احمدی‌نژاد، 10 سال پیش: شاكی هستیم،گروه امین رأی را دوباره بشمارد

در نظام اسلامی نباید در قبال اظهار نظر قانونی و رای افراد، حیثیت آنها مصون باشد. به صرف اینكه من و خانواده ام به یك فرد(غیر از كاندیدای برنده) رای داده ایم، باید اینطور مورد حمله قرار بگیریم؟... 48ساعت تاخیر توجیهی ندارد جز اینكه آقایان پس از تحلیل روند آرا تصمیم گرفتند در بعضی از صندوق ها اقداماتی انجام دهند

همه ما شاكی هستیم، یك گروه امین بنشینند، رای همه را دوباره بشمارند. / آیا در نظام اسلامی نباید در قبال اظهار نظر قانونی و رای افراد، حیثیت آنها مصون باشد. به صرف اینكه من و خانواده ام به یك فرد(غیر از كاندیدای برنده) رای داده ایم، باید اینطور مورد حمله قرار بگیریم؟ این كه از عدالت خارج است. / شنبه شب چهار صندوق به فرمانداری می رسد ولی متاسفانه رئیس ستاد انتخابات كشور مانع از اعلام نتایج شمارش اینها می شود./ این چهل و هشت ساعت تاخیر هیچ توجیهی ندارد جز اینكه باید تفسیر كرد آقایان پس از تحلیل روند آرا تصمیم گرفتند در بعضی از صندوق ها اقداماتی انجام دهند./ خود بنده در چند صندوق شاهد بودم كه لیست گروهی كه مجریان انتخابات به آن وابسته هستند، به راحتی در اطراف صندوق ها توزیع می شد./ بنده از نقاط مختلف خبر دارم كه افرادی غیر از اعضا صندوق را برای شمارش وارد كرده اند و یا مثلا در صندوقی كه سه هزار رای داشته است تعدادی را شمارش كردندو…..

احمدی نژاد در دادگاه روزنامه سلام

اشتباه نكنید، اینها جملات كسانی نیست كه این روزها مورد عتاب قرار گرفتند، آنهایی كه پس از اعتراض به نتایج انتخابات ۲۲ خرداد، از سوی فاتحان به برهم زدن قاعده بازی یا نداشتن روحیه پذیرش شكست متهم شدند. فاتحانی كه پس از انتخابات و در واكنش به اعتراض كاندیداهای دیگر كه به گفته آنان سندی نداشتند، رفتار معترضان را به «بدترین نوع دیكتاتوری» تشبیه كرده بودند.

این ها دقیقا جملاتی است كه شخصی حدود ۱۰ سال قبل در جریان شكست انتخاباتی خود و چهره مورد نظرش در انتخابات مجلس ششم ، به زبان آورده است. ۱۰ سال گذشته و حالا گوینده سطرهای بالا كه روزی در كنار ارگان‌ها و اشخاصی چون شورای نگهبان،  مرتضی نبوی، غلامعلی حداد عادل و….در مقام نقد و اتهام به دست اندركاران برگزاری انتخابات برآمده بود ـ در كنار همان ها ـ تمام قد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دهم دفاع می كند.

این ۱۰ سال گذشته و متشاكی كه روزگاری رئیس ستاد انتخابات كل كشور بود در اوین به سر می برد یا در دادگاه در جایگاه متهم می نشید  و شاكی كه روزگاری ناكام از انتخابات مجلس و شورای شهر بازگشته بود روی صندلی ریاست جمهوری در پاستور نشسته است.

