آری! شهید محمد نبود تا ببیند…

چکیده : می گویند انقلاب فرزندان خویش را می‎خورد... این انقلاب نیست‏ ‏که فرزندان خود را می‎خورد، بلکه فرصت طلبانی که در گذشته مخالف‏ ‏انقلاب بوده اند، لباس عوض کرده و شعارهای تند و افراطی در ظاهر به‏ ‏نفع انقلاب می‎دهند؛ اینها هستند که توده ها را فریب داده و فرزندان‏ ‏انقلاب را نابود می‎کنند.

خانواده شهید محمد منتظری، امروز در سالروز شهادت وی با اشاره به جفاهای رفته بر خاندان منتظری در سال‌های گذشته، اعلام کردند که به دلیل "وجود جو حاکمی که جز خشونت و ارعاب نمی‌فهمد و‏ ‏نمی‌داند"، و برای جلوگیری از آزار و اذیت افراد شرکت کننده، از برگزاری مراسم سوگورای فرزند آیت‌الله منتظری خودداری می‌کنند.

به گزارش وبسایت رسمی آیت‌الله منتظری، متن کامل این پیام به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم ‏

( الیس الصبح بقریب ؟! )‏

درخت تنومند تاریخ ریشه در خون به ناحق ریخته انسان های وارسته‏ ‏و آزاده ای دارد که همواره با کژاندیشی ها و ناراستی ها در ستیز بوده اند;‏ ‏گواه صادق این مدعا، عاشورای هفتم تیرماه ۱۳۶۰ است . در آن فاجعه‏ ‏خونبار، به یکباره هفتاد و دو تن از راست قامتان انقلاب به خون‏ ‏درغلطیدند، که در میان این اسطوره های مقاومت و ستارگان تابناک‏ ‏آسمان ایمان و شهادت ، شهید دکتر بهشتی و شهید محمد منتظری را‏ ‏فروغی دیگر است .

‏ ‏شهید محمد منتظری اندیشمندی است که در زمان خویش غریب بود‏ ‏و ناشناخته . او فراتر از دوران خویش می‎اندیشید; و نگاه نافذش ، حقایق‏ ‏نانوشته را در پس پرده های زمان به خوبی می‎خواند; و این جملات از‏ ‏دغدغه های همیشگی فکر و ذهنش بود که :

"می گویند انقلاب فرزندان خویش را می‎خورد… این انقلاب نیست‏ ‏که فرزندان خود را می‎خورد، بلکه فرصت طلبانی که در گذشته مخالف‏ ‏انقلاب بوده اند، لباس عوض کرده و شعارهای تند و افراطی در ظاهر به‏ ‏نفع انقلاب می‎دهند; اینها هستند که توده ها را فریب داده و فرزندان‏ ‏انقلاب را نابود می‎کنند".

‏ ‏و اینک در بیست و نهمین سالگرد شهادت این عزیز، راستی و صدق‏ ‏کلامش را در می‎یابیم و با همه وجود می‎فهمیم و احساس می‎کنیم .

‏ ‏محمد منتظری زمانی این حقایق را بیان می‎کند که آیت الله منتظری در‏ ‏جایگاه اجتماعی دومین شخصیت انقلاب است . او هنوز اهانت ها و‏ ‏برخوردهای خشن دوران برکناری ایشان از قائم مقامی رهبری را ندیده‏ ‏است .

‏ ‏محمد شاهد تهاجم های مکرر و تخریب های وحشیانه حسینیه شهدا‏ ‏در سال های ۷۱ و ۷۲ و ۷۶ و به تعطیلی کشاندن درس های پدر نبوده‏ ‏است . او حصر خانگی و ناجوانمردانه ۵ ساله پدر مظلوم و بیمار خود را‏ ‏ندید. وی هرگز یورش های شبانه و وحشیانه به بیت و دفتر پدر، همراه و‏ ‏مراد خود را شاهد نبود.

‏ ‏شهید محمد هیچگاه شاهد سیل تهمت ها و افتراها و تبلیغات سوء علیه‏ ‏آیت الله منتظری نبود. او فجایع و مصائب ۲۵ خرداد و ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ را‏ ‏ندید. او جنایات کهریزک را مشاهده نکرد. او زندانیان بیگناه و‏ ‏دادگاه های فرمایشی طاغوت مآبانه را ندید.

