۶۰ میلیارد تومان که ارزش مطرح شدن ندارد!



سعید زندگانی
جرس : نگاه کنید در این یک سالی که از خرداد 88 پشت سر گذاشته ایم چند روزنامه و مجله توقیف شده اند؟ اما مطبوعات تعطیل شده تنها توقیف شده ها نیستند، چندین روزنامه و مجله به دلیل عدم توانائی مالی ناچار به تعطیل شده اند از جمله روزنامه "پول" که یک روزنامه اقتصادی منتقد بود و از "بی پولی" مجبور شد کرکره ها را پائین بکشد و دولت را خوشحال کند. اما دولت احمدی نژاد به اینهمه بسنده نمی کند و گوئی می خواهد غیر از روزنامه دولتی "ایران" همه روزنامه ها و مجلات دیگر را ببندد تا خیال خود را از هر جهت راحت کند. از این رو قرار است پس از این تمام آگهی های دولتی فقط به روزنامه "ایران" داده شود و این روزنامه ده درصد یارانه دولتی برای مطبوعات را نیز به تنهائی صاحب شود ( جمعا بیش از شصت میلیارد تومان در سال)؛ کاری که صدای حسین شریعتمداری در کیهان را نیز در آورده و تهدید کرده است که "مشکل اصلی طلاق همان ازدواج است"، یعنی اینکه می شود احمدی نژاد را هم طلاق داد!  

 

دولت چند هفته پیش آئین نامه ای صادر کرد که مطابق آن انتشار آگهی دستگاهها و شرکتهای دولتی فقط در روزنامه ایران مجاز است و بنابرضوابط اجرایی بودجه سال 1389 "با توجه به جایگاه روزنامه ایران به عنوان ارگان رسمی دولت وبه منظور رعایت انضباط مالی و جلوگیری از صرف هزینه های غیر ضروری، پرداخت وجه از هر محل برای انتشار آگهی ، اطلاعیه یا عناوین مشابه دستگاهها از طریق سایر مطبوعات مجاز نیست. روزنامه رسمی و نیز مواردی که قانونا انتشار آگهی، اطلاعیه و عناوین مشابه در بیش از یک روزنامه کثیر الانتشار الزامی است از حکم فوق مستثنی خواهد بود. مجامع عمومی شرکتهای دولتی به هنگام تصمیم گیری درمورد تعیین روزنامه های کثیر الانتشار شرکت، مراتب فوق را رعایت نمایند. روسای دستگاههای اجرایی و مقامات مجاز از سوی آنان و ذی حسابان ومدیران مالی مربوط، مسئول رعایت این حکم می باشند."

 

رامین: امنیت را به خطر انداختید!

 

برنامه "چند دقیقه نقد" پنج شنبه شب گذشته با حضور محمد علی رامین معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد و حسین انتظامی نماینده مدیران مسئول مطبوعات در شبکه تلویزیونی تهران (کانال پنج) در همین مورد پخش شد. رامین در این برنامه اعلام کرد که حجم آگهی های دولتی سالانه 50 تا 60 میلیارد تومان است که به منظور صرفه جویی در هزینه های دولت قرار شده این مبلغ صرفا به روزنامه دولت اختصاص یابد اما قرار است کمک های دیگری از طریق یارانه به مطبوعات پرداخت شود. انتظامی نیز توضیح داد که دولت دو گونه آگهی در روزنامه ها چاپ می کند: یکی آگهی هایی است که از سوی وزارت ارشاد با تعرفه های پایین و غیرتجاری سفارش داده می شود و نوع دیگر آگهی های تجاری است که با مصوبه اخیر این آگهی ها فقط به روزنامه ایران اختصاص یافته است. جمع رقم یارانه مطبوعات نیز 40 میلیارد تومان است که در سال بین کلیه روزنامه ها و مجلات توزیع می شود، که ده در صد از این مبلغ نیز به "ایران" خواهد رسید.

 

معاون مطبوعاتی وزیر ازشاد  در این برنامه و در پاسخ به سوال مجری که پرسید "چرا باید یک روزنامه تافته جدا بافته باشد و فقط به آن آگهی داده شود؟" جواب داد: من روزنامه تافته جدا بافته نمی شناسم. اشکالات مصوبه فعلی را که آگهی ها فقط به روزنامه ایران اختصاص دارد را هم به دولت منعکس کرده و فعلا این مصوبه را اجرائی نکرده ایم؛ اما این موضوع ارزش آن را ندارد که در برنامه تلویزیونی مطرح شود زیرا مطبوعات رسالتهای مهمتری دارند و نباید مشکلات خود را سوژه قرار دهند"!

 

محمد علی رامین که در بین مطبوعاتی ها به "محرمعلی خان" دولت احمدی نژاد معروف شده، با انتقاد از سایتی که خبر مربوط به جلسه پنجشنبه  مدیران مسئول مطبوعات با مسئولان وزارت ارشاد را منتشر کرده است، از دادستان تهران خواست با چنین مسئله ای برخورد کند زیرا امنیت را به خطر انداخته است. در حالیکه به گفته نماینده مدیران مسئول این جلسه طبقه بندی "محرمانه" نداشته است و انتشار خبر آن غیر قانونی نیست.

 

نمایندگان هم نگرانند

 

علاوه بر روزنامه نگاران سردبیران و مدیران مسئول مطبوعات که با اجرای بخشنامه جدید با مشکل مالی مواجه خواهند شد و آنهائی که وابسته به یک سازمان یا نهاد دولتی و نیمه دولتی نیستند، تحت فشار بیشتری قرار خواهند گرفت، برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز که هر کدام روزنامه و مجله ای را بویژه در حوزه انتخابی زیر چتر خود دارند نیز از تصمیم جدید دولت پریشان خاطر شده اند.