شورای نگهبان هنوز هست، اما در انتخابات ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۸ چنانكه در اطلاعیه شماره شش در انتخابات مجلس ششم واكنش نشان داد، واكنش نشان نمی دهد. نبوی، حدادعادل، هاشمی رفنسجانی، ناطق نوری و…. همه هستند. اما روابط زیادی دگرگون شده و نظرات گاه ۱۸۰ درجه تغییر كرده. جهرمی دیگر آن همكار شورای نگهبان نیست و حتی به عنوان وزیر از سوی معاون سابقش به مجلس معرفی نشد. در انتخابات سال ۱۳۸۸، مثل انتخابات سال ۱۳۷۸ شاكی این داستان مدعی رای كم خوانده شده هاشمی رفسنجانی نیست. و هاشمی هم امروز دلنگران رئیس ستاد انتخاباتی است كه روزگاری كاندیدای ناكامی در دفاع از هاشمی به او هجوم برده بود.

ناطق نوری امروز سكوت كرده و بیش از ۱۰ سال می گذرد از روی كه عكسش به عنوان رقیب اصلی خاتمی روی دیوارهای شهر بود، و استاندار سابق اردبیل كه از خوبی ها و پاكی او در دادگاه (دادگاهی كه به مناسبت دفاع از خود در برابر اتهام استفاده كردن از امكانات دولتی به نفع ناطق نوری تشكیل شده بود) می گفت و دلش از حیثیتی می ترسید كه ممكن بود به خاطر رای دادن او و خانواده اش به ناطق، خدشه دار شود. هم هاشمی، هم ناطق كه روزی استاندار سابق اردبیل، استاد دانشگاه و…. در مصاحبه ها و  خطابه های دادگاه از آنها دفاع می كرد و هر دو ناكام ماندند، امروز نقد آنها را آیین خود كرده است. او امروز منتقد آن دو است و البته پیروز  میدان انتخابات.

آقای انتخابات
از نگاه بسیاری پرونده انتخابات ریاست جمهوری دهم بسته شده است. در این  مقاله نیز قصد، ورود به انتخابات ریاست جمهوری دهم نیست. صفحات آرشیو اواخر دهه ۷۰ نشریات، از مردی می گویند كه ظاهرا هر بار مطرح شدن نامش، دیروز و امروز با كلید واژگانی چون «انتخابات»، «تخلف»، «رای» و… (درست یا نادرست) همراه شده است، «محمود احمدی نژاد».

احمدی نژاد در دادگاه روزنامه سلام۲

شاید كمتر كسی از ثبات قدم این مرد برای انتخاب شدن برای آنچه از آن با عنوان «توفیق خدمت» یاد می كند گفته باشد. ممارستی درخور تامل. او هرگز به عنوان نماینده مجلس یا عضو شورای شهر انتخاب نشد، در عوض یكباره رئیس جمهور شد. یكبار شكست در انتخابات شورای شهر، یكبار شكست در انتخابات مجلس…. اما احمدی نژاد سرانجام در سوم تیرماه سال ۸۴ مقابل كسی كه پیشتر به حمایت از همراهان او احتمال تخلف در انتخابات را مطرح كرده بود(هاشمی رفسنجانی در انتخابات مجلس ششم) توانست پیروز شود. از این تاریخ به بعد دیگر اظهار نظری از احمدی نژاد مبنی بر احتمال تخلف در انتخابات وجود ندارد.

ماجرای مجلس ششم

احمدی نژاد در سال ۱۳۷۸، در ششمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی زیر عنوان «فهرست ۳۰ نفره ائتلاف خط امام و رهبری» و لیست برگزیده جمعیت وابسته به موتلفه (این لیست در صفحه ۴ هفته نامه شما، شماره ۱۵۲ مورخ ۲۷ بهمن سال ۱۳۷۸ تحت عنوان «كاندیداهای برگزیده جمعیت» منتشر شده است، سه صفحه بعد هم نظرات احمدی نژاد در صفحه ۷ در خصوص لزوم تغییر مدیران فرهنگی و… در كنار سایر كاندیداهای برگزیده منتشر شده است.) در كنار هاشمی رفسنجانی، محسن رضایی، حسن روحانی، یحیی آل اسحاق، علی عباسپور تهرانی، محمدرضا باهنر، محمدجهرمی، غلامعلی حدادعادل و…..با كد انتخاباتی«۰۴۱» شركت، اما شكست می خورد.