‏ ‏محمد منتظری مرگ مظلومانه پدر را ندید. او شاهد نبود که در‏ ‏حکومتی که برای استقرارش سالیانی دراز در کنار پدر و دیگر مبارزان‏ ‏راه آزادی محنت کشید و خون دل خورد و شکنجه شد، شاگردان ناسپاس‏ ‏پدر حتی از برگزاری مراسم ختم برای پدرش جلوگیری کرده و در شام‏ ‏غریبانش ، دفتر و منزل او توسط ایادی و مأموران لباس شخصی حکومتی‏ ‏سنگباران می‎شود.

‏ ‏او سه ماه و اندی پس از مرگ پدر، مرگ مادر رنجور و فداکار خویش‏ ‏را مشاهده نکرد. او ندید که برای مادر سالخورده و رنج کشیده اش اجازه‏ ‏تشییع داده نمی شود; و متأسفانه عده ای از دوستان و عزیزان تنها به جرم‏ ‏حضور بر سر خاک آن مرحومه مظلومه دستگیر و روانه زندان می‎شوند.

‏ ‏شهید محمد منتظری شاهد نبود که فقط شش ماه پس از فاجعه مرگ‏ ‏پدر، یعنی شخصیتی که مبارزات و مجاهداتش در شکل گیری و پاگرفتن‏ ‏این نظام نقشی بس موثر و کارساز داشت ، در یک یورش وحشیانه شبانه‏ ‏و در حضور مسئولان حکومتی ، توسط افراد شناخته شده و معلوم الحال ،‏ ‏دفترش تخریب ، غارت و در نهایت پلمب می‎شود.

‏ ‏او ناباورانه شاهد این نبود که محل سکونت خانواده اش توسط افراد‏ ‏مهاجم و با شعار حمایت از رهبری ، به وسیله سنگ و چوب و لگد مورد‏ ‏حمله قرار می‎گیرد.

‏ ‏او ندید که با سر دادن شعارهای موهن و با شعارنویسی هایی بر در و‏ ‏دیوار، پدرش را و خانواده اش را منافق خواندند.

‏ ‏جای بسی تأسف است که در حکومت و نظامی که ادعای جمهوریت و‏ ‏اسلامیت را دارد، چنین اعمال مغایر با اصول اولیه شرع و انسانیت انجام‏ ‏می‎شود; و متأسفانه همه این زشتی ها و کجروی ها سکوت تأیید آمیز‏ ‏مقامات حکومتی و حوزوی را به دنبال داشته است ; و وا اسفا، حوزه ای که‏ ‏در سالیانی دراز، با حفظ استقلال خود به عنوان سردمدار حرکتهای‏ ‏سیاسی و اجتماعی ، ملجأ و پناهگاهی برای توده های رنج کشیده و‏ ‏مستضعف به حساب می‎آمد اکنون در کمال ناباوری فقط نظاره گر است .

‏ ‏آری ، شهید محمد منتظری این بی مهری ها، اهانت ها، تجاوزات و‏ ‏انحرافات را شاهد نبود و آنگونه سخن می‎گفت ; گویی که از پس پرده ‏پر ابهام زمان ، چنین روزگار غریبی را می‎بیند.

‏ ‏و امروز با وجود جو حاکمی که جز خشونت و ارعاب را نمی فهمد و‏ ‏نمی داند، و ملتی را سوگوار عزیزان از دست رفته و آمال تباه شده آنان‏ ‏کرده است ، چگونه می‎توان مراسم و یادبودی داشت و در مراسم عزای آن‏ ‏عزیز به سوگ نشست ؟! که ما خود سالیانی است بغض خویش‏ ‏فرو خورده ایم و داغ عزاداری آن عزیز را بر دل داریم و تکرار چندین باره‏ ‏تاریخ را شاهدیم . ما غم سنگین حضرت علی (ع) و بغض فروخورده‏ ‏حضرت زینب (س) و وحشت و هراس فرزندان امام حسین (ع) را‏ ‏می‎شناسیم ; و امسال نیز همچون چند سال گذشته به منظور جلوگیری از‏ ‏آزار و اذیت افراد شرکت کننده که موجب شرمساری خانواده می‎گردد، از‏ ‏برگزاری مراسم خودداری نموده و در کنار مردم آزاده ایران ، مانند گذشته‏ ‏و همچون پدر و فقیه و مرجع صبور و مظلوممان ، شکایت خویش به درگاه‏ ‏احدیت می‎بریم و برای ظهور ناجی مستضعفان دست به دعا‏ ‏برمی داریم.

« ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا ».

‏پنجم تیرماه ۱۳۸۹‏

‏خانواده شهید محمد منتظری ‏