لگد مال شدن عکس امام زیر پای اراذل و اوباش حمله کننده به بیت آیت الله صانعی

استفاده ابزاری از شخصیت مقبول امام خمینی جهت سرکوب مخالفین، باعث شد که حاکمیت با پخش یک صحنه مشکوک از تصویر پاره شده امام و نسبت دادن آن به جنبش سبز، عملیات روانی وسیعی را علیه مردم و در نهایت سرکوب آنها آغاز کند. امروز تصاویر حمله اراذل و اوباش را می دیدم که صحنه ای توجه من را به خود جلب کرد. تصاویر امامی که تا دیروز همین اراذل و به خاطر پاره شدنش سینه ها می دریدند و اشک تمساح ها می ریختند، همین امروز زیر خرده شیشه های پنجره بیت آیت الله صانعی لگدمال می شود. بالاخره باید تکلیف را مشخص کنند. آیا توهین به عکس امام خوب است یا بد. آیا استفاده ابزاری از شخصیت رهبر فقید انقلاب و تبدیل آن به چماقی برای کوبیدن هر گونه صدای مخالف جایز است؟

آیا این بار هم صدا و سیمای غیر ملی می خواهد سر و صدا ایجاد کند و مردم را به خیابانها بکشد. اگر پاره شدن تصویر امام در قبل یک صحنه مشکوک (و حتی خود ساخته) و بدون متهم حقیقی بود، امروز بانیان این عمل کاملاً آشکار  و ثبت شده در تصاویر و فیلم ها هستند. اقدامات نیروهای انتظامی  و امنیتی که ادعای امام محوری و خط امامی بودنشان گوش همه را کر کرده چیست؟