انتخابات تمام می شود و نتایج اعلام، حدودا دو هفته از انتخابات گذشته، اما احمدی نژاد به شدت نسبت به اعلام نتایج شكایت می كند. نشریه شما، شماره ۱۵۴ مورخ ۱۲ اسفند سال ۱۳۷۸ ورق می خورد.
تیتر یك: «احتمال تقلب در شمارش آراء» سه تیتر فرعی: «مرتضی نبوی: دكتر حداد عادل در مسجد هدایت با خانواده اش رای داده است اما تعداد آراء را صفر اعلام كرده اند»، «موحدی ساوجی: با افرادی كه به حوزه های رای گیری می آمدند و مردم را به نوشتن لیست خاصی تشویق می كردند هیچ برخوردی نمی شد!» و تیتر سوم از قول كسی است كه امروز بر صندلی ریاست جمهوری در پاستور تكیه زده«دكتر احمدی نژاد: ۴۸ ساعت در اعلام نتایج تاخیر كردند كه در بعضی صندوق ها اقداماتی انجام دهند!» پایین صفحه اعلامیه شماره ۶ شورای نگهبان توجه را جلب می كند با این تیتر: «در صندوقی كه خود داوطلب و بستگانش رای داده اند، رای آنها صفر خوانده شده است!»

صفحه اول هفته نامه شما، شماره ۱۵۴مورخ پنج شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۷۸


در پایین صفحه هم یادداشتی بدون نام در حمایت از اكبر هاشمی رفسنجانی نوشته شده است. در این یادداشت آمده: «آنها تهاجم به هاشمی را پس از اتمام شمارش آراء و اعلام آن از طرف وزارت كشوری كه دست خودشان است و مجری انتخابات است هم دست برنداشتند» مخاطب این برگه های كاهی با اتفاقاتی كه در جریان و پس از انتخابات افتاده از دیدن این سطرها كه در وصف هاشمی آمده متعجب می شود: «چه كسانی اینطور از حضور یك سردار رشید اسلام به وحشت افتادند؟ / چرا آنها حرمت شكنی بزرگی از بزرگان انقلاب اسلامی را اینگونه بی پروا شروع كرده و ادامه می دهند/ هاشمی و هاشمی ها ۴۰ سال است جان بر كف و آبرو بدست، آماده هرگونه تهاجم و تخریب و تهمت ضد انقلاب و استكبار و مزدور استعمار و عناصر التقاطی و منحرفین و منافقین و… بوده و هستند و هیچگاه صحنه را ترك نخواهند كرد»

رای ها را دوباره بشمارند
به صفحه ۱۱ برویم، جایی كه گزارش تیتر یك آن با گفتگوی آقای دكتر محمود احمدی نژاد آغاز می شود. متن كامل این گفتگو ازقرار زیر است:
در این دوره انتخابات از آنجایی كه مجموعه مجریان انتخابات در وزارت كشور دارای گرایشات شدید سیاسی به یك حزب و جناح خاصی بودند و در رفتارشان هم این تمایل را بروز می‌دادند. فضا به گونه‌یی شكل گرفت كه این جور مسائل و این حرف‌ها و شایعات به طور طبیعی مطرح می‌شود. وقتی وزیر كشور و یا رئیس ستاد انتخابات كشور حرفی می‌زند كه بوی مخالفت با قانون می‌دهد، طبیعی است كه وقتی به پایین‌تری‌ها می‌رسد، آنها هر كاری كه دلشان بخواهد انجام می‌دهند.

  گفتگوی احمدی نژاد در صدر گفتگوی معترضان به نتیجه انتخابات در صفحه ۱۱، هفته نامه شما، شماره ۱۵۴مورخ پنج شنبه ۱۲ اسفند 

خود بنده در چند صندوق شاهد بودم كه لیست گروهی كه مجریان انتخابات به آن وابسته هستند، به راحتی در اطراف صندوق‌ها توزیع می‌شد و رای‌دهندگان تشویق می‌شدند تا به آن  لیست رای بدهند و در شمارش هم بنده از نقاط مختلف خبر دارم كه افرادی غیر از اعضای صندوق را برای شمارش وارد كرده‌اند و یا مثلاً در صندوقی كه سه هزار رای داشته است تعدادی از برگه‌های رای را شمارش كرده‌اند و بعد نتیجه را به كل تعمیم داده‌اند كه این امر خلاف قانون است.

