محرومیت آرش سقر از حق مرخصی بعد از دو سال زندان

مژگان مدرس علوم

  جرس: در حالیکه بیش از دو سال از حبس آرش سقر یکی از اعضای ارشد ستادانتخاباتی میرحسین موسوی در مناطق سنی نشین کشور می گذرد اما وی تاکنون از حق مرخصی "محروم" بوده است. خانواده این فعال سیاسی ترکمن بارها برای مرخصی او اقدام کرده اند اما هر بار با ممانعت اطلاعات روبرو می شوند و پاسخ شفافی هم در مورد علت آن نمی گیرند.

  

در تماس تلفنی که جرس با همسر این فعال سیاسی ترکمن داشت، وی به دلیل محدودیت ها حاضر به مصاحبه نشد. به همین مناسبت به سراغ یکی از نزدیکان آرش سقر رفتیم تا از آخرین وضعیت وی جویا شویم. او در خصوص آخرین وضعیت وی می گوید: " آرش از نظر روحی و جسمی در وضعیت مناسبی نیست.

الان نزدیک به دو سال و سه هفته است که در زندان بسر می برد و بحدی حساسیت بر روی او زیاد است که زمانیکه همسرش به علت بیماری سختی که دارند نیاز به عمل جراحی داشتند و حضور همسرش ضروری بود اما اجازه آمدن به مرخصی را به او ندادند، هیچ توضیح قانع کننده ای هم نمی دهند فقط می گویند نمی شود."

او ادامه می دهد: "آرش از نظر جسمانی که به علت ناراحتی های زانو و دندانهایش باید تحت درمان قرار گیرد اما متاسفانه هر چه برای مرخصی اقدام کرده ایم پاسخی نمی دهند. این در حالی است که آرش پیش از زندان، هیچ مشکل و ناراحتی نداشت اما روز بروز حالش بدتر می شود و آسیب های جبران ناپذیری به او وارد می شود. الان فقط با مصرف قرص های مسکن این دردها را تحمل می کند. تصور کنید دو سال در شرایط زندان با وضعیت نامناسب و کیفیت پایین غذایی و بهداشتی چه انتظاری جز وخیم شدن حال او می توان داشت؟ در این مدت باید رسیدگی پزشکی می شدند زیرا هر انسانی حداقل یکبار در سال باید چکاپ پزشکی شود در حالیکه زندانیان سیاسی از آن "محروم" هستند."

آرش سقر که از اول آذر ماه هشتاد و هشت تاکنون در زندان بسر می برد درابتدا بدون هیچ مدرکی به جاسوسی برای ترکمنستان متهم اما بعد از آن تبرئه شد اما از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، به هشت سال حبس تعزیزی و محرومیت پنج ساله از همه فعالیت های مطبوعاتی و سیاسی محکوم گردید که این حکم در دادگاه تجدید نظر به پنج سال کاهش یافت.

گفتنی است، آزاده قرنجيك، همسر آرش سقر در نامه ای به رهبری که تاکنون بی پاسخ مانده، با اشاره به ظلمی که به آنها رفته است، نوشته است: "بنده اكثر مطالب مربوط به خاطرات زنداني بودن شما به خاطر فعاليتهاي عقيدتي و سياسي در دوران قبل از پيروزي انقلاب اسلامي را مطالعه كرده­ام. اما هرچه گشتم كمتر ديدم كه اين چنين همسر و فرزندان شما را در تنگناي معاشرتي و معيشتي قرار داده باشند. چرا بايد همسر من به خاطر ايمان و عقيده اش كه ظاهراً و احياناً با عقيده ديگران تفاوتهايي دارد اين چنين آزار ببيند؟ آيا به نظر جنابعالی درست است كه در روزگار سخت و سنگين و با اين همه مضايق، حقوق و مزاياي قانوني آرش سقر و همسرو فرزند وي را قطع نموده و خانواده اي هموطن و همدين را آواره سازند؟ اجازه ندهيد قانون خدا بازيچه هوس و ميل بعضي متصديان و كارگزاراني شود كه حقوق زنان و كودكان مسلمان را ناديده مي گيرند."

این منبع نزدیک به آرش سقر در ادامه با اشاره به مشکلات روحی که برای آرش و خانواده اش ایجاد شده، ادامه می دهد: " آرش از زمانی که با خبر شده که همسرش بیمار است از نظر روحی بهم ریخته و از اینکه نمی تواند در این شرایط دشوار کنار همسرش باشد و کمکش کند، بشدت ناراحت است و رنج می کشد. فقط هفته ای یکبار همسرش را ملاقات می کند و در طول هفته از او بی خبر است. با توجه به اینکه مسئولین از این مشکلات اطلاع دارند ما انتظار داشتیم حداقل عید قربان به ایشان مرخصی بدهند تا چند روزی در کنار همسرش باشد و به کارهای پزشکی او برسد. حتی همسرش هم خیلی چشم انتظار آمدن او بود و بودن آرش در کنارش باعث می شد از نظر روحی محکم و مقاوم شود و با بیماری خود مبارزه کند. اما متاسفانه نمی دانیم چه چیزی باعث می شود که حتی مسئولین نگاه انسانی به مسائل نداشته باشند. اما علیرغم تمام این دشواری ها ما هیچگاه امید خود را از دست نمی دهیم و به این اعتقاد داریم که همه چیز در دست خداست و به همین خاطر نیز امیدواریم بزودی آرش و همه زندانیان سیاسی آزاد شوند. "

او سخنان خود را اینگونه به پایان می برد: "ما از مسئولین می خواهیم حداقل به ما علت این همه حساسیت بر روی آرش را بگویند؟ چرا کسی پاسخ شفافی به ما نمی دهد؟! به دادستانی که مراجعه می کنیم در آنجا می گویند اجازه مرخصی در دست ما نیست و اطلاعات با مرخصی وی مخالفت می کند. اینطور هم که مشخص است بین مسئولین ناهماهنگی ها و اختلافاتی است که متاسفانه زندانیان سیاسی این وسط قربانی می شوند و هیچکس نیست که مسئولیت اجرای قانون و حقوق زندانیان سیاسی را بر عهده بگیرد. ما از مسئولین می خواهیم تا دیر نشده است حق ضایع شده زندانیان را به آنها بازگردانند و آنها را "آزاد" کنند."