرف کند."
ولی کلینتون سپس دو موضوع کاملاً مجزا را به هم ربط داد و اظهار داشت که "تحریم ها دارد جواب می دهد" و از سرعت برنامه تحقیقات هسته ای ایران کاسته شده است. یکی از این موضوعات، تحریم های به شدت هدفمند است که برای بازداشتن ایران از دستیابی به فن آوری و تجهیزاتی که برای ساخت سانتریفوژهای بیشتر و افزایش توان موشکی خود نیاز دارد، اعمال می شود. و موضوع دیگر، تحریم های طاقت فرسا و مخرب اقتصادی هستند که به گفته برخی، برای به زانو آوردن ایران ازنظر سیاسی و همچنین مجاب کردن این کشور به تعلیق برنامه غنی سازی هسته ای اش اعمال می شوند. ازنظر نومحافظه کاران و جنگ طلبان آمریکایی، تحریم های دوم در واقع به هدف ایجاد جرقه برای شورش در ایران اعمال شده اند تا بدین ترتیب دولت سقوط کند و روند به سوی "تغییر حکومت" پیش رود.
هنوز مشخص نشده که آیا تحریم های اول نتیجه داده یا خیر، ولی حداقل می توان گفت که منطقی و قابل قبول است. به گفته آژانس بین المللی انرژی اتمی و ظاهراً نهادهای اطلاعاتی ایالات متحده و اسراییل، برنامه غنی سازی ایران متحمل موانع و مشکلاتی شده و حداقل بخش بزرگی از سانتریفوژهای مرکز نطنز به درستی کار نمی کنند. هفته گذشته، میر داگان، که ریاست موساد را ترک کرد، اظهار داشت ایران نمی تواند تا قبل از سال ۲۰۱۵ به بمب اتمی دست یابد. ولی اینکه آیا این مسأله به دلیل اعمال تحریم است یا به دلیل تلاش های موساد در ایجاد خرابکاری و ترور، و یا دلایل دیگر، هنوز مشخص نیست.
ولی به نوشته روزنامه وال استریت جورنال، ایران در به دست آوردن نیازهای خود، ازجمله "فولاد مارایجینگ" که برای ساخت بخشی از سانتریفوژ به نام "بیلوز" استفاده می شود و همچنین "فیبر کربنی" مورد استفاده در چرخانه سانتریفوژ، دچار مشکل شده. اگر اینطور باشد، می توان اذعان داشت که حداقل آن بخش از تحریم ها نتیجه بخش بوده است.
کلینتون در تلویزیون امارات متحده عربی در برنامه ای به نام "گفتگوی شیرین" اظهار داشت: "براساس آخرین تحلیل ها می توان گفت که تحریم ها جواب داده. ادامه جاه طلبی های هسته ای به مراتب برای ایران سخت تر شده. طبق بهترین برآورد ما، سرعت برنامه اتمی آنها بسیار کاهش یافته. پس فعلاً وقت داریم، ولی نه خیلی زیاد."
در اینجا دو نکته در راستای سخنان او قابل ذکر است: اول اینکه او سخنان جنگ طلبانه را بی اعتبار خواند و دوم اینکه به گفته او، برای پرداختن به برنامه اتمی ایران هنوز زمان وجود دارد، و این بدین معنی است که پرونده اتمی ایران یک بحران قریب الوقوع نیست.
ولی ازنظر کلی، ایالات متحده درحال پیشبرد یک سیاست تحریم است که بسیار فراتر از آنچه در بی اثر کردن توان ایران در خرید فن آوری و تجهیزات برای برنامه اتمی اش لازم است، عمل می کند. ایالات متحده با متوقف کردن سرمایه گذاری ها در ایران، مجبور کردن شرکت های غربی و آسیایی به قطع روابط با ایران در زمینه هایی مانند نفت، گاز و مواد پتروشیمی، و همچنین با تلاش برای کاهش صادرات نفتی ایران و غیره، به مقوله ای وارد شده که تنها می توان آن را به عنوان "سیاست تغییر حکومت" تعبیر کرد. تعداد معدودی از تحلیلگران براین باورند که چنین سیاستی نتیجه بخش است و بسیاری نیز، ازجمله خودم، براین باورند که چنین سیاستی "نتیجه عکس" دارد، زیرا ایران را به گوشه ای طرد و فضا را برای مذاکره متشنج تر می کند، و همچنین راه را برای تندروهای ایرانی در بیان اینکه شیطان بزرگ دلیل مشکلات اقتصادی ایران است هموار می سازد.
ایران درحقیقت مشکلات اقتصادی فراوانی دارد که بیشتر آنها از سوء مدیریت اقتصادی دولت احمدی نژاد ناشی می شود؛ دولتی که تکنوکرات ها را از مناصب مهم برداشته و آنان را با دست نشانده های وفادار که وفایشان به مراتب قوی تر از دانش و توان شان است جایگزین کرده است.
مترجم: شاهین بشردوست
منبع: نیشن، ۱۱ ژانویه ۲۰۱۱
0 comments:
ارسال یک نظر