سازمان جوانان و دانشجویان مجمع نیرو های خط امام با صدور بیانیه ای ضمن تبریک پیروزی بزرگ مردم مصر بر دیکتاتوری،و با گرامیداشت یاد همه شهیدان ، همان‌ها که رفتند تا مردمشان بمانند و روزهای سبز آینده را ببینند. آورده است امیدواریم صدای نارضایتی مردم پیش از آنکه به شکل خشم و قهر ملی درآید توسط حاکمان کشورهای فاقد دموکراسی شنیده شود و به جای انحصار طلبی، وعده‌های دروغ، سرکوب و نیرنگ به دموکراسی، صداقت، آزادی و شفافیت روی آورند.
به گزارش کلمه متن کامل بیانیه به شرح زیر است:
جوانان، دانشجویان و دوستان عزیز در ایران و سایر کشورهای دنیا درود صمیمانه ما را بپذیرید.
ما از کشوری با شما سخن می‌گوییم که وارث تمدنی چند هزار ساله و فرهنگی سرشار از معنویت، زیبایی و نوع دوستی است. مردمی که بر اساس سنت‌های ملی و آیینی نسبت به یکدیگر و دستگیری از هم، سابقه‌ای طولانی دارند و آن‌گونه که سعدی، شاعر و حکیم پرآوازه ایرانی می‌گوید:
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش زیک گوهراند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
جملاتی که زینت بخش سازمان ملل شده تا یادآور نزدیکی ملت‌ها و ضرورت مسئولیت‌پذیری آنان نسبت به یکدیگر باشد.
دوستان
طی هفته‌های اخیر جوانان غیور و عزتمند مصر افتخارآمیزترین جلوه‌های آزادیخواهی و عدالت طلبی را به نمایش گذاشتند و سرانجام طعم شیرین سقوط دیکتاتور را در کام خود چشیدند.
این جنبش اصلاحی که پس از قیام حق‌طلبانه مردم تونس آغاز و آن را «ثورةالشباب» و یا «ثورةالشعب» خواندند به مهم ترین سوژه خبری و تحلیلی رسانه‌ها تبدیل شد و در کانون توجه همه ملت‌ها قرار گرفت.
همه دیدیم که جوانان آزادیخواه مصر (شباب الحر) با هنر خلاقانه خود زیباترین صحنه‌ها را چگونه آفریدند. آنجا که عده‌ای از آسایش و آرامش خود گذشتند تا آسایش و آرامش هموطنانشان را رقم زنند. همان‌ها که رفتند تا مردمشان بمانند و روزهای سبز آینده را ببینند. کسانی که جویای نام نبودند و گمنامی را وجهه همت خویش ساختند. راست قامتانی که راحت جان نطلبیده و سینه خود را آماج گلوله خصم قرار دادند.
آنها که شور و احساس جوانی را با خردورزی و فرزانگی پیوند زدند. کسانی که مشق سیاست نکرده، مسئله آموز صد معلم شدند و در چشم به هم زدنی از سالخوردگان محافظه کار گذشته و قله های سیاست ورزی را فتح کردند و در یک کلام حماسه‌ای ماندگار از شور و شعور، حضور و مسئولیت پذیری، زمان شناسی و آینده‌نگری را به ظهور رساندند تا خود مسلط بر سرنوشت خویش باشند. جوانان مصری بر کناره‌های رود نیل در میدان تحریر ایستادند و همچون موسی راه نجات ملت‌های تحت ستم را از میان موج‌های خروشان خشونت و نیرنگ باز کرده و به ساحل نجات رهنمون شدند.
حرکت جوانان مصری بن بست حاکم بر این کشور و سایر کشورهای دیکتاتوری را شکست و به موتور محرکه ملت‌ها برای رسیدن به آزادی و کرامت انسانی مبدل گشت. جوانان تونس و مصر در هفته‌های اخیر همانگونه که امید را در دل ملت‌های ستمدیده زنده ساخته و الهام بخش جوانان سایر کشورها شده‌اند، حکومت‌های ستم پیشه برخی کشورها را نیز به شدت نگران ساخته و لرزه بر اندام آنها انداخته‌اند. آن گونه که معمّر قذافی حاکم نظامی و نا متعادل لیبی شتابزده به حمایت از «زین‌العابدین بن علی و حسنی مبارک» پرداخت و مردم کشورهای آنها را مورد شماتت قرار داد. او به درستی می‌داند که سمفونی شادی آفرین گوش نواز و روح‌بخش سقوط دیکتاتورها که توسط جوانان به صدا درآمده است به زودی در لیبی و برخی دیگر از کشورها نیز به گوش خواهد رسید و حیاتی نو برای ملت‌های آنها به ارمغان خواهد آورد. حیاتی که در آن هیچ جایی برای دیکتاتورها نخواهد بود.