این عملكرد نشان می‌دهد كه صد درصد نمی‌شود روند را تایید كرد. شنبه‌شب چهارصد صندوق به فرمانداری می‌رسد ولی متاسفانه رئیس ستاد انتخابات كشور مانع از اعلام نتایج شمارش اینها می‌شود و اولین اطلاعی كه به مردم می‌دهد روز دو شنبه غروب است و این ۴۸ ساعت تاخیر هیچ توجیهی ندارد جز اینكه باید تفسیر كرد به اینكه آقایان پس از تحلیل روند آرا، تصمیم گرفتند در بعضی از صندوق‌ها اقداماتی انجام دهند.
در چهارصد صندوق اول آقای هاشمی‌رفسنجانی حدوداً نفر هفتم بوده است، در تهران معمولاً از ۳۰۰ هزار رای به بالا، روند ثابت می‌ماند اما در این مسیر آنقدر اعلام نكردند، كه ما نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاد كه رتبه آقای هاشمی به ۲۶ و ۲۷ و حالا هم سی‌ام رسیده است و تازه رفته‌اند یك كسی را آورده‌اند كه شاكی می‌گوید هستم. خوب همه ما شاكی هستیم كه بنابر بازشماری است یك گروه امین بنشینند، رای همه را دوباره بشمارند و این نشان می‌دهد كه روند غیرعادی است و متاسفانه سازمان نظارت همه ما سازمان منسجمی نیست. مثلاً در بعضی از حوزه‌ها از نزدیكان برخی از كاندیداها، مدتی به عنوان ناظر انتخاب شده‌اند و در آن صندوق‌ها این افراد آرا بالای آوردند كه نشان می‌دهد این عادی نیست.

و یا شنیده شده است در برخی از مناطق تهران برگه‌های آرا در بیرون از محل صندوق‌ها در دست افراد بوده است. وزارت كشور باید در این زمینه به روشنی توضیح دهد. ادعا نمی‌كنم كه اگر آرا بازشماری شود، نتیجه كلی تغییر می‌كند ولی می‌توان گفت جایگاه خیلی افراد تغییر پیدا خواهد كرد.

نقل قول  جالب دیگری هم از مرتضی نبوی در همین صفحه به چشم می خورد، در ابتدای آن از قول نبوی آمده است: اگر آراء بازشماری شود، نتایج تغییر خواهد كرد. استدلال های نبوی جالب توجه است(نظیر چنین استدلال هایی اخیرا از سوی شورای نگهبان و چهره هایی مثل حداد عادل، نبوی و… تخطئه شدند) در مناطقی كه ائتلاف خط امام و رهبری رای بالایی داشتند آرای دكتر غفوری، باهنر و لاریجانی را صفر اعلام كردند. در ادامه، این حامی احمدی نژاد در عصر حاضر ـ شاید از قول حداد عادل ـ استدلال می كند: «در شهرك فرهنگیان با توجه به اینكه دكتر حدادعادل یك چهره فرهنگی است و در بین فرهنگیان مقبولیت دارد آراء وی در آنجا هم صفر اعلام شده است..» چنین استدلالی در جریان انتخابات اخیر نیز مطرح شد. برخی كاندیداها گفته بودند كه چرا در شهرهای محل زادگاهشان رای پایین تری آوردند با توجه به اینكه نوعا روابط قومیتی در برخی از مناطق می توانسته موجب شود كه كاندیدای مزبور در منطقه خاصی رای بالاتری داشته باشد.
در انتخابات اخیر روزنامه كیهان در خبری به نقل از خبرگزاری ایرنا كه از روی این سایت حذف شده بود، اندكی پس از اعلام نتایج انتخابات تحت عنوان «احمدی نژاد در شهر زادگاه نامزدها هم پیروز شد»  مدعی شده بود احمدی نژاد در زادگاه محسن رضایی رای بیشتری از رضایی داشته است. امری كه با واكنش شدید سایت منتسب به رضایی مواجه شد. پس از آن برخی سایت ها و نشریات به دفاع از خبر مذكور پرداخته و گفته بودند اینكه نامزدی در شهر خودش رای نیاورد امری غیر ممكن نیست!

