جرس: در ادامۀ حمایت ها و اعلام حضور برای مراسم بزرگداشت شهدای ٢۵ بهمن، تشکل "همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر" و همچنین دانشجویان دانشجویان سبز دانشگاه اشرفی اصفهانی نیز، از حضور جدی خود در این مراسم در اول اسفندماه (یکشنبه) خبر دادند.
به گزارش تارنمای بخش شهرستانهای همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر، این تشکل در بیانیه ای در همین زمینه آورده است "تظاهرات ٢۵ بهمن حماسه ای مانند تظاهرات عاشورای ٨٨ بود.جوانان دلیر و آزادیخواه ایران بار دیگر به حکومت اسلامی ثابت نمودند که با زندان،شکنجه و اعدام هرگز نمی توانند مانع فوران آتشفشان خشم مردم ایران شوند. این تظاهرات به خوبی نشان داد که جنبش هنوز زنده است و مردم همچنان بر خواسته های سیاسی خود تاکید می ورزند.
آنچه که در این میان باعث تاسف و شگفتی بود به شهادت رساندن دو تن از رشیدترین فرزندان این مرز و بوم،صانع ژاله و محمد مختاری بود که دژخیمان پس از به شهادت رساندن صانع ژاله برای سرپوش گذاشتن بر جنایات خویش او را بسیجی نامیدند! کارت بسیج پس از مرگ به چه کاری می آید!؟ بیش از این بر طبل رسوایی خویش نکوبید.
ما یکم اسفند می آییم، برای باز پس گیری میهن، برای پس گرفتن خون هم میهنانمان، برای رهایی ایران از اشغال شبه نظامیان. هم میهنان همبستگی رمز پیروزی ماست و تنها با استمرار این مبارزه می توان به سقوط دیکتاتوری نزدیک شد.ما در کنار مردم آزادیخواه ایران بخصوص مردم ستم دیده کردستان ایستاده ایم.در اعتراض به کشته شدن صانع ژاله و محمد مختاری دو شهید سرافراز جنبش آزادیخواهی مردم ایران از هم میهنان می خواهیم در روز یکم اسفند با تجمع اعتراضی در میادین اصلی شهر و اعتصاب سراسری پاسخی قاطع به ضحاک بدهند."
همزمان و در ادامۀ اعلام حمایت و حضور تشکل های مختلف دانشجویی، دانشجویان سبز دانشگاه اشرفی اصفهانی نیز، طی بیانیه ای گفته اند :
"... یکم اسفند در حالی به فراخوان اعتراضی دعوت شده ایم که؛
١- راهپیمایی مسالمت آمیز ٢۵ بهمن با سرکوب وحشیانه ی نیروهای امنیتی و پاسداران ِ به لباس انتظامی درآمده به خاک و خون کشیده شد، جمعی از یاران ما اسیر، زندان و دو تن از سبز باوران راست قامت به شهادت رسیدند.
٢- پیکر پاک و سر به دار دو شهید سبزمان را بر دوش سربازان گمنام دیکتاتوری یافتیم. بیرق سبزی که بر شانه های رو به زوال دیکتاتوری در این سرزمین سنگینی می کرد، و چه زیبا این دو شهید سبز، در حیات شهادتشان نیز بر طبل رسوایی ِ دیکتاتوری وقیح و ذلیل این روزهای سرزمین مان کوفتند.
٣- سرکوب حضور سبز و آرام ملت، تنها بخشی از ترس بزرگی بود که بر پیکره حاکمان دیده می شود. بی گامن 25 بهمن تیشه های اساسی تری بر ریشه ی دیکتاتوری زده است.
۴- رهبران مقاوم و مردمی ما (کروبی، موسوی و رهنورد) به دست نیروهای امنیتی دیکتاتور محصور شده اند و بیم سلامت آنها یارانشان را نگران تر از پیش نموده است.
۵- بحران های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دامن دیکتاتوری را گرفته است و هیچ بخشی از جامعه مصون از بی تدبیری، سرکوب و فساد حاکمان جور نمانده است.
۶- تجمعات فرمایشی و دولت ساخته در گوشه و کنار خواهان مرگ جنبش ما و رهبران سرافرازش می شوند .
در چنین شرایط خطیری، استمرار و تکرار حضور خیابانی ما بزرگترین و موثرترین راه دفاع از آزادی، خود ، جنبش سبز و رهبران فداکار آن است. حضوری که اگرچه بی خطر نخواهد بود، اما همچنان نباید در کمال بی خطری برای سرکوبگران ملت باقی بماند. فردا خشم ملت در برابر سرکوب دولت قرار خواهد گرفت و بی تردید در برابر سرکوب هر دفاعی مشروع و هر فریادی بر حق است..."
0 comments:
ارسال یک نظر