دوستان و هم نسلان عزیز
ما و شما بخوبی مشاهده کردیم که مردم مصر از وابستگی حاکمان به قدرت‌های سلطه طلب و به ویژه آمریکا و هم پیمانی با اسرائیل نه تنها ناراضی بودند که این وابستگی و هم پیمانی را موجب نفی حاکمیت ملی و تحقیر مردم و تشدید مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش می‌دانند.
به راستی ثمره حکومتی که طی ۳۰ سال گذشته با اعمال وضعیت فوق‌العاده، سرکوب و تشدید سانسور تنها به بقای خود می‌اندیشید چیست؟
هر زمان نو می‌شود دنیا و ما بی‌خبر از نو شود اندر بقا
آیا وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کنونی مصر شایسته این سرزمین کهن و پیشرو است؟ آیا مردم و بویژه جوانان مصری حق داشتند بپرسند چرا کشورشان دچار پس رفت‌های عمیق سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شده است؟ آیا این شرایط نتیجه همان وابستگی و هم پیمانی و بریدن از مردم نبود؟
روشن است که مردم مصر پس از چند جنگ تمام عیار و حداقل ۲ بار تجاوز اسرائیل به این کشور و اشغال فلسطین و کشتار مردم غزه از همکاری دولت خود با این رژیم جنایت پیشه و نژاد پرست خشمگین بودند و این امور را در اعتراضات اخیر خود به دفعات نشان دادند. مردم می‌دانند که اگر همکاری مصر با دولت اسرائیل نمی‌بود هیچ‌گاه امکان بسط جنایت‌های این رژیم غاصب فراهم نمی‌آمد.
دوستان، جوانان و دانشجویان عزیز
امروز همه کسانی که به انسان و کرامتش باور دارند موظف به حمایت از جنبش جوانان مصر هستند. اگر سرنوشت ملت‌ها به یکدیگر گره خورده و اگر به مدد پیشرفت وسائل ارتباط جمعی، مرزهای جغرافیایی به میزان زیادی کنار رفته است، پس بایستی نسبت به آنچه که در سایر جوامع می‌گذرد حساس بود و به مسئولیت خود در مقابل آنها عمل کرد. امروز حمایت از جوانان مصری همراهی با همه ملت‌هایی است که خواهان دستیابی به دموکراسی، آزادی، عدالت و کرامت انسانی‌اند.
جوانان مصری طی روزهای گذشته نشان دادند که اگر دیکتاتورها منطقی جز زور و ارعاب ندارند در مقابل آنان جز با مقاومت و مجاهدت نمی‌توان ایستاد. آنها ثابت کردند که دیکتاتورها بیش از هر چیز از عدالت واهمه دارند و برای فرار از آن به هر ترفندی دست خواهند زد.
آنها می‌دانند که گفتگو با دیکتاتورها نه تنها ثمره‌ای نداشته که حتی امکان وقوع عینی نیز ندارد. چراکه آنها گوشی برای شنیدن ندارند و حتی درک درستی از گفتگو و لوازم آن نیز ندارند که اگر اهل شنیدن بودند کار به تظاهرات و جنبش اعتراضی نمی‌کشید.
امروز همه اذعان دارند که مردم مصر حق داشتند به وعده‌های حاکمان اعتماد نکنند و آنچه که تحت عنوان اصلاح قانون اساسی، آزادی زندانیان سیاسی، رفع سانسور، مبارزه با فساد و مجازات قاتلان و عوامل سرکوب مطرح می‌شد، را وعده‌هایی توخالی برای نجات حکومت و تداوم سلطه بر این کشور مهم اسلامی و عربی بدانند.
اکنون مردم مصر سربلند و سرافراز جشن پیروزی را برپا داشته و به تحسین جوانان خود می‌پردازند. جوانانی که در مقاومتی شجاعانه و البته مسالمت‌آمیز طومار دیکتاتوری ۳۰ ساله را در هم پیچیدند و شاهد صبح آزادی پس از شبی سرشار از حماسه و ایثار هستند.
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
ما جوانان مجمع نیروهای خط امام ضمن تبریک این پیروزی بزرگ یاد همه شهیدان را گرامی داشته و دستیابی به سایر مطالبات بر حق مردم مصر را آرزومندیم و مراتب خشنودی خود را از این رویداد مهم اعلام می‌داریم. همچنین امیدواریم صدای نارضایتی مردم پیش از آنکه به شکل خشم و قهر ملی درآید توسط حاکمان کشورهای فاقد دموکراسی شنیده شود و به جای انحصار طلبی، وعده‌های دروغ، سرکوب و نیرنگ به دموکراسی، صداقت، آزادی و شفافیت روی آورند.
والسلام
جوانان مجمع نیروهای خط امام (ره)
0 comments:
ارسال یک نظر