بازخوانی انتخابات به نفع احمدی نژاد و یاران
رئیس ستاد انتخابات كشور كه محمود احمدی نژاد از او یاد می كند، كسی نبود جز «مصطفی تاجزاده» كه در حال حاضر در زندان به سر می برد. او در سخنرانی كه مهرماه سال گذشته داشت با ایراد اتهام علیه كسانی كه آن انتخابات را مخدوش دانسته بودند تمام اتهامات خود را رد كرد. ماجرای آن انتخابات پر حاشیه سرانجام با دخالت رهبر انقلاب تمام شد. پس از آنكه شورای نگهبان ۷۰۰ هزار رأی اعلام شده توسط وزارت كشور وقت را باطل كرد، حداد عادل به مجلس شورای اسلامی راه یافت. هاشمی رفسنجانی در رتبه آخر از فهرست سی نفره كاندیداهایی كه یك چهارم آراء لازم برای كسب كرسی مجلس در شهر تهران رابدست آورده بودند، قرار گرفت. شورای نگهبان با اعلام اینكه در انتخابات تقلب شده‌است به بازشماری آراء پرداخت. آرای كاندیداهای دیگر را كاهش و رتبه رفسنجانی را تا رتبه ۲۰ ارتقاء یافت ولی هاشمی رفسنجانی خود از نمایندگی انصراف داد. احمدی نژاد هم هرگز به مجلس راه نیافت. تاج زاده(همتای كامران دانشجو در انتخابات ریاست جمهوری دهم دانشجو رئیس ستاد انتخابات كشور در انتخابات اخیر بود و وزیر  علوم فعلی) یك سال و دو روز بعد(در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۷۹) از مصاحبه احمدی نژاد با نشریه شما به جرائمی نظیر: مداخله‌غیر‌قانونی در انتخابات، ممانعت از اقدامات سازمان بازرسی كل كشور، در رسیدگی و شناسایی عاملین جرم در صندوق‌های مبطول؛ سوء‌استفاده از موقعیت شغلی و …. محكوم می شود.

در نظام اسلامی نباید در قبال رای افراد، حیثیت آنها مصون باشد؟

 

تصویری از گزارش « تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل » روزنامه سلام شماره ۱۷۹۰ مورخ یكشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۷۶

سوم مرداد ۱۳۷۸، دادگاه ویژه روحانیت. آن روز محمود احمدی نژاد با پیراهن سفید در دادگاه سلام حاضر شده بود.  این عكس در برخی از سایت های اینترنتی وجود دارد. عده ای تصور می كنند احمدی نژاد در كنار سایر شاكیان(ترقی و… نمایندگان مجلس آن دوران به خاطر درج  یك نامه خاص) در آنجا حاضر شده است. روزنامه سلام به خاطر درج آن نامه تعطیل شده و غائله ۱۸ تیر براه افتاده است. ماجرایی كه شاید در  زمان خودش در تاریخ جمهوری اسلامی بی سابقه بوده. احمدی نژاد در این دادگاه حضور پیدا می كند و نقش فعالی دارد. كلا روزنامه دو شكایت دارد. یكی شكایت نمایندگان مجلس و دیگری شكایت محمود احمدی نژاد. اما نه به خاطر چیزی شبیه آنكه سایر شاكیان در دادگاه حاضر شدند. شكایت او به گزارش این روزنامه در مورد سوء مدیرت ها و استفاده از امكانات دولتی در انتخابات ریاست جمهوری دوم خرداد سال ۷۶ در استانداری اردبیل (كه  با رای دادگاه مشخص شد حقیقت نداشته است)بازمیگردد.

