ژگان مدرس علوم
جرس: مادر مهدی محمودیان، ساعاتی پس از بازداشت، آزاد شد.
در تداوم فشار بر خانواده های زندانیان سیاسی صبح امروز مادر مهدی محمودیان با حکم دادستانی برای پاسخ به سوالاتی به دادستانی منتقل شده و ساعت چهار بعداز ظهر آزاد می گردد.
فاطمه الوندی در خصوص بازداشتش به "جرس" می گوید: "صبح با حکم دادستانی به منزل آمدند و من را با خودشان بردند و بعد از چند تا پرسش و پاسخ ساعت چهار بعدازظهر آزادم کردند و به خانه آمدم و اصلا چیز مهمی نبود."
وی در پاسخ به این سوال که پرسش ها در چه خصوصی بوده است، ادامه می دهد: "یکسری سوال داشتند و مسائلی برای آنها پیش آمده بود از جمله خانواده ها و مهدی و مصاحبه که جواب دادم و من هم گلایه هایم را از آنها کردم و مشکلی پیش نیامد. بعد آزادم کردند و الان در منزل هستم و جای نگرانی نیست."
مهدی محمودیان، عضو جبهه مشارکت و از افشاگران فجایع بازداشتگاه کهریزک در 25 شهریور سال 88 در جریان بازداشت‌های گسترده روزنامه‌نگاران و فعالین سیاسی بعد از انتخابات ریاست جمهوری بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او نزدیک به سه ماه را در انفرادی و تحت بازجویی های سنگین قرار گرفت و نهایتا در دادگاههای غیرقانونی به پنج سال حبس تعزیری محکوم گردید و بطور غیرقانونی به زندان رجایی شهر تبعید گردید.
محمودیان به علت شرایط نامساعد زندان بخشی از ریه اش دچار ضایعه غیرقابل بازگشت شد و هم اینک با عوارض گوناگون تنفسی و مغزی ناشی از عدم فعالیت یکی از ریه هایش، در رجایی شهر با بیماری های مختلف و مشکلات و محدودیت های این زندان، در حال ادامه دوران محکومیت خود است.
طی این دو سال و اندی که وی در شرایط نامناسب در زندان بسر می برد بارها مادر او برای مرخصی استعلاجی درخواست و پیگیری کرده است اما تاکنون پاسخی مثبت در این زمینه نگرفته است. این در حالی است که مسئولین به محمودیان و خانواده اش وعده داده بودند که اگر مصاحبه نکنند و از وضعیت خود اطلاع رسانی نکنند محمودیان را به اوین منتقل کرده و به او مرخصی می دهند اما با گذشت ماهها از وعده مسئولین و سکوت اجباری خانواده محمودیان، این وعده تحقق نیافت.
محمودیان از داخل زندان نامه ای درباره وضعیت اسفناک زندان رجایی شهر کرج خطاب به رهبر جمهوری اسلامی نوشت و همچنین پیش از انتقال به بیمارستان در اعتراض به استفاده از پایبند و دستبند خطاب به دادستان نوشته بود: "در اثر شكنجه‌هاي غير انساني دربند 209 وزارت اطلاعات، دچار عفونت ريه شده و بعد از انتقال به بند 350 اوين چندين بار دچار حملات تنفسي شده‌ام، به‌گونه‌اي كه مسئولين بهداري زندان اوين درخواست اورژانسي اعزام به بيمارستان را به دفتر شما ارسال نموده‌اند و شما بعد از 7 ماه در مهرماه سال 89 اجازه اعزام به بيمارستان را صادر فرموديد كه ديگر نوشداروي بعد از مرگ سهراب بود. به گواهي پزشكي قانوني كه نزد شما است، قسمت‌هايي از حجم ريه‌ام را به خاطر عدم رسيدگي به موقع از دست داده و بايد تا آخر عمر از اسپري براي تنفس استفاده كنم.... همه اینها درحالی‌ست که بیش از دو سال از محکومیت خود را گذرانده‌ام و حتی یک دقیقه هم به مرخصی نرفته‌ام و در بیش از بیست ماه از این مدت حتی از حق تماس تلفنی نیز محروم بوده‌ام و به طور کاملا غیرقانونی و بدون هیچ حکم قضایی بیش از هیجده ماه است که به زندان رجایی‌شهر تبعید شده‌ام. گفتن از ظلم و ستمی که بر من و تمام دوستان در بندم رفته دیگر تکراری شده است و گویا در جمهوری اسلامی دیگر گوشی برای تظلم‌خواهی ملت ایران نیست که اگر با ورودم به زندان این ظلم‌ها را نمی‌دیدم، اگر این فشارها و شکنجه‌ها را نمی‌کشیدم و لمس نمی کردم به راهی که آمده‌ام شک می کردم."
مادر مهدی محمودیان در پایان می گوید: "حتما ذکر کنید که من اصلا نمی خواستم این خبرش منتشر و باعث نگرانی شود. این خبر بازداشت هم از طرف من و خانواده من پخش نشده است."
گفتنی است طی ماههای گذشته فشار بر خانواده ها زندانیان سیاسی ابعاد تازه ای به خود گرفته و برخوردها و رفتارهای خشونت آمیز و توهین کننده ای با آنها صورت می گیرد. تداوم این فشارها تا آنجا رسید که خانواده ها اعلام کردند در صورت ادامه این فشارها از حضور در سالن های ملاقات خودداری می کنند.