 

به نوشته سایت "جام جم" وابسته به صدا و سیما، احمدعلي مقيمي نماينده شهرستان‌هاي بهشهر، نكا و گلوگاه طي نامه‌اي به رياست جمهوري، با تاكيد بر نارضايتي جدي جامعه مطبوعات كشور از تصميم اخير درج آگهي‌هاي دولتي در روزنامه ايران، نوشت: "خبر انحصاري شدن آگهي‌هاي دولتي به روزنامه ايران موجي از نگراني و بهت را در بين مطبوعات كشور به وجود آرده و فعالان اين حوزه را بر آن داشته است كه شكوائيه خود را به حضرتعالي و ديگر مسئولين از جمله نمايندگان مجلس شوراي اسلامي برسانند."

 

وي در این نامه با نگرانی پرسیده است: "آيا اين بخشنامه موجب محروم شدن بخش كثيري از مطبوعات به جز روزنامه ايران از محل درآمدهاي حاصله از آگهي‌هاي دولتي نمي‌شود؟"

 

مقيمي با اشاره به اين كه این تصمیم عجولانه موجب زير سوال رفتن رفتار دولت می شود، درج اجباري آگهي‌هاي دولتي در روزنامه ايران را عامل ايجاد محدوديت در سليقه مخاطبان عنوان كرده، می نویسد: "به نظر مي‌رسد كه اين اقدام با روح سياست‌هاي عدالت محوري رياست جمهوري سنخيتي نداشته باشد، زيرا در اين تصميم‌گيري علاوه بر روزنامه‌هاي كثيرالانتشار، خسارات جبران‌ناپذيري بر پيكر نحيف مطبوعات استاني وارد خواهد شد." وي با تاكيد بر اين كه جمهوري اسلامي ايران در ميان كشورهاي اسلامي مفتخر به انتشار بيش از 170 روزنامه است، تصريح كرد: "اين مساله نشان از توجه كشور به توسعه فرهنگي دارد و انتظار موكد مي‌رود كه با لغو مصوبه مذكور، كما في‌السابق با كمك به نشريات از محل اين آگهي‌ها، فرآيند رو به رشد مطبوعات در دولت دهم دچار وقفه نشود."

 

آماری که نماینده حزب اللهی بهشهر در مجلس می دهد، اگرچه دهان پرکن است اما به هیچ وجه جالب نیست. انتشار 170 روزنامه در کشوری با جمعیت نزدیک به 75 میلیون نفر و با تیراژ مجموع کمتر از پنج میلیون نسخه در روز نه تنها "افتخارآمیز" نیست، بلکه می تواند موجب سرافکندگی باشد. سازمان فرهنگی "یونسکو" وابسته به سازمان ملل حداقل تیراژ روزنامه های یومیه را یک نسخه برای ده نفر ذکر می کند، یعنی روزنامه های ما باید حداقل هفت و نیم میلیون تیراژ داشته باشند که اندکی بیش از نصف این رقم هم نیستیم! در میان کشورهای اسلامی حتی همسایگان خود نیز از بیشتر آنها جز افغانستان و عراق و یمن عقب تریم تا چه برسد به کشورهائی مانند پاکستان، ترکیه، الجزایر، مصر، تونس و غیره.

 

طنز و تهدید کیهان شریعتمداری

 

اما برسیم به طنز تلخ کیهان که خود حسین شریعتمداری آنرا نوشته و پیدا و پنهان دولت احمدی نژاد را تهدید کرده است که اگر مهریه ما را ندهید، طلاق می گیریم!

 

گفت: دولت از چند هفته قبل طی بخشنامه ای به تمام شرکت ها و مراکز دولتی دستور داده است که فقط به روزنامه دولتی ایران آگهی بدهند!

گفتم: خب! چه عیبی دارد؟! آگهی شرکت های خصوصی که سر جای خودش هست.

گفت: بعد از این بخشنامه دولت معلوم شده که بسیاری از شرکت ها ظاهر خصوصی دارند ولی واقعا وابسته به دولت هستند و به آنها گفته شده حق ندارند غیر از روزنامه دولتی ایران به هیچ روزنامه ای آگهی بدهند!

گفتم: خب! دیگه چی؟!

گفت: تازه اعلام کرده اند قرار است 10درصد از یارانه مطبوعات در سال 89 را هم به روزنامه ایران بدهند!

گفتم: اولا که دولت، مطابق قانون حق ندارد روزنامه داشته باشد و ثانیا؛ یارانه ها نیز مصوبه مجلس است و دولت نمی تواند آن را به روزنامه خودش اختصاص بدهد.

گفت: به احتمال زیاد برخی از اطرافیان آقای رئیس جمهور قصد دارند با این اقدامات به جایگاه و محبوبیت ایشان لطمه بزنند.

گفتم: اتفاقا اطرافیان رئیس جمهور در توجیه این اقدام خود گفته اند برخی از مطبوعات و شرکت های دولتی در جریان توزیع آگهی ها سوء استفاده های شخصی می کردند و بخشنامه دولت برای مقابله با این سوءاستفاده ها صادر شده است!

گفت: این چه راه حلی است؟! مگر برای جلوگیری از سرقت، جلوی مغازه ها دیوار سربی می کشند؟! باید با دزدی مقابله کرد نه این که صورت مسئله را پاک کرد.

گفتم: چه عرض کنم؟! از شخصی که خیلی ادعای جامعه شناسی و روان شناسی می کرد پرسیدند، اصلی ترین علت طلاق چیست؟ جواب داد؛ ازدواج!!

0 comments:

ارسال یک نظر