روزنامه سلام به مدیر مسئولی موسوی خوئینی ها كه اظهار نظرش در مورد احمدی نژاد ناظر بر اینكه تابحال اسمی از او نشنیده بوده با واكنش احمدی نژاد مواجه می شود.
ماجرا از این قرار بود كه این روزنامه در شمار ۱۷۹۰  مطلبی تحت عنوان «تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل»  (از سری گزارش های تحلیلی از وضعیت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در كل كشور) كه توسط نمایندگی این روزنامه در اردبیل تهیه شده بوده منتشر می كند. مطلب مذكور اشاراتی مبنی بر تخلفات استانداری در جریان انتخابات ریاست جمهوری دوم خرداد سال ۷۶  به نفع كاندیدای رقیب (ناطق نوری) دارد. موسوی خوئینی ها تعجب كرده كه بین این همه احتمالا موارد نا درستی كه در روزنامه به چاپ رسیده، چرا باید پاسخگوی این یك مورد خاص باشد. شكایت از سوی كسی كه در گزارش نامی از او برده نشده است و تنها به عنوان حقوقی او اشاره شده است. خوئینی ها خدا را شاهد می گیرد كه تاكنون احمدی نژاد را اصولا ندیده بوده و اولین بار در دادگاه او را می بیند. مدیر مسئول روزنامه سلام می گوید: آقای احمدی نژاد كه از سوی مدیران استان وكالت ندارد كه شكایت نماید! خوئینی ها خطاب به  به احمدی نژاد می گوید: آیا این انصاف است كه اگر كاندیدای مورد علاقه آقای احمدی نژاد رای نیاورده، مشكل خود را با طرح شكایت علیه خبرنگار سلام و سپس مدیر مسئول آن بخواهد حل كند؟