جرس: مادر مهدی محمودیان، ساعاتی پس از بازداشت، آزاد شد.
در تداوم فشار بر خانواده های زندانیان سیاسی صبح امروز مادر مهدی محمودیان با حکم دادستانی برای پاسخ به سوالاتی به دادستانی منتقل شده و ساعت چهار بعداز ظهر آزاد می گردد.
فاطمه الوندی در خصوص بازداشتش به "جرس" می گوید: "صبح با حکم دادستانی به منزل آمدند و من را با خودشان بردند و بعد از چند تا پرسش و پاسخ ساعت چهار بعدازظهر آزادم کردند و به خانه آمدم و اصلا چیز مهمی نبود."
وی در پاسخ به این سوال که پرسش ها در چه خصوصی بوده است، ادامه می دهد: "یکسری سوال داشتند و مسائلی برای آنها پیش آمده بود از جمله خانواده ها و مهدی و مصاحبه که جواب دادم و من هم گلایه هایم را از آنها کردم و مشکلی پیش نیامد. بعد آزادم کردند و الان در منزل هستم و جای نگرانی نیست."
مهدی محمودیان، عضو جبهه مشارکت و از افشاگران فجایع بازداشتگاه کهریزک در 25 شهریور سال 88 در جریان بازداشت‌های گسترده روزنامه‌نگاران و فعالین سیاسی بعد از انتخابات ریاست جمهوری بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او نزدیک به سه ماه را در انفرادی و تحت بازجویی های سنگین قرار گرفت و نهایتا در دادگاههای غیرقانونی به پنج سال حبس تعزیری محکوم گردید و بطور غیرقانونی به زندان رجایی شهر تبعید گردید.
محمودیان به علت شرایط نامساعد زندان بخشی از ریه اش دچار ضایعه غیرقابل بازگشت شد و هم اینک با عوارض گوناگون تنفسی و مغزی ناشی از عدم فعالیت یکی از ریه هایش، در رجایی شهر با بیماری های مختلف و مشکلات و محدودیت های این زندان، در حال ادامه دوران محکومیت خود است.
طی این دو سال و اندی که وی در شرایط نامناسب در زندان بسر می برد بارها مادر او برای مرخصی استعلاجی درخواست و پیگیری کرده است اما تاکنون پاسخی مثبت در این زمینه نگرفته است. این در حالی است که مسئولین به محمودیان و خانواده اش وعده داده بودند که اگر مصاحبه نکنند و از وضعیت خود اطلاع رسانی نکنند محمودیان را به اوین منتقل کرده و به او مرخصی می دهند اما با گذشت ماهها از وعده مسئولین و سکوت اجباری خانواده محمودیان، این وعده تحقق نیافت.
محمودیان از داخل زندان نامه ای درباره وضعیت اسفناک زندان رجایی شهر کرج خطاب به رهبر جمهوری اسلامی نوشت و همچنین پیش از انتقال به بیمارستان در اعتراض به استفاده از پایبند و دستبند خطاب به دادستان نوشته بود: "در اثر شكنجه‌هاي غير انساني دربند 209 وزارت اطلاعات، دچار عفونت ريه شده و بعد از انتقال به بند 350 اوين چندين بار دچار حملات تنفسي شده‌ام، به‌گونه‌اي كه مسئولين بهداري زندان اوين درخواست اورژانسي اعزام به بيمارستان را به دفتر شما ارسال نموده‌اند و شما بعد از 7 ماه در مهرماه سال 89 اجازه اعزام به بيمارستان را صادر فرموديد كه ديگر نوشداروي بعد از مرگ سهراب بود. به گواهي پزشكي قانوني كه نزد شما است، قسمت‌هايي از حجم ريه‌ام را به خاطر عدم رسيدگي به موقع از دست داده و بايد تا آخر عمر از اسپري براي تنفس استفاده كنم.... همه اینها درحالی‌ست که بیش از دو سال از محکومیت خود را گذرانده‌ام و حتی یک دقیقه هم به مرخصی نرفته‌ام و در بیش از بیست ماه از این مدت حتی از حق تماس تلفنی نیز محروم بوده‌ام و به طور کاملا غیرقانونی و بدون هیچ حکم قضایی بیش از هیجده ماه است که به زندان رجایی‌شهر تبعید شده‌ام. گفتن از ظلم و ستمی که بر من و تمام دوستان در بندم رفته دیگر تکراری شده است و گویا در جمهوری اسلامی دیگر گوشی برای تظلم‌خواهی ملت ایران نیست که اگر با ورودم به زندان این ظلم‌ها را نمی‌دیدم، اگر این فشارها و شکنجه‌ها را نمی‌کشیدم و لمس نمی کردم به راهی که آمده‌ام شک می کردم."
مادر مهدی محمودیان در پایان می گوید: "حتما ذکر کنید که من اصلا نمی خواستم این خبرش منتشر و باعث نگرانی شود. این خبر بازداشت هم از طرف من و خانواده من پخش نشده است."
گفتنی است طی ماههای گذشته فشار بر خانواده ها زندانیان سیاسی ابعاد تازه ای به خود گرفته و برخوردها و رفتارهای خشونت آمیز و توهین کننده ای با آنها صورت می گیرد. تداوم این فشارها تا آنجا رسید که خانواده ها اعلام کردند در صورت ادامه این فشارها از حضور در سالن های ملاقات خودداری می کنند.
0 comments:
ارسال یک نظر