در این نوشته به ذکر دلایلی برای مخالفت با تعیین یک مسیر برای راهپیمایی های آتی پرداخته ام و همچنین مسیرهای پیشنهادی را تعیین و دلایل انتخاب این مسیرها را توضیح داده ام؛ در پایان مطلب نیز یک پیشنهاد برای طرح شعارها داده ام.
در تجمع 10 اسفند ، در مسیر اعلام شده تمرکز نیروهای امنیتی از لحاظ تعداد، غیر قابل قیاس با روزهای 25 بهمن و اول اسفند بود؛ به طوری که که عملا امکان شکل گیری هسته های اولیه و تجمع گسترده امکان پذیر نبود.
به شخصه حد فاصل میدان آزادی تا انقلاب را طی کردم. تمرکز نیروها به گونه ای بود که بعید بود در یک محدوده طولی بیش از 5 متر ماموران امنیتی یا لباس شخصی ها مستقر نبوده باشند. علاوه بر آنها نیروهای موتورسوار نیز دائما در خط ویژه در حال تردد بودند.
به عنوان شخصی که در تمامی تجمعات پس از انتخابات حضور داشته ام به دلایلی که ذکر خواهم کرد تعیین تنها یک مسیر برای تجمعات آتی را اشتباه می دانم.
یکم - تعیین یک مسیر خاص ( امام حسین - آزادی و یا طول خیابان ولی عصر) باعث تمرکز نیروهای امنیتی در طول این مسیرها خواهد شد و این امکان را به آنان می دهد که چنانچه در هر بخش از خیابان تجمعی شکل گرفت بلافاصله نیروهای مستقر در دیگر نقاط مسیر برای سرکوب خود را به سرعت ( با بهره گیری از خطوط ویژه اتوبوس) به نقاط تجمع برسانند.
بدین ترتیب امکان همپوشانی نیروها برای مقابله با معترضان در یک فاصله زمانی بسیار کوتاه میسر خواهد شد. حال آنکه اگر محل تجمعات متمرکز بر یک مسیر نباشد، تمرکز نیروهای امنیتی نیز از بین خواهد رفت و پخش شدن نیروها در مناطق مختلف شهر امکان همپوشانی آنان از یکدیگر را سلب خواهد کرد.
دوم – همان طور که در نکته اول ذکر کردم وجود خطوط ویژه در مسیرهای ذکر شده ، در روزهای تجمع عملا به کمک نیروهای امنیتی می آید و ترافیک مصنوعی در این مسیرها مانع جابجایی سریع نیروهای امنیتی نمی شود. چرا که می توانند از خطوط ویژه با سرعت جابجا شده و خود را به نقاط تجمع برسانند. بنابراین باید در انتخاب مسیرهای تجمع سعی شود مسیر هایی معین گردد که حتی الامکان فاقد خطوط ویژه اتوبوس باشد.
سوم - تمرکز نیروهای امنیتی در یک مسیر و به طبع آن حضور معترضان در آن مسیر در صورتی که مانند دیروز منجر به شکل گیری تجمعات گسترده نشود، باعث بالا رفتن احتمال دستگیری معترضان می گردد؛ چنان که دیروز مشاهده کردم در برخی موارد افرادی که در حین راه رفتن در پیاده رو بودند بعضا بی هیچ دلیلی دستگیر می شدند.
چهارم - تعیین یک مسیر خاص ممکن است باعث آن گردد که برخی افراد که محل سکونتشان فاصله زیادی با مسیر تعیین شده دارد، به محل تجمع نیایند. حال آنکه تعیین چند نقطه در بخش های مختلف شهر از یک سو باعث گسترش اعتراضات در تمام نقاط شهر می گردد و از دیگر سو آنانی که به هر دلیلی ممکن است از زمان تجمعات بی خبر بوده اند نیز به معترضان می پیوندند.
مسیرهای پیشنهادی
یک - غرب تهران: ( خیابان ستارخان ) حد فاصل میدان صادقیه تا توحید
در این مسیر به هیچ وجه خط ویژه وجود ندارد و معمولا ترافیک سنگینی در این مسیر هست. از سویی فرعی های بسیاری وجود دارد و عموما ساکنین این منطقه در اکثر تظاهرات حضور خوبی داشته اند.
دوم - مرکز تهران: حد فاصل میدان هفت تیر تا میدان ولی عصر و بلوار کشاورز
تردد زیاد عابران در ساعات عصر و تراکم نسبتا زیاد اتومبیل ها در طول مسیر و عدم وجود خطوط ویژه و مرکزیت این منطقه دلایل انتخاب این مسیر است.
سوم - شرق تهران: نارمک
محدوده نارمک و به خصوص میدان هفت حوض که در این ناحیه قرار دارد از مهمترین نقاط محدوده شرق تهران است که بارها اعتراضاتی در این منطقه شکل گرفته است و معمولا در شب هایی که فراخوان هایی برای سر دادن الله اکبر داده شده، در این منطقه واکنش مردم به فراخوان ها مناسب بوده است.
چهارم - شمال و شمال شرق: خیابان شریعتی (حد فاصل تجریش تا تقاطع میرداماد) و بلوار میرداماد
ترافیک سنگین خودروها همه روزه در این مسیر در حالت عادی مشاهده می شود و عدم وجود خط ویژه امکان تردد نیروهای امنیتی در این مسیر را مختل می کند. از سویی خیابان ها ی فرعی و کوچه های بسیاری در این مسیروجود دارد.
پنجم - شمال غرب: سعادت آباد
تردد سنگین خودروها در این محل و اقبال مردم منطقه نسبت به جنبش سبز، چه در دوره تبلیغات و چه در پاسخ به فراخوان های الله اکبر، مکان شکل گیری تجمعات را بیشتر خواهد کرد.
ششم - جنوب : نازی آباد
شاید احتمال چندانی برای شکل گیری تجمعات در این منطقه وجود نداشته باشد اما اعلام یکی از نقاط جنوبی برای شکل گیری تجمع سه حسن بزرگ دارد:
دلگرمی مردم نقاط جنوبی از توجه جنبش سبز به این قشر و اعلام محلی برای تجمع آنان.
دوم اینکه نیروهای امنیتی مجبور خواهند شد تا علاوه بر نقاط مرکزی و شمالی برای اولین بار در نقاط جنوبی نیز نیروهایشان را مستقر کنند و این کار خود باعث از بین رفتن تمرکز نیروها در نقاط مرکزی و شمالی خواهد شد.
از طرفی مردم این مناطق حتی اگر از فراخوان تجمعات بی خبر باشند با مشاهده نیروهای امنیتی از این امر مطلع خواهند شد.
شعار ها
تنوع شعارها باعث خواهد شد اقشار مختلف جامعه، به خصوص اقشار کم درآمد و حاشیه نشین با جنبش پیوند بخورند.
شعارهای مناسب برای تجمع 17 اسفند
با توجه به اینکه این تجمع همزمان است با روز جهانی زن و همچنین با توجه به فشار اقتصادی وارده به اقشار کم درآمد می توان این شعار ها را مطرح کرد:
موسوی، رهنورد، تساوی زن و مرد
بیکاری، تورم، نقض حقوق مردم
کروبی، رهنورد، آزاد باید گردند
کروبی و موسوی آزاد باید گردند
دیکتاتور بی غیرت، بشنو صدای ملت
*نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.
0 comments:
ارسال یک نظر