احمدی نژاد هم از خود دفاع میكند. او می گوید از خبرنگار شكایتی نكرده است و زمانی كه از نام استاندار در گزارش استفاده شده است منظور شخص او بوده است. در ادامه احمدی نژاد خود را اینگونه تعریف می كند: من یك معلم دانشگاه هستم و دكترای راه و ساختمان دارم و مدت ۱۸ سال است كه در خدمت مردم بوده و همیشه تابع تكلیف بوده ام و مقررات شرعی را هم می دانم. جهت اطلاع شما می گویم در استان اردبیل كه خدمت می كردم هزینه برق، تلفن و گاز منزلم را می پرداختم و با اینكه طبق قانون، استانداران معاف هستند اما احتیاط می كردم.
خوئینی ها به احمدی نژاد گفته است كه همه می دانند او طرفدار متعصب یك كاندیدای خاص بوده است و استاندار اسبق اردبیل در جواب می گوید: بنده اعلام می كنم كه متعصب نیستم و به خاطر هیچ كس حاضر نیستم قیامتم را به دنیای كس دیگری بفروشم. احمدی نژاد سپس در وصف ناطق نوری(كه در مناظره انتخاباتی با موسوی او را متهم كرد) می گوید: شخص آقای ناطق نوری در دیدار با استانداران كه قبل از انتخابات برگزار شد به صراحت اعلام كردند احدی حق ندارد از بیت المال و امكانات و حیثیتی به نفع من استفاده كند. اگر این كار را كردید من در آن دنیا شاكی شما هستم.
در پایان استاندار سابق اردبیل در محضر دادگاه می گوید: بنده به طور صریح می گویم كه به یك كاندیدا غیر از ریاست محترم جمهوری فعلی(آقای خاتمی) رای دادم و از رای خودم هم پشیمان نیستم. آیا در نظام اسلامی نباید در قبال اظهار نظر قانونی و رای افراد، حیثیت آنها مصون باشد. به صرف اینكه من و خانواده ام به یك فرد رای دادیم، باید اینطور مورد حمله قرار بگیریم این كه از عدالت خارج است. من از محضر دادگاه تقاضای احقاق حق دارم.
این پرونده به نفع احمدی نژاد تمام می شود و دادگاه رای به مجرمیت مدیر مسئول روزنامه سلام به جرم نشر اكاذیب  به قصد اضرار به غیر موضوع ماده ۶۹۸ قانون مجازات عمومی می دهد.  دادگاه خوئینی ها را به تحمل شش ماه حبس تعزیری محكوم می كند كه این مجازات با عنایت به ماده ۲۲ قانون مجازات اسلامی به لحاظ خدمات متهم در قبل و بعد از انقلاب و وضع خاص وی، به پرداخت ۵ میلیون ریال جزای نقدی تبدیل می شود. 
اما گزارشی كه احمدی نژاد را آنقدر ناراحت كرده بود چه بود؟ گزارشی بود كه در صفحه۹(سیاسی) مورخ ۱۹ مرداد ۱۳۷۶ از طرف نمایندگی روزنامه در استان اردبیل تحت عنوان «تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل»  منتشر شده بود. در گزارش مزبور نگارنده تخلفات استانداری( كه احمدی نژاد در راس آن استاندار بوده است) را بر می شمرد. ذكر این نكته هم ضروری به نظر می رسد كه احمدی نژاد به خاطر انتشار این گزارش علیه مدیر مسئول روزنامه سلام شكایت می كند و دادگاه هم در حكمی كه به تاریخ۱۳/۵/۸۷ ابلاغ شد، مدیر مسئول را مقصر تشخیص داده است. تنها برای تنویر افكار عمومی در خصوص آنچه احمدی نژاد در دفاعیاتش گفته بود این بخش از گزارش عینا اینجا درج می شود. گفتنی است در دادگاه زمانی كه موسوی خوئینی ها مدعی می شود در هیچ كجای گزارش به احمدی نژاد توهینی یا نسبت ناروایی داده نشده است، احمدی نژاد از هیئت منصفه دادگاه می خواهد كه خودشان گزارش را یك‌بار دیگر بخوانند. ۶ بند مورد بحث گزارش، كه نگارنده استاندار و استانداری را به آن ها متهم كرده بود از قرار زیر است:

۱-  تخریب چهره كاندیدای رقیب(آقای خاتمی) در مساجد و محافل مختلف.
۲-  تحت فشار قرار دادن كارمندان ادارات اردبیل برای تهیه طومارهایی در حمایت از یك كاندیدا كه در بعضی از ادارات مانند اداره كل مسكن و شهرسازی و اداره كل صنایع پس از اعلام نتایج  انتخابات كاركنانی كه تحت فشار به امضای طومار اقدام كرده بودند، با اعتراض خود از ورود مدیران كل به ادارات به مدت چند روز جلوگیری كردند. در اغلب ادارات استان مدیران كه تا یك هفته پس از اعلام نتایج انتخابات از ترس اعتراض كاركنان در سر كار خود حاضر نمی‌شوند.
۳- دادن وعده و وعیدهای رنگی و بی‌پایه به مردم به شرطی كه كاندیدای مورد نظر در شهر آنها حائز بیشترین آرا شود. در این راستا استانداری اردبیل با دست بردن به آمار جمعیتی بخش‌های نیرو و جلب رضایت وزیر كشور هم خطی خود مبنی بر تبدیل بخش‌های فوق به شهرستان به مردم مناطق فوق وعده داد كه در صورت پیروزی این جناح، از مزایای بیشتری هم به ظاهر برخوردار خواهند شد.
۴-  انجام وظایف خود در قبال مردم، مشروط به حمایت مالی مردم از دفاتر تبلیغاتی یك كاندیدای خاص كه به عنوان نمونه می‌توان به درخواست از امنای یك شهرك تازه تاسیس مبنی بر اینكه در صورت انجام حمایت مالی از دفاتر تبلیغاتی كاندیدای مورد نظر نسبت به حل مشكل ایشان اقدام خواهد شد.
۵- دعوت از چهره‌های شناخته شده یك جناح خاص و لشگركشی اداری به جلسات سخنرانی چهره فوق.
۶- استفاده وسیع از مراسم و جلسات عزاداری مردم كه روحانیون طرفدار یك جناح در آن نسبت به ترغیب مردم به رای دادن به كاندیدای مشخص تشویق می‌شوند… حضور فعال برخی از نیروهای نظامی در حمایت از چهره مورد علاقه استاندار و كادر  اجرایی استان هم چشمگیر و قابل توجه بود و به خصوص شدت آن زمانی بود كه امام جمعه تبریز در سفری به اردبیل در جمع پاسداران انقلاب اسلامی رای دادن به كاندیدای خاص را تكلیف شرعی و دینی اعلام كرد…

احمدی نژاد معاون وزیر احمدی نژاد
فراز و نشیب روزگار گویا تمامی ندارد. روزگاری محمود احمدی نژاد معاون وزیر كار آینده اش جهرمی (در دولت نهم)بوده. وزیری كه حتی در لیست كابینه دوم احمدی نژاد جا نگرفت!
همین سال گذشته تاجزاده كه حالا در زندان روزگار می گذراند در نشستی كه از سوی انجمن اسلامی دانشجویان دانشكده علوم اجتماعی دانشگاه تهران (مهرماه ۱۳۸۷)برگزار شده بود در بازخوانی پرونده انتخابات دوم خرداد ۷۶ گفته بود: «كسانی كه سعی كردند انتخابات سال ۷۶ و ۷۸ را در تهران و شهرستان ها خدشه دار كنند، امروز بر مسند قدرت نشسته اند… در آن دوره ای كه گفتم آقای جهرمی كه اكنون(سال ۸۷) وزیر كار است معاون آقای جنتی بود و این تیم را اداره می‌كرد. یكی از معاونینش هم آقای احمدی نژاد بود…» در ادامه تاجزاده افراد ذكر شده و كسان دیگری چون كردان را به مخدوش كردن انتخابات مجلس ششم متهم كرده بود. جهرمی دیگر وزیر كار  نیست و كردان هم با همه حاشیه ها دیگر در قید حیات نیست و محمدعلی بشارتی (وزیر كشور دولت دوم هاشمی رفسنجانی) كه در گزارش روزنامه سلام به وی اشاره شده بود، بی سر و صدا و هیاهوی مطبوعاتی مشاور امنیتی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام است.

در سال ۸۸ هستیم، آقای احمدی نژاد به خواست قلبی اش كه لا اقل ده سال است در دل  داشته رسیده است، از روزهایی كه احمدی نژاد خود را نامزد نمایندگی مجلس یا عضویت در شورای شهر كرده بود خیلی سال گذشته است. در سال ۸۸ او بر صندلی ریاست جمهوری تكیه زده. یعنی بالاترین مقام اجرایی در جمهوری اسلامی ایران. او به خواست قلبی اش كه از آن با عنوان «توفیق خدمت» یا «نوكری ملت» یاد می كند به هر ترتیب دست یافته است.
اینجا ایران است؛ امروز دیگر مثل ۱۰ سال قبل تاجزاده تكیه زده بر صندلی رئیس ستاد انتخابات كشور نیست، او در زندان است، احمدی نژاد هم دیگر شاكی انتخابات نیست. مناسبات بین افرادی چون هاشمی، حدادعادل، مرتضی نبوی، ناطق نوری و… به كلی دگرگون شده است  و كسی هیچ نمی داند، ده سال دیگر افرادی كه امروز تیتر یك هفته نامه ای عادی هستند، كجای دنیا و زیر كدام سقف و روی كدام صندلی هستند!

منبع: انواری آنلاین

0 comments:

ارسال